Tag: praktyczne porady

Darmowy wzór umowy zlecenie

Umowa zlecenie – wzór z omówieniem

Umowa zlecenia to jedna z najpopularniejszych form zatrudnienia. Nie przez przypadek. Ten rodzaj umowy daje dużą elastyczność, choćby w stosunku do standardowej umowy o pracę. W obiegowej opinii często mówi się, że zlecenie jest mniej korzystne dla pracowników, a bardziej dla pracodawców – natomiast tu wiele zależy od konkretnej sytuacji i nie ma sensu mierzyć tego jedną miarą. W dzisiejszym wpisie podsumujemy najważniejsze cechy i informacje dotyczące zlecenia, a Wy będziecie mogli sami ocenić na ile jest to dobre rozwiązanie w Waszym konkretnym przypadku. Udostępnimy też darmowy wzór dokumentu, który możecie pobrać, przerobić pod własne potrzeby i swobodnie stosować. A w kolejnych artykułach pochylimy się nad kolejnymi sprawami pracowniczymi, kadrowymi i przygotujemy nowe wzory umów. Już dziś zachęcamy do bacznego obserwowania naszych wpisów w w czytelni 🙂

Umowa zlecenie – najważniejsze informacje

Umowa zlecenia, to umowa cywilnoprawna regulowana Kodeksem cywilnym. Najprościej mówiąc, umowa zlecenia dotyczy sytuacji w której przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do wykonania określonego zadania (czynności prawnej). Stronami umowy mogą być zarówno osoby fizyczne jak i osoby prawne. Jedna strona określana jest jako zleceniodawca (zlecający wykonanie zadania), druga jako zleceniodawca (wykonujący zlecenie). To co wyróżnia umowę zlecenia od innych form zatrudnienia to m.in.:

  • swobodne kształtowanie jej treści,
  • brak limitów czasu pracy,
  • zleceniobiorca nie zawsze podlega ubezpieczeniom społecznym,
  • brak płatnych zwolnień lekarskich i urlopów (chyba, że takie zapiski znajdą się w umowie)
  • dobrowolność w ustalaniu terminu i miejsca pracy,
  • zleceniobiorca nie ma prawa do świadczeń gwarancyjnych takich jak np. wynagrodzenie za przestój czy wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy,
  • można ją wypowiedzieć w dowolnym czasie,
  • możliwość zastąpienia zleceniobiorcy przez inną osobę.

Co do zasady, zleceniobiorca powinien wykonać czynności określone w umowie ale nie jest odpowiedzialny za ich ostateczny efekt. Jego odpowiedzialność w ramach wykonywanych czynności, uregulowana jest Kodeksem Cywilnym (Art. 734-751). Jeśli współpraca z jakiegoś powodu nie przynosi spodziewanych efektów, można ją łatwo rozwiązać. W zasadzie w każdym czasie mogą zrobić to obie strony. Wypowiedzenie powinno jednak zawierać przyczyny takiej decyzji. Co jeszcze warto wiedzieć o umowie zlecenie? Obowiązek ubezpieczeń dotyczy ubezpieczeń zdrowotnych, emerytalnych, rentowych i wypadkowych. Zleceniobiorca musi zostać nimi objęty od dnia rozpoczęcia wykonywania zlecenia, do chwili rozwiązania (lub wygaśnięcia) umowy. Do ubezpieczeń dobrowolnych należy natomiast ubezpieczenie chorobowe. Przyjmujący zlecenie może przystąpić do niego w dowolnym momencie. A co jeśli chodzi o minimalną stawkę godzinową?

Minimalna stawka godzinowa na umowie zlecenie

Wysokość godzinowej stawki minimalnej na umowie zleceniu zależy od wysokości wynagrodzenia minimalnego obowiązującego w danym roku. W praktyce oznacza to, że stawka godzinowa wzrasta proporcjonalnie do wzrostu minimalnego wynagrodzenia. Minimalne wynagrodzenie w 2022 roku wynosi 3010 zł brutto. Tym samym wysokość minimalnej stawki godzinowej na umowie zleceniu będzie wynosiła 19,70 zł brutto.

Co ważne, minimalna stawka godzinowa na umowie zlecenie jest obowiązkowa. Podobnie jak w przypadku wynagrodzenia minimalnego wynikającego ze stosunku pracy, stawka godzinowa umów cywilnoprawnych ma charakter gwarancyjny i podlega specjalnej ochronie. Do momentu wprowadzenia obowiązkowej stawki godzinowej na umowie zleceniu wysokość wynagrodzenia była wyłącznie efektem ustaleń między stronami umowy. Przepisy nie regulowały, ani ile ma wynosić wynagrodzenie, ani za jaki okres pracy ma przysługiwać. Wprowadzenie minimalnej stawki godzinowej sprawiło, że zleceniodawcy muszą zacząć ewidencjonować czas pracy zleceniobiorców dla celów dowodowych. W praktyce wygląda to tak, że zleceniodawcy dbają o to, aby zleceniobiorca wraz z rachunkiem za dany miesiąc, przekazał oświadczenie o liczbie przepracowanych godzin, co jest wystarczające w danym przypadku.

Umowa zlecenie – zmiany w 2022 roku

Od stycznia 2022 r. wszedł w życie Polski Ład, a to oznacza pewne zmiany w umowach zlecenie. Jakie? Między innymi – podatnicy nie będą mogli odliczać od kwoty naliczonego podatku, 7,75% podstawy wymiaru składki zdrowotnej. Podwyższeniu, ma ulec również kwota wolna od podatku, która wyniesie 30 000 zł, oraz kwota progu podatkowego, której przekroczenie będzie wiązało się z obowiązkiem zastosowania wyższej stawki podatku (32%). Od 2022 r. stawkę 32% zapłacą wszyscy, których dochód przekroczy 120 000 zł. Zmieni się też stawka minimalnego wynagrodzenia, o czym wspomnieliśmy wyżej. Co jeszcze?

Najważniejsze zmiany w umowie zlecenie w 2022r:

  • zleceniobiorcy tracą prawo do odliczania składki zdrowotnej od wysokości miesięcznych zaliczek na podatek.
  • jeżeli zleceniobiorca zgodnie ze swoimi przewidywaniami lub na podstawie rzeczywistych danych będzie przypuszczać, że w danym roku jego dochód nie przekroczy kwoty 30 000 zł, może wystąpić z wnioskiem o niepobieranie miesięcznych zaliczek PIT. Co ważne, zleceniobiorca składający taki wniosek, nie może w tym samym roku osiągać dochodów z innych źródeł, od których pobierane są zaliczki na podatek z uwzględnieniem kwoty wolnej.
  • ulga dla klasy średniej (o której pisaliśmy w poprzednich artykułach) przewidziana na rok 2022 nie obejmuje osób zatrudnionych na podstawie umowy zlecenia. Skorzystają z niej wyłącznie przedsiębiorcy i pracownicy.
  • dla zleceniobiorców przygotowano ulgę relokacyjną – dla pracujących emerytów, oraz ulgę dla osób z co najmniej czwórką dzieci. Takie osoby będą mogły skorzystać z tzw. zerowego PIT-u, czyli zwolnienia z opodatkowania przychodów do kwoty 85528 zł rocznie.
  • zwolnieniu z podatku dochodowego do kwoty nieprzekraczającej w roku 85528 zł nadal podlegać będą przychody z tytułu umowy zlecenia otrzymywane przez osoby do 26 r.ż.

Wzór umowy zlecenia do pobrania

Umowa zlecenia, nie jest skomplikowanym i rozbudowanym dokumentem. Wręcz przeciwnie. Musi jednak zawierać kilka podstawowych i stałych elementów:

  • dane i oznaczenie stron umowy
  • określenie przedmiotu zlecenia, czyli zakres i opis czynności objętych umową
  • informacja o wynagrodzeniu – o ile umowa zlecenie jest umową odpłatną
  • informacje o czasie trwania (datę rozpoczęcia i zakończenia umowy),
  • termin wykonania zlecenia,
  • podpisy obu stron.

Aby ułatwić Wam stworzenie umowy zlecenia, udostępniamy darmowy wzór dokumentu. Wystarczy kliknąć na poniższy obrazek:

pobierz wzór umowy zlecenie

Pamiętajcie, że udostępniony wzór umowy to propozycja, potraktujcie go jako punkt wyjściowy do stworzenia własnej umowy. Dokument umowy przygotowaliśmy w formacie .doc (Word), dzięki czemu możecie wygodnie i swobodnie dostosować treść umowy do własnych potrzeb i okoliczności. Do czego zachęcamy! 🙂

A jeśli macie dodatkowe wątpliwości dotyczące zastosowania, czy zasad odnoszących się do tej formy współpracy. Potrzebujecie pomocy w przygotowaniu dokumentu umowy zlecenia i nie tylko – jesteśmy do dyspozycji! Nasze biuro rachunkowe proponuje nie tylko usługi księgowe ale również obsługę kadrową. Jesteśmy na bieżąco z aktualnymi zmianami przepisów, chętnie doradzimy najlepsze rozwiązania i przygotujemy niezbędną dokumentację. Wystarczy, że skontaktujecie się z nami i porozmawiamy o szczegółach!

Pozdrawiamy!

działalność gospodarcza na etacie

Działalność gospodarcza i praca na etacie

Odwieczne pytanie: praca na etacie, czy własna działalność gospodarcza? Zapewne nie raz zastanawialiście się co będzie dla Was lepszym rozwiązaniem. Być może do tej pory nie jesteście w stanie ostatecznie zdecydować. To szczególnie nie dziwi. Odpowiedź na to pytanie może nie być łatwe, ponieważ każda z wybranych opcji ma swoje mocne i słabsze strony, a ich ocena jest bardzo indywidualna. Coś co dla jednej osoby będzie atutem, dla innej może być problemem.

Dzisiejszy artykuł nie jest jednak po to, aby ułatwić Wam ten wybór, a pokazać trzecią możliwą drogę i scenariusz, czyli prowadzenie działalności gospodarczej przy jednoczesnej pracy na etacie. Podsumowaliśmy najważniejsze informacje, kwestie podatkowe i wszystko o czym warto pamiętać decydując się na takie połączenie. Zapraszamy!

Działalność gospodarcza na etacie – najważniejsze informacje

Prowadzenie działalności, przy jednoczesnej pracy na etacie jest możliwe i wcale nie jest tak problematyczna jak może się wydawać. Jeśli chodzi o formalności – nie ma w zasadzie żadnych przeciwskazań. To co wydaje się najważniejsze to odpowiedź czy rzeczywiście jesteście w stanie tak zorganizować swoje życie zawodowe, aby móc sprawnie połączyć działalność z etatem. Najlepiej tak, aby jedno nie przeszkadzało drugiemu. Nie zawsze to się uda. Niektóre zawody są bardzo wymagające – często już sama praca na etacie bywa na tyle angażująca, wyczerpująca i czasochłonna, że nie będziecie w stanie prowadzić dodatkowo działalności. To może wykluczać ambitniejsze plany i prowadzenie własnej działalności równolegle do aktualnej pracy. Może się okazać, że w Waszym konkretnym przypadku pogodzenie roli pracownika i przedsiębiorcy będzie nierealne. A nawet jeśli macie taką możliwość i w teorii jesteście w stanie działać równolegle – może się szybko okazać, że kosztuje to Was zbyt wiele.

Prowadzenie działalności gospodarczej na etacie wymaga nie tylko odpowiedniej sytuacji, zaangażowania i dobrych chęci. Przede wszystkim to kwestia dobrej organizacji, planowania i dyspozycji własnym czasem. Nie każdy to udźwignie, zwłaszcza gdy z ładnie brzmiącej teorii trzeba przejść do praktyki. Żeby była jasność – nie chcemy Was odciągać od takich pomysłów. Wręcz przeciwnie! Jednak już na wstępie chcemy Wam uczulić i zachęcić do gruntownego przemyślenia tej kwestii. Jeśli sami macie pewność, że praca na etacie i działalność gospodarcza mogą iść w parze w Waszym przypadku – warto spróbować. Oczywiście pamiętając o kilku kwestiach, które rozwiniemy w dalszej części wpisu 😉

A może zastanawiacie się nad wyborem spółki jako formy prowadzenia działalności? Na naszym blogu podsumowaliśmy niedawno i porównaliśmy jednoosobową działalność i spółkę z o.o. – zachęcamy do lektury tego artykułu!

Jeśli chodzi o formalne kwestie, to tak jak już wspomnieliśmy – nie powinny stanąć Wam na drodze. Formalnie nie musicie nawet informować szefa o planie założenia działalności gospodarczej. Wyjątkiem są urzędnicy administracji państwowej, którzy muszą uzyskać zgodę przełożonego na podjęcie dodatkowej działalności. Jeśli nie jesteście urzędnikami, jedynym problemem może okazać się treść Waszej umowy z pracodawcą. Może się okazać, że znajduje się w niej zapis o zakazie konkurencji, albo inne ograniczenia. Jeśli nie ma tego rodzaju zastrzeżeń nie ma, macie wolną drogę. Warto jednak przemyśleć, czy nie warto tak czy inaczej porozmawiać na ten temat z pracodawcą. Głównie po to, aby nie miał mylnego wrażenia, że działacie przeciw niemu, albo za jego plecami zgarniacie mu klientów sprzed nosa 😉 Najważniejsze to zapewnić go (a wcześniej dobrze przemyśleć czy rzeczywiście tak będzie), że własna działalność nie będzie kolidować w żaden sposób z obowiązkami w pracy, że nie będziecie wykorzystywać firmowego sprzętu itd. Oczywiście to tylko sugestia z naszej strony – nie znamy Waszych szefów. Natomiast taka „gra w otwarte karty” powinna sprawić, że Wasze relacje z pracodawcą nie ucierpią, a może nawet zaproponuje on bardziej elastyczne warunki pracy, które ułatwią Wam start i rozwój własnej działalności. Historia zna takie przypadki. Ze swojej strony zachęcamy do jawnego i uczciwego postawienia sprawy, w końcu zależy Wam na skutecznym połączeniu działalności i etatu. Zwłaszcza kiedy macie dobre stosunki z szefem i nie chcecie, aby Wasze plany miały na nie negatywny wpływ. O czym jeszcze musicie pamiętać?

Działalność gospodarcza na etacie, a kwestie formalne

Jak się zapewne domyślacie, prowadzenie własnej firmy jest związane z wypełnieniem pewnych formalnych i organizacyjnych obowiązków. W zasadzie jeszcze zanim założycie działalność, staniecie przed ważnym wyborem formy opodatkowania. Do wyboru są trzy opcje – na zasadach ogólnych, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych i karta podatkowa. W przypadku zasad ogólnych, istnieją dwie metody opodatkowania – skala podatkowa (mająca dwa progi podatkowe: 18% i 32%) i podatek liniowy (19%). W przypadku skali podatkowej, dochody uzyskane z pracy etatowej i działalności gospodarczej łączą się i razem stanowią podstawę do określenia progu podatkowego. Jeśli spodziewacie się wysokich dochodów, albo dokładnie wiecie jak będą się one przedstawiać (gdy np. nawiązaliście współpracę B2B i znacie stawkę miesięcznego wynagrodzenia) lepiej będzie wybrać podatek liniowy. Pozwala on bowiem opodatkować przychody z działalności jedną, niską stawką 19%, niezależnie od wielkości dochodów. Przychody z działalności możecie również opodatkować (o ile nie prowadzicie działalności wykluczającej tego rodzaju opodatkowanie) ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Ryczałt jest uproszczoną formą opodatkowania. Podatek płaci się od osiągniętego przychodu i nie ma możliwości pomniejszenia go o koszty uzyskania przychodu, co może mieć dla Was duże znaczenie.

Każdy przedsiębiorca ma możliwość odejmować składkę zdrowotną od podatku dochodowego. Dla osoby, która prowadzi firmę i pracuje na etacie, znaczącą kwestią jest możliwość zmniejszania podatku z przychodów pochodzących z różnych źródeł (w tym z umowy o pracę). Jeśli własna firma przynosi małe przychody i podatek dochodowy z tego tytułu jest na tyle niski, że nie pozwala na odliczenie składki zdrowotnej, to można ją odjąć od podatku zapłaconego z umowy o pracę. W takiej sytuacji zysk ze składki zdrowotnej odliczonej w związku z prowadzoną działalnością przedsiębiorca uzyska dopiero w zeznaniu rocznym.

Musicie zagłębić się trochę w ten temat, zwłaszcza że przepisy zmieniają się bardzo dynamicznie. W zależności do momentu, w którym czytacie ten tekst – konkretne rozwiązania i szczegóły będą przedstawiać się już inaczej. Tak jak w przypadku Polskiego Ładu, który mocno namiesza w 2022 roku. Jeśli jesteście ciekawi co dokładnie się zmieni i na ile będzie miało to znaczenie przy prowadzeniu działalności na etacie – zajrzyjcie koniecznie do naszego podsumowania (LINK). A jeśli macie dodatkowe wątpliwości – polecamy skorzystać z naszych konsultacji i doradztwa.

O czym musicie pamiętać prowadząc działalność na etacie?

A teraz kilka istotnych szczegółów miedzy innymi w kontekście organizacji i rozliczania działalności na etacie. Działalność gospodarczą, oraz dochody z pracy etatowej rozliczacie, składając deklarację PIT-36. W odpowiednich rubrykach uzupełniacie odpowiednie kwoty z rozróżnieniem na poszczególne źródła przychodów. Jeśli działalność jest opodatkowana podatkiem liniowym musicie złożyć dwie oddzielne deklaracje PIT – z działalności gospodarczej (PIT-36L) i drugą z pracy na etacie (PIT-37). Do tego jeszcze załącznik PIT/B, który określa wysokości dochodu/straty z pozarolniczej działalności gospodarczej z danego roku podatkowego.

Jeśli wybraliście ryczałt jako formę opodatkowania, musicie składać dwa zeznania podatkowe: jedno z tytułu rozliczenia dochodów z pracy na etacie – PIT-37 oraz PIT-28 którym rozliczysz przychody z prowadzonej działalności gospodarczej. Do deklaracji PIT-28 należy załączyć formularz PIT-28/A, który zawiera szczegółową informację o przychodach przedsiębiorcy opodatkowanego na zasadach ryczałtu. Podobnie jak w przypadku podatku liniowego, nie możecie skorzystać z preferencyjnego rozliczenia dochodów małżonków, lub osób samotnie wychowujących dzieci. Zeznanie roczne PIT-37 należy złożyć do 30 kwietnia danego roku, a na rozliczenie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na formularzu PIT-28 macie czas tylko do 31 stycznia danego roku.

Jeśli działalność gospodarcza jest opodatkowana na zasadach karty podatkowej i jednocześnie wykonujecie pracę na etacie, pojawia się obowiązek złożenia dwóch odrębnych deklaracji podatkowych. Rozliczenia dochodów z pracy na etacie, należy dokonać za pomocą deklaracji PIT-37, którą należy złożyć do 30 kwietnia danego roku za poprzedni rok podatkowy. Natomiast deklarację PIT-16A, zawierającą informacje o wysokości składki na ubezpieczenie zdrowotne, zapłaconej i odliczonej od karty podatkowej w poszczególnych miesiącach roku podatkowego, należy złożyć do 31 stycznia danego roku za poprzedni rok podatkowy.

Kolejna ważna sprawa – przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą, zobligowany jest do regulowania składek na ubezpieczenie społeczne. Nie oznacza to jednak, że w przypadku zbiegu dwóch tytułów ubezpieczeniowych należy opłacać je w podwójnej wysokości.

Przedsiębiorca podlega składkom społecznym ze stosunku pracy i nie musi opłacać je zakładając własną działalność, pod warunkiem, że jego wynagrodzenie nie jest niższe od minimalnego wynagrodzenia w danym roku.

Jeśli z tytułu umowy o pracę przedsiębiorca będzie osiągał miesięczne oskładkowane wynagrodzenie równe, lub wyższe niż minimalne wynagrodzenie w danym roku, to z tytułu prowadzonej działalności nie będzie potrzeby opłacać ubezpieczeń społecznych. Ważną informacją jest, że kwota wynagrodzenia nie musi pochodzić z jednego etatu. Liczy się łączna suma wynagrodzeń. Jeśli łączna kwota ze wszystkich etatów będzie niższa od minimalnego wynagrodzenia – do kosztów prowadzenia działalności dojdą obowiązkowe składki ZUS. A skoro jesteśmy już przy ZUSie…

Inaczej niż w przypadku składek na ubezpieczenie społeczne wygląda sprawa ubezpieczenia zdrowotnego. Jest ono obowiązkowe i należy opłacać je z obu tytułów – zarówno z etatu jak i działalności gospodarczej. Jeżeli przedsiębiorca dopiero co zaczyna prowadzenie działalności gospodarczej, a jest już zatrudniony na umowę o pracę to, musi złożyć w ZUS-ie formularz ZUS ZZA. Ma na to 7 dni od daty rejestracji działalności. Złożenie tego formularza oznacza, że przedsiębiorca będzie podlegał wyłącznie ubezpieczeniu zdrowotnemu z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej. W przypadku gdy praca na etacie została rozpoczęta w momencie gdy już była prowadzona działalność gospodarcza – w takim wypadku należy dokonać wyrejestrowania z ubezpieczeń społecznych na deklaracji ZUS ZWUA.

Działalność gospodarcza i praca na etacie – czy to ma sens?

Pogodzenie pracy na etacie z prowadzeniem własnej działalności gospodarczej może okazać się niemałym wyzwaniem, natomiast przy odpowiedniej organizacji przynosi szereg korzyści. Przede wszystkim takie połączenie pozwala realizować własne cele biznesowe, nie tracąc przywilejów i komfortu związanego z pracą na etacie. Na przykład jeśli chodzi o staż pracy, który sumuje wszystkie okresy zatrudnienia i na tej podstawie określane są dodatkowe przywileje. Z drugiej strony, możecie też korzystać z przywilejów jakie mają przedsiębiorcy. Zwłaszcza na początku swojej drogi. Mówimy między innymi o uldze na start, która polega na tym, że przez pierwsze 6 miesięcy (liczone od dnia rozpoczęcia działalności gospodarczej), przedsiębiorca płaci wyłącznie składką zdrowotną. Po tym okresie można skorzystać ze składek preferencyjnych przez kolejne 24 miesięcy. Jeśli prowadząc działalność nie będziecie osiągać dużych przychodów – będziecie mogli skorzystać z Małego ZUS-u. Z tej ulgi mogą skorzystać przedsiębiorcy, których roczny przychód nie przekroczył 120 000 zł. Co więcej – prowadzenie działalności w trakcie pracy na etacie daje realną możliwość zwiększenia swoich comiesięcznych przychodów i oszczędności.

Prowadzenie działalności w trakcie pracy na etacie, to też większe bezpieczeństwo i niezależność. Mając stałe i pewne źródło dochodu (z którego przecież nie rezygnujecie) łatwiej jest podjąć decyzję o założeniu własnej działalności. O ile macie na to odpowiednie warunki i możliwości. Ryzyko związane z ewentualnym niepowodzeniem jest zdecydowanie mniejsze. A jeśli coś pójdzie nie tak, pamiętajcie, że działalność gospodarczą możecie łatwo zawiesićodwiesić w zależności od indywidualne sytuacji.

Jeśli planujecie połączyć działalność gospodarczą i pracę na etacie musicie być świadomi nie tylko korzyści ale też tego jak dużo pracy i czasu ono pochłonie. Konieczna jest właściwa organizacja ale nie oznacza to, że w każdym przypadku musi być to problemem. Znamy wiele przykładów na to, że własna działalność, prowadzona np. po godzinach pracy, jest świetnym rozwiązaniem. Zwłaszcza w zawodach, w których można wykonywać ją zdalnie. Wiele zależy tu od indywidualnych czynników, których niestety nie znamy pisząc ten artykuł. Nie musi jednak tak być. Skontaktuj się z naszym biurem rachunkowym, opowiedz nam o swoich planach, a pomożemy Ci wszystko sensownie zorganizować. Powierz nam obsługę księgową, podatkową, kontakty z urzędami – a duża cześć formalności odejdzie Ci z głowy. Co więcej będziesz miał pewność, że jesteś pod dobrą opieką i nie musisz śledzić każdej zmiany w prawie. Porozmawiajmy i przekonaj się jak bardzo możemy Ci pomóc prowadzić firmę na etacie! A może już to robisz? Jeśli prowadzisz działalność na etacie podziel się w komentarzach swoim doświadczeniem i przemyśleniami!

Powodzenia!

wigilia firmowa

Wigilia firmowa – czy może być kosztem podatkowym?

Wielkimi krokami zbliżają się Święta Bożego Narodzenia. To wyjątkowy moment w roku i czas który przede wszystkim chcemy spędzić w gronie rodziny, najbliższych. Z dala od komputerów, służbowych telefonów, dokumentów i wszelkich spraw zawodowych. Częstą praktyką jest jednak organizowanie wigilii firmowej. W zależności od firmy, organizacji i indywidualnych pomysłów – może mieć różną formę. Może być kolacją dla kontrahentów, spotkaniem pracowników w biurze lub restauracji. Opcji i możliwości jak wiele. Pozostaje jednak podstawowe pytanie – jak rozliczać firmową wigilię? Czy takie spotkanie może stanowić koszt firmowy? O czym trzeba pamiętać, co wziąć pod uwagę i jak na tę kwestię zapatruje się Urząd Skarbowy? W dzisiejszym artykule odpowiemy na te pytania i podpowiemy o czym jeszcze warto pamiętać.

Jak i kiedy rozliczać wigilię firmową?

Na początek zbierzmy kilka podstawowych faktów i informacji. Dla skorzystania z prawa do odliczenia VAT konieczne jest w szczególności, aby ponoszone wydatki były związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych. W praktyce przyjmuje się, że nakłady ponoszone na organizację imprez pracowniczych – co dotyczy także wigilii firmowej – wykazują taki związek w sposób pośredni. Uznaje się bowiem, że spotkania firmowe mogą przyczyniać się do zwiększenia wartości generowanego obrotu (np. pozytywnie wpływają na atmosferę w pracy i wydajność pracowników). Innymi słowy – kosztami uzyskania przychodów mogą być wydatki, które mają związek z uzyskiwanymi przychodami. Gdy są one ponoszone w celu osiągnięcia przychodów, bądź zabezpieczenia ich źródła. Pozostaje roztrzygnąć czy firmowa wigilia rzeczywiście przyczyni się do uzyskania przychodu. Będzie tak jeśli spotkanie ma służyć polepszeniu atmosfery pracy, zintegrowaniu pracowników i zwiększeniu ich motywacji do lepszej pracy i osiągania lepszych wyników. I tu dochodzimy do kluczowych wniosków.

Jeśli wigilia firmowa nie będzie tylko okazją do wspólnego świętowania i biesiadowania, a będzie miała bardziej praktyczny charakter, pomoże osiągnąć jeden z wymienionych celów i będzię wiązać się z osiąganiem wyższych przychodów może stanowić koszt firmowy. To co jest ważne to fakt, że musimy być w stanie ten związek i zależność wykazać w razie potrzeby 🙂

Przedsiębiorca organizujący wigilię firmową zobowiązany jest udowodnić, że ten wydatek powiązany jest z uzyskaniem przychodów, dlatego dobrym rozwiązaniem jest taka organizacja wigilii, aby jej program uwzględniał wspomniany charaker spotkania. Ważne będzie sporządzenie dokumentacji dotyczącej przebiegu, oraz celu takiego spotkania. Taki dowód może mieć formę zdjęć, agendy, która uwzględnia integracyjno-motywacyjny charakter spotkania. Dobrym pomysłem może okazać się wręczenie nagród dla najlepszych pracowników, wyróżnień motywujących. Podsumowanie wyników sprzedażowych z ostatnich dwunastu miesięcy i nakreślenie celów na najbliższy rok itd. Co ważne – to nie musi mieć formy kilkugodzinnej prezentacji. Musi natomiast mieć związek z prowadzeniem działalności.

To co warto podkreślić, zdaniem skarbówki nie wszystkie wydatki związane z organizacją imprezy integracyjnej (czyli w naszym przypadku – wigilii firmowej) posiadają taki związek. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 20 lutego 2019 r. (sygn. 0114-KDIP1-1.4012.776.2018.4.AO) stwierdził, że takiego związku nie mają wydatki poniesione na przykład na alkohol spożywany w trakcie takich imprez. Co do zasady służy on celom osobistym uczestników wydarzenia. A co jeśli chodzi o miejsce przeprowadzenia wigilii?

Jednym z powszechnych i najczęściej praktykowanych sposobów na spędzenie wigilii firmowej, jest zorganizowanie takiego spotkania w biurze, czy też w innym firmowym obiekcie. W takim przypadku odliczenie VAT od wydatków będzie możliwe zarówno wtedy, gdy zdecydujemy się na organizacje wigilii we własnym zakresie i samodzielnie dokonamy zakupu odpowiednich produktów, jak też w sytuacji, gdy skorzystamy z usług cateringowych świadczonych przez zewnętrznego usługodawcę (oczywiście pamiętając o wspomnianych wyżej warunkach). Co ważne – usługi cateringowe stanowią odrębne świadczenia od usług gastronomicznych i nie znajduje do nich zastosowania ograniczenie w odliczaniu VAT. Warto jednak pamiętać, aby fakt nabycia takiej usługi został właściwie odnotowany w treści faktury zakupowej. A co jeśli pracodawca chcę zorganizować wigilię firmową w restauracji

Wigilia firmowa w restauracji

Jeśli z okazji wigilii zapraszamy swoich pracowników do restauracji lub innego lokalu gastronomicznego, sprawa się nieco komplikuje. Dlaczego? Sposób rozliczenia wydatków w tym zakresie jest bowiem zależny od charakteru nabywanych usług. Wynika to z faktu, że przepisy ustawy o VAT nie pozwalają na odliczanie VAT od usług gastronomicznych. Prawo do odliczenia VAT będzie mogło być w takim przypadku zrealizowane tylko gdy przedmiotem nabycia będzie usługa bardziej kompleksowa. To oznacza, że usługa gastronomiczna powinna być jedynie usługą pomocniczą, a nie główną. Powinna mieć charakter uzupełniający względem usługi organizacji.
Bardzo ważne jest też, aby otrzymana w tym zakresie faktura potwierdzała kompleksowość nabywanej usługi. Nie powinny być w niej wyszczególnione poszczególne elementy i usługi pomocnicze (takie jak usługa gastronomiczna).

Wigilia firmowa dla kontrahentów

W przypadku, gdy w wigilii firmowej oprócz pracowników uczestniczą także kontrahenci, albo po przedsiębiorca organizuje spotkanie wigilijne tylko z kontrahentami – niemożliwe jest wliczenie do kosztów uzyskania przychodów całości wydatku poniesionego na zorganizowanie takiej wigilii. Dlaczego? Z godnie z Art. 23. ust 1 pkt. 23 – podejmowanie kontrahentów stanowi koszty zaliczane do wydatków na reprezentację, a te z kolei nie są kosztem uzyskania przychodów. Oznacza to, że jeśli planujecie zorganizować spotkanie świąteczne w gronie kontrahentów – nie możecie wliczyć kosztów poniesionych z tego tytułu do kosztów podatkowych.

Z drugiej strony… Jeśli przedsiębiorca jest w stanie wykazać i udowodnić, że zaproszenie danych kontrahentów na firmową wigilię przyczyni się bezpośrednio do realnego wzrostu uzyskiwanego przychodu, może wystąpić z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji dotyczącej zaliczenia takiego wydatki do kosztów uzyskiwania przychodów. Kluczowe staje się powiązanie przyczynowo skutkowe faktu zaproszenia kontrahenta i jego wpływu na przychód firmy. Na przykład – przedsiębiorca zaprosił kontrahentów na spotkanie świąteczne, aby poprawić relacje i stosunki biznesowe, co w konsekwencji przekłada się na wzrost zamówień, liczby kontraktów, albo służy poszerzeniu zakresu dotychczasowej współpracy.

Rozliczanie wigilii – o czym jeszcze warto pamiętać?

Kolejna ważna sprawa w kontekście rozliczania wigilii firmowej. Na pewno warto jasno ustalić, czy dane świadczenie pracownicze jest przychodem pracownika, czy też nie podlega opodatkowaniu. Zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego – przychodem pracownika jest nieodpłatne świadczenie, z którego pracownik skorzystał wyłącznie z własnej woli i zostało ono udzielone w jego interesie. Świadczenie to ma wymierną wartość pieniężną, oraz jest skierowane do indywidualnego pracownika. Co to oznacza? W praktyce oznacza to, że udział w wigilii firmowej zorganizowanej przez pracodawcę, nie jest przychodem pracownika. W końcu pracownik z tego tytułu nie osiąga wymiernych korzyści. Ponadto, świadczenie to nie jest skierowane do indywidualnego pracownika, a do całego zespołu i nie można przypisać mu konkretnej kwoty przychodu jaki mógłbym uzyskać w ten sposób. Biorąc pod uwagę powyższe, pracodawca który organizuje firmową wigilię nie ma obowiązku odprowadzania z tego tytułu zaliczki na podatek dochodowy.

W kontekście organizacja firmowej wigilii, warto też pamiętać, że znaczenie ma źródło finansowania. Z bieżących interpretacji wynika, że dla uzyskania prawa do odliczenia VAT konieczne jest opłacenie wigilii ze środków obrotowych. W przypadku, gdy impreza pracownicza jest finansowana ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych nie występuje bowiem związek pomiędzy określonymi wydatkami, a wykonywaniem czynności opodatkowanych. W takiej sytuacji uznaje się, że pracodawca działa w charakterze administratora ww. funduszu, a nie jako podatnik VAT prowadzący opodatkowaną działalność gospodarczą.

Mamy nadzieję, że dzięki dzisiejszemu wpisowi będzie łatwiej ocenić Wam czy Wasza wigilia firmowa może być wliczana w koszty firmowe, oraz jak ją zorganizować, aby było to możliwe. Bez ryzyka narażania się skarbówce 🙂 Jeśli macie dodatkowe wątpliwości, pytania i zastanawiacie się czy w Waszym konkretnym przypadku możecie wrzucić wydatki poniesione na organizację firmowej wigilii w koszty firmowe – skontaktujcie się z naszym biurem rachunkowym. Chętnie pomożemy w odpowiedniej interpretacji przepisów, zapewnimy Wam profesjonalne wsparcie praktyczne i merytoryczne! Zapraszamy do kontaktu i współpracy!

Wesołych, spokojnych i radosnych Świąt!

Polski Ład w pigułce

Polski Ład – omówienie najważniejszych zmian

Polski Ład to od kilku miesięcy zdecydowanie temat numer jeden, zwłaszcza wśród przedsiębiorców. Widać to wyraźnie po zgłoszeniach jakie trafiają do naszego biura rachunkowego. Każdego tygodnia otrzymujemy mnóstwo zapytań odnośnie planowanych zmian przepisów, które mają wejść w życie w 2022 roku. Z uwagi na fakt, że o Polskim Ładzie mówią prawie wszyscy, wytworzył się swojego rodzaju chaos komunikacyjny, w którym przedsiębiorcom może być trudno się odnaleźć. Trudno się też temu dziwić. Co więcej, sama wiedza dotycząca rodzaju i charakteru nowych przepisów nie jest wystarczająca. Najważniejsza wydaje się odpowiednia reakcja na nowe rozporządzenia prawne.

W dzisiejszym artykule podsumowaliśmy najważniejsze zmiany i krótko je omówiliśmy. Tak, abyście mogli lepiej zrozumieć istotę zmian ale też lepiej się do nich przygotować. Zapraszamy do lektury, a jeśli potrzebujecie dodatkowego wsparcia i wyjaśnień – zachęcamy do bezpośredniego kontaktu.

Polski Ład w pigułce

Od jakiegoś czasu informujemy Was o planowanych zmianach jakie przyniesie nam wszystkim Polski Ład. Ich listę znajdziecie na przykład w tym artykule ale też na naszym profilu Facebookowym. Dziś zebraliśmy w jednym miejscu najważniejsze aspekty, które krótko omówimy i podpowiemy co oznaczają one dla Was, w praktyce. Zarówno jeśli jesteście przedsiębiorcami, jak pracownikami.

Wynagrodzenia

  • Dla osób zatrudnionych na umowie o pracę pojawi się nowa kwota wolna od podatku – 30 000 zł rocznie. A to oznacza, że pracownik, który zarabia ok 3200 zł brutto, nie zapłaci podatku w ogóle.
  • Pamiętajcie, że brak podatku oznacza brak ulg podatkowych i brak zwrotu przy zeznaniu rocznym. Wyjątkiem jest ulga na dzieci – nawet jeśli nie został zapłacony podatek, zwrot kwoty ulgi przysługuje maksymalnie do wartości składek ZUS opłacanych lub pobranych od podatnika
  • Pracownicy, którzy zarabiają w granicach 3200 zł brutto, nie zapłacą podatku, co w praktyce będzie oznaczało większe wynagrodzenie „na rękę” w porównaniu do 2021r.
  • Od stycznia 2022 roku nie będzie można pomniejszać podatku o składkę zdrowotną
  • Kalkulator wynagrodzeń Polskiego Ładu, znajdziecie TUTAJ
  • Osoby które są zatrudnione na podstawie umowy o pracę i jednocześnie pobierają świadczenia z ZUS (emeryturę, rentę itp.) lub prowadzą działalność gospodarczą i rozliczają się na zasadach ogólnych, lub są zatrudnione na podstawie inne umowy o pracę – powinny złożyć w ZUS (ER-18) lub wycofać u pracodawcy druk PIT-2 informujący o korzystaniu z ulgi. PIT-2 nie może być złożony podwójnie. Jeśli PIT-2 nie zostanie wycofany – pracownik może dopłacić ponad 5 000 zł podatku w zeznaniu rocznym!
  • Od 2022 roku nie powinno się ustalać z pracownikiem wynagrodzenia netto – tylko i wyłącznie brutto.

Ulga dla klasy średniej

  • Ulga dla klasy średniej ma rekompensować brak możliwości odliczenia składki zdrowotnej i dotyczy dochodów miesięcznych: 5701 zł – 11141 zł. Dla dochodów spoza tego przedziału – ulga nie ma zastosowania.
  • Ulga przewidziana jest dla pracowników i przedsiębiorców na skali podatkowej.
  • Ulga dla kasy średniej będzie automatycznie naliczana przez biuro w trakcie roku podatkowego.
  • Jeśli pracownik nie chce korzystać z ulgi, musi złożyć pisemny wniosek.
  • Ulga będzie obliczana według dwóch wzorów, dla pracowników i przedsiębiorców.
  • Dla pracowników: (przychód brutto x 6,68% – 380,50 zł) / 0,17 – jeśli przychód brutto wynosi min. 5701 i nie przekracza 8549 zł
  • Dla przedsiębiorców: (przychód brutto – koszty prowadzenia działalności x 6,68% – 380,50 zł) / 0,17 – jeśli przychód brutto pomniejszony o koszty prowadzenia działalności wynosi min. 5701 zł i nie przekracza kwoty 8549 zł

Kwota wolna od podatku i próg skali podatkowej

  • Kwota wolna od podatku dla podatników na skali podatkowej to 30 000 zł
  • Kwota zmniejszająca podatek – 5100 zł
  • Podatnicy o dochodach rocznych poniżej 30 000 nie zapłacą podatku, tak jak podatnicy o dochodach nieprzekraczających 2500 zł netto miesięcznie.
  • I próg podatkowy – do kwoty 120 000 zł – stawka podatku 17%
  • II próg podatkowy – powyżej kwoty 120 000 zł – stawka podatku 32%

Składka zdrowotna

  • Przedsiębiorcy na skali podatkowej – wysokość składki zdrowotnej to 9% dochodu.
  • Przedsiębiorcy na podatku liniowym – wysokość składki zdrowotnej to 4,9% dochodu.
  • Przedsiębiorcy na ryczałcie – wysokość składki zdrowotnej zależy od wysokości przychodów. Miesięczną podstawę wymiaru składki będzie stanowić 60% przeciętnego wynagrodzenia jeśli przychody nie przekroczą 60 000 zł (ok. 325 zł). Jeśli przekroczą 60 000 zł ale nie przekroczą 300 000 zł – kwota przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia (ok. 540 zł). A jeśli przychody przekroczą 300 000 zł – 180% przeciętnego wynagrodzenia.
  • Przedsiębiorcy na karcie podatkowej – podstawę wymiaru składki będzie stanowiła kwota minimalnego wynagrodzenia obowiązującego w dniu 1 stycznia danego roku.
  • Pozostałe osoby prowadzące działalność – podstawę wymiaru składki zdrowotnej będzie stanowić kwota przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w IV kwartale 2021r.

Formy opodatkowania

  • Brak możliwości złożenia wniosku o rozliczanie się według karty podatkowej. Prawo do rozliczania karty podatkowej zachowują podatnicy, którzy będą kontynuować stosowanie tej formy po 31 grudnia 2021r.
  • Wyłączenie możliwości opodatkowania przychodów z najmu prywatnego według zasad ogólnych. Pozostaje jedynie ryczałt: 8,5% do kwoty 100 000 zł przychodów i 12% od nadwyżki. Podatnicy, którzy rozliczali na koniec 2021 roku najem na zasadach ogólnych – w 2022 roku zachowają taką możliwość.
  • Zmiany w stawkach ryczałtu: branża IT (12%), usługi w zakresie opieki zdrowotnej, architektoniczne i inżynierskie (14%).

Rodziny i seniorzy

  • Likwidacja ulgi dla osób samotnie wychowujących dzieci.
  • Wprowadzenie nowej ulgi polegającej na odliczeniu od podatku w zeznaniu rocznym przez podatnika kwoty 1500 zł. Ulga dotyczy osób na skali podatkowej – rodziców i opiekunów prawnych samotnie wychowujących dzieci.
  • Wspólne opodatkowanie z małżonkiem również za rok, w trakcie którego związek małżeński został zawarty.
  • Doprecyzowanie zasad stosowania ulgi na dzieci w sytuacji, gdy pomiędzy podatnikami (którzy wspólnie wykonują władzę rodzicielską) brakuje porozumienia co do podziału odliczanej kwoty. W takiej sytuacji, kwotę ulgi podatnicy odliczają w równych częściach. W pozostałych przypadkach, kwotę ulgi stosuje podatnik, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania (w rozumieniu Kodeksu Cywilnego).
  • Podatnicy wychowujący co najmniej 4 dzieci, będą zwolnieni z PIT od przychodów nieprzekraczających w roku podatkowym 85 528 zł.
  • Zwolnienie z PIT przychodów uzyskanych przez podatników, którzy ukończyli 60 lat (kobiety) i 65 lat (mężczyźni) i dobrowolnie zrezygnowali z prawa do emerytury. Ulga dotyczy przychodów do wysokości 85 528 zł (w roku podatkowym).
  • Nowe wydatki w ramach ulgi rehabilitacyjnej podlegających odliczeniu od dochodu: zakup, naprawa lub wynajem wyrobów medycznych, oraz najem sprzętu, urządzeń i narzędzi niezbędnych w rehabilitacji.
  • Nowa ulga na powrót dla podatnika, który przeniósł miejsce zamieszkania do Polski (po min. 3 letnim pobycie poza granicami Polski). Dotyczy to przychodów uzyskanych ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych, z umów zlecenia, oraz pozarolniczej działalności gospodarczej. Ulga podatkowa będzie obowiązywała w 4 kolejnych latach od powrotu.
kontakt z biurem rachunkowym

Ukryta dywidenda

  • Pod pojęciem ukrytej dywidendy rozumiemy wydatki poniesione przez podatnika będącego spółką na rzecz podmiotu powiązanego, których wysokość lub termin poniesienia jest uzależniony od osiągnięcia zysku, lub wysokości tego zysku. To wydatki, których racjonalnie działający podatnik nie poniósłby lub mógłby ponieść niższe koszty, w przypadku wykonania podobnego świadczenia przez podmiot niepowiązany (warunki rynkowe). To wydatki które obejmują wynagrodzenie za prawo do korzystania z aktywów stanowiących własność lub współwłasność wspólnika lub podmioty powiązanego ze wspólnikiem przed utworzeniem podatnika.
  • Wydatki spełniające definicję ukrytej dywidendy, poniesione przez podatnika będącego spółką na rzecz podmiotu powiązanego, nie stanowią koszty uzyskania przychodu dla takiego podatnika.

Estoński CIT

  • Od 1 stycznia 2022 roku wyeliminowane zostaną niektóre bariery związane z wejściem w CIT estoński. Chodzi przede wszystkim o likwidację limitu przychodów, likwidację wymogi inwestowania, oraz rozszerzenie listy podmiotów, które mogą płacić CIT estoński o spółki komandytowe i komandytowo-akcyjne.
  • Pomniejszenie podatku od dywidendy – 90% dla małych podatników i 70% dla pozostałych podatników.
  • Stawki podatku – 10% dla małych podatników i 20% dla pozostałych.

Dodatkowe zmiany

  • Sprzedaż samochodu wykupionego z leasingu i przekazanego do majątku prywatnego będzie powodowała obowiązek podatkowy w PIT i VAT przez okres 6 lat (dotyczy składników majątku nabytych po 31 grudnia 2021r.).
  • Ryczałt za używanie służbowego auta w celach prywatnych będzie wynosił: 250 zł (dla samochodów o mocy silnika do 60kW i dla samochodów elektrycznych, oraz napędzanych wodorem), oraz 400 zł (dla pozostałych samochodów).
  • Amortyzacji podatkowej nie będą podlegały budynki mieszkalne, lokale mieszkalne stanowiące odrębną nieruchomość, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wynajmowane na podstawie umowy. Nowych regulacji nie muszą stosować podatnicy w stosunku to wymienionych środków trwałych oraz wartości niematerialnych o ile zostały one nabyte lub wytworzone przed 1 stycznia 2022 roku. Przywilej ten będzie obowiązywał maksymalnie do 31 grudnia 2022r.
  • Zmniejszenie limitu płatności, powyżej którego przedsiębiorcy będą zobowiązani do dokonywania płatności za pośrednictwem rachunku płatniczego. Limit ten został obniżony z 15 000 do 8 000 zł.
  • Podmioty, które uzyskały dochody lub przychody, które nie zostały zadeklarowane w całości (lub w części) do opodatkowania na terytorium Polski, będą mogły zgłosić je do opodatkowania przejściowym ryczałtem. Stawka przejściowego ryczałtu od dochodów wyniesie 8% podstawy opodatkowania. To opodatkowanie jest możliwe od lipca 2022 r. do 31 grudnia 2022 r.
  • Od 1 lipca 2022 roku umożliwienie podmiotom powiązanym, wspólne rozliczanie VAT. Wprowadzono nowy rodzaj podatnika – grupa VAT. To grupa podmiotów powiązanych finansowo, ekonomicznie i organizacyjnie, zarejestrowana jako podatnik VAT.
  • Dodatkowe ulgi dla przedsiębiorców: na prototyp, na innowacyjnych pracowników, na robotyzację, na terminal płatniczy i ulga konsolidacyjna.
  • Możliwość opodatkowania VAT usług finansowych – między innymi transakcje, łącznie z pośrednictwem dotyczące walut banknotów i monet używanych jako środek płatniczy.
  • Wprowadzenie instytucji „porozumienia inwestycyjnego” mającej postać umowa pomiędzy inwestorem, a organem podatkowym, dotyczącej skutków podatkowych planowanej inwestycji na terenie Polski.
  • Obowiązek (od 1 stycznia 2022 roku) umożliwienia klientom dokonywania płatności za pośrednictwem terminala, telefonu lub przelewu. Dotyczy to przedsiębiorców, którzy mają lub będą mieli obowiązek posiadania kasy fiskalnej.
  • Nowy, skrócony termin zwrotu podatku VAT dla podatników stosujących obrót bezgotówkowy – 15 dni od złożenia deklaracji.
  • Od 1 stycznia 2022 rok podatkową księgę przychodów i rozchodów, księgi handlowe, ewidencję dla podatników opodatkowanych w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, oraz ewidencję środków trwałych i wartości niematerialnych, będą musiały być prowadzone wyłącznie z wykorzystaniem programów komputerowych. A podatnicy będą wysyłać je w odpowiednich terminach do Urzędu Skarbowego w postaci plików JPK.

Mamy świadomość jak to może wyglądać dla Was. Mimo, że staraliśmy się bardzo konkretnie pokazać najważniejsze zmiany, przedstawić informacje w pigułce – może się okazać, że nadal jest ona trudna do przełknięcia 😉 Ilość i skala zmian jest naprawdę duża i nie ma się co dziwić, że Polski Ład określany jest mianem rewolucji. Przynamniej w pewnych obszarach. Jeśli potrzebujecie większego wsparcia, dodatkowego omówienia niektórych przepisów, a przede wszystkim jeśli szukacie pomocy w dostosowaniu swojej działalności do nowej rzeczywistości prawnej – skontaktujcie się z naszym biurem rachunkowym. Chętnie pomożemy wybrać najlepsze i optymalne rozwiązania dla Waszego biznesu!

Gdy kontrahent nie płaci faktur

Gdy kontrahent nie płaci faktur

Każda firma jest inna. Każda branża rządzi się własnymi prawami. Są jednak pewne elementy i tematy, które niezależnie od specyfiki prowadzonej działalności, są prawdziwą bolączką dużej części przedsiębiorców. Do takich problemów z pewnością należą zatory płatnicze w firmie. Najczęściej pojawiają się w momencie, gdy kontrahenci nie płacą za faktury lub robią to nieterminowo. To z kolei sprawia, że tworzy się błędne koło – brak płatności od naszych klientów, wstrzymuje nie tylko nasze działania, utrudnia organizację finansów w firmie, ale może spowodować, że sami będziemy mieć problem z rzetelną spłatą naszych zobowiązań. Nagromadzenie się zadłużeń, wywołuje prawdziwy efekt domina, albo kuli śniegowej, co bywa zabójcze. Niestety.

Widać to wyraźnie zwłaszcza teraz, w trakcie spowolnienia gospodarczego i sytuacji związanej z pandemią koronawirusa. To trudny moment dla wszystkich przedsiębiorców, wiele firm ma problem z klientami, realizowaniem usług, regulowaniem zobowiązań. Z jednej strony można powiedzieć, że wszyscy jedziemy na tym samym wózku. Z drugiej strony nie możemy doprowadzić, aby problemy innej firmy doprowadziły naszą na skraj przepaści. W dzisiejszym wpisie postaramy się podpowiedzieć Wam jak radzić sobie z sytuacją kiedy kontrahent nie płaci za faktury. Mimo, że złotego środka, który działa w każdym przypadku nie ma, to jest kilka zasad, które z pewnością Wam pomogą.

Początek współpracy

Zator płatniczy to jeden z czynników, który mocno blokuje rozwój firmy, a czasami doprowadza ją na skraj bankructwa. W Polsce niestety to bardzo częste zjawisko. Pisaliśmy już o nim na blogu (zajrzyjcie tutaj), także zachęcamy do lektury poprzedniego wpisu, który mocno łączy się z dzisiejszym.

Mimo, że nie jesteśmy w stanie zabezpieczyć się w 100% od zatorów i nierzetelnych kontrahentów, to naszym działaniem możemy skutecznie zmniejszać ryzyko pojawienia się tego rodzaju problemów. Najlepiej zacząć jeszcze przed podjęciem współpracy z kontrahentem. Niedawno na naszym blogu pojawił się wpis o białej liście podatników VAT. Zawarliśmy w nim także informacje o tym dlaczego i jak weryfikować kontrahentów jeszcze przed decyzją o współpracy. Wtedy, jak i dzisiaj, zachęcamy gorąco do tego, aby przed podjęciem ważnej decyzji biznesowej, upewnić się o jej słuszności. Dokładnie tak jak przed kupnem pralki, samochodu, mieszkania… Zanim podpiszecie umowę kupna sprawdzacie zapewne dane techniczne, opinie, porównujecie ceny w innych sklepach, prawda? Tym bardziej trzeba to zrobić nawiązując współpracę z kontrahentem. Jeśli chcecie sprawdzić jak to zrobić, zachęcamy do lektury podlinkowanego artykułu. W przypadku dużego kontraktu przed podpisaniem umowy warto wydać trochę pieniędzy i sprawdzić odpłatnie klienta w dostępnych bazach takich jak BIG InfoMonitor, czy KRD. Dobrze będzie sprawdzić nie tylko firmę ale też czy umowa jest podpisana przez osobę do tego upoważnioną (czy jest tzw. pełna reprezentacja). Można pomyśleć, że to szczegół, natomiast gdyby okazało się, że umowę podpisze z Wami osoba, która prawnie nie reprezentuje spółki, to taka umowa stanie się niemożliwa do wyegzekwowania.

Poza weryfikacją kontrahentów, możecie też zastosować inną metodę ochronną. Jeśli macie kilku klientów spróbujcie podzielić ich według kryteriów: VIP, duży, mały. Po co? Żeby mieć jasno wyznaczone reguły postępowania w przypadku pojawienia się problemów (i nie tylko) z konkretnym kontrahentem. Firmy VIP (a w zasadzie powinno być VIC – Very Important Company) to najważniejsi klienci. Strategiczni dla Waszego biznesu. Można zatem traktować ich nieco łagodniej, z odpowiednią elastycznością. Ich utrata mogłaby okazać się znacznie większym problemem, niż nieterminowa płatność za fakturę, czy opóźnienie niektórych działań. Oczywiście musicie wyznaczyć wyraźną granicę, natomiast w Waszym interesie będzie utrzymać kontrahenta VIP, nawet jeśli posiada tymczasowe problemy. Mając na względzie przyszłość firmy, warto przeanalizować czy pójście na rękę nie opłaca się bardziej niż twarde stanowisko, które postawi takiego partnera pod ścianą. Co jeszcze możecie zrobić, gdy kontrahent ma problemy z regulowaniem zobowiązań?

Gdy kontrahent nie płaci – praktyczne porady

Może się zdarzyć i niestety zdarza się to stosunkowo często, że kontrahent przestaje regulować zobowiązania wobec naszej firmy. Nawet jeśli nic nie zwiastowało problemów, mogą pojawić się z przyczyn niezależnych, losowych. Co możemy zrobić w takiej sytuacji? Jak odzyskać środki, najlepiej bez ryzyka utraty klienta? W końcu może się okazać, że problem jest tymczasowy i za jakiś czas sytuacja wróci do normy.

Przede wszystkim potrzebne jest wyczucie. Działanie ostrożne ale konkretne. Na początek polecamy po prostu się upomnieć. Mniej oficjalnie, choćby telefonem, lub prostym mailem. Najlepiej w momencie, gdy tylko zauważycie lekkie opóźnienie w płatności. Jeśli po kontakcie uda Wam się porozumieć, ustalić szczegóły, wynegocjować warunki spłaty, będziecie wiedzieć na czym stoicie. To najlepsza opcja, jeśli uda Wam się wypracować konkretne działania, które potem będą realizowane. Unikniecie zamieszania i pozostaniecie w dobrych relacjach. Jeśli jednak Wasza prośba nie doczeka się odpowiedzi, albo kontrahent złamie ustalone wcześniej warunki, warto pójść krok dalej i przygotować wezwanie do zapłaty. W sieci znajdziecie sporo gotowych wzorów do pobrania i wykorzystania. O pomoc w przygotowaniu takiego wezwania możecie poprosić też zaprzyjaźnioną kancelarię prawną. Wbrew pozorom wezwanie do zapłaty nie musi mieć formy „straszaka”. Bardziej niech będzie sygnałem, że to dla Was ważny temat, podchodzicie do niego odpowiedzialnie, konkretnie i tego samego wymagacie od Waszego kontrahenta. Jest to też wyraźny sygnał, że sprawę traktujecie poważnie i może zniechęcić Waszego kontrahenta do „wodzenia Was za nos” w kwestii płatność. Co do zasady – mało który przedsiębiorca świadomie chce brnąć w konflikt. Zwłaszcza, gdy sytuacja jest ewidentna. Są jednak sytuacje, w których nie otrzymacie odpowiedzi na przesłane wezwanie do zapłaty.

Jeśli kolejne wezwania do zapłaty nie przynoszą skutków, konieczne może okazać się skorzystanie z pomocy firmy windykacyjnej, lub prawnika. Z naszych obserwacji wynika, że jeśli na końcu takiego wezwania pojawi się pieczątka kancelarii, skuteczność komunikatu znacznie się zwiększa. Przypadek? 🙂 Dzieje się tak, głównie dlatego, że druga strona dostaje wtedy wyraźny sygnał, że macie narzędzia do tego, aby w razie problemów pójść krok dalej i uruchomić dostępne rozwiązania prawne. Przekażecie sprawę bardziej doświadczonym specjalistom, a przy okazji ominie Was niewdzięczna rola bycia „tym złym” i z pewnością sporo stresu.

Na pewno ważny będzie w tym przypadku, odpowiedni wybór firmy lub prawnika. Najlepiej jeśli dana firma lub specjalista ma doświadczenie i potwierdzone sukcesy w odzyskiwaniu długów. Firma windykacyjna musi przestrzegać kodeksu etycznego, prawa, przepisów o ochronie danych osobowych. Dobrze jeśli przestrzega też dobrych obyczajów i rozumie, że nie chcecie stracić klienta, a jedynie odzyskać swoje należności. W przypadku wierzytelności B2B (business to business) wierzyciel może do należności głównej i odsetek doliczyć równowartość 40 euro na koszty windykacji. Dodatkowe koszty i firma windykacyjna na głowie, może skutecznie zmotywować kontrahenta do uregulowania zaległych płatności. Zwłaszcza gdy pojawi się widmo wystawienia jego długu na sprzedaż, zgłoszenia do BIKu itd. Na niektórych przedsiębiorcach nie robi to jednak wrażenia i nadal nie będą poczuwać się do spłaty zobowiązań. Co wtedy?

Windykacja kontrahenta

Jeśli ktoś ignoruje Wasze próby polubownego załatwienia sprawy. Unika notorycznie kontaktu, albo jawnie łamie wcześniejsze ustalenia, działa w ten sposób z premedytacją na Waszą niekorzyść. Skoro inny przedsiębiorca nie przejmuje się Waszym losem, nie szuka z Wami drogi wyjścia, nie próbuje negocjować warunków i nie szuka rozwiązań – Wy też możecie pozbawić się sentymentów. Nawet powinniście!

Po wyczerpaniu działań w ramach windykacji miękkiej, nie należy zwlekać ze skierowaniem wierzytelności na drogę sądową. Wiadomo, że dla wielu firm to ostateczność, bo wiąże się z szeregiem formalności, zamieszanie i długi czas oczekiwania na postępy w sprawie. Jeśli dłużnik nie płaci swoich zobowiązań, być może ma problemy, z którymi łatwo sobie nie poradzi, a jego sytuacja może być coraz gorsza z miesiąca na miesiąc. Można powiedzieć, że w takiej sytuacji rozpoczyna się wyścig do odzyskania swoich środków przed innymi wierzycielami. Sprawy sądowe można przeprowadzić przez Elektroniczne Postępowanie Upominawcze w e-sądzie (EPU) lub przez sąd rejonowy. Wybór odpowiedniego sądu zależy od charakteru danej wierzytelności. Szczególnie ważnym postępowaniem dla przedsiębiorcy jest postępowanie EPU. W skrócie – sąd w tej sytuacji nie bada zasadności roszczenia, sprawdza przedłożone dokumenty, faktury i na tej podstawie wydaje nakaz zapłaty. Opłata sądowa od pozwu w e-postępowaniu wynosi 1,25% wartości przedmiotu sporu, tj. dochodzonego w pozwie roszczenia pieniężnego (nie może być mniejsza niż 30 zł.).

Po uzyskaniu wyroku lub nakazu zapłaty, możecie samodzielnie lub za pośrednictwem kancelarii skierować sprawę do właściwego komornika. Współpracując z komornikiem, należy wskazać majątek, z którego komornik ma zaspokoić dług. Niestety, postępowania komornicze nie zawsze kończą się skuteczną egzekucją, często są też czasochłonne. To powinien być kolejny powód, dla którego nie będziecie zwlekać z podjęciem działań windykacyjnych.

Mediacja albo arbitraż

Spory najlepiej rozwiązywać bez sądu i twardej windykacji. Kosztuje to mniej czasu, pieniędzy i nerwów. Porozumienie zawsze jest możliwe, zwłaszcza gdy spór nie wynika z winy, czy celowego działania jednej strony. Tak jak wspomnieliśmy na początku, zamiast stawiać sprawę na ostrzu noża, warto najpierw problem wyjaśnić, omówić możliwą drogę wyjścia z sytuacji – słowem znaleźć rozwiązanie, które pozwoli kontynuować współpracę. Nawet jeśli brak jest jednoznacznego porozumienia, do którego dąży jedna ze stron, nie przekreśla to szansy na zakończenie konfliktu bez sądu. Można to zadanie powierzyć niezależnemu mediatorowi, który pomoże znaleźć wyjście z sytuacji. Jest też jeszcze inne rozwiązanie – arbitraż.

Spór można poddać pod ocenę sądu polubownego. Arbitraż jest alternatywą dla sądów powszechnych. Tego rodzaju sądy działają przy dużych organizacjach przedsiębiorców, a postępowanie jest poufne. Co ważne tego rodzaju drogi prowadzące do zakończenia konfliktów można przewidzieć w umowie o współpracy. Wystarczy wpisanie do niej klauzuli o rozwiązywaniu ewentualnych spornych spraw najpierw polubownie (wyznaczając sobie na to określony czas), a przed sądem dopiero w razie braku ugody. To sprawia, że łatwiej jest kontynuować współpracę między firmami mimo problemów.

Oczywiście życzymy Wam (i sobie też!), abyście w ogóle nie mieli problemów z zatorami płatniczymi, niesolidnymi kontrahentami, windykacją długów itd. Trzeba być jednak gotowym na różne scenariusze. W końcu od tego będzie zależeć przyszłość i płynność finansowa naszej firmy. A firma, to przecież nie tylko wpis do KRS, tylko lata pracy, wyrzeczeń, odpowiedzialność za pracowników i ich rodziny. Naturalne jest, że chcecie tego bronić. A ze swojej strony mamy nadzieję, że po dzisiejszym artykule, będzie wiedzieć jak się za to zabrać, jak zaplanować działania i na co zwrócić uwagę.

Jeśli macie jakieś doświadczenia z nierzetelnymi kontrahentami – podzielcie się swoją historię w komentarzach. A jeśli potrzebujecie bardziej praktycznego wsparcia, skontaktujcie się z naszym biurem rachunkowym!

Powodzenia!

Biała lista podatników VAT

Biała lista podatników VAT

Od 2019 roku przedsiębiorcy otrzymali nowe narzędzie do weryfikacji kontrahentów. Biała lista podatników, inaczej określana jako wykaz informacji o podatnikach VAT, zastąpiła dotychczas funkcjonujące listy zarejestrowanych podatników VAT. W teorii i praktyce ma pomóc firmom sprawnie i skutecznie sprawdzić przedsiębiorców, z którymi planują nawiązać współpracę. W tym między innymi numer konta bankowego, czy kontrahent jest czynnym podatnikiem VAT, czy odmówiono mu rejestracji, wykreślono go z rejestru itd. W dzisiejszym wpisie podsumowaliśmy najważniejsze informacje na ten temat. Podpowiemy Wam jak i kiedy korzystać z białej listy i jakie są alternatywne sposoby weryfikacji kontrahentów. Zapraszamy!

Biała lista podatników VAT – najważniejsze informacje

Dostaliście ciekawą ofertę, albo planujecie nawiązać nową współpracę ale nic nie wiecie o przyszłym kontrahencie? Obawiacie się ewentualnego ryzyka i chcielibyście sprawdzić potencjalnego partnera? Nie ma w tym nic złego, czy niestosownego. Wręcz przeciwnie! Dobrą i zalecaną praktyką jest weryfikowanie pewnych informacji przed podjęciem ważnych, biznesowych decyzji. A trudno mówić o zaufaniu, czy relacjach jeśli mówimy początku współpracy. Dlatego zanim podejmiecie ostateczne decyzje, warto sprawdzić jak najwięcej informacji na temat drugiej firmy. Dzięki temu ograniczacie ryzyko i pozbywacie się wątpliwości. A przynajmniej części z nich 😉

Wiele informacji, zarówno o firmach krajowych jak i zagranicznych, znajdziecie w bezpłatnych rejestrach publicznych, dostępnych przez Internet. I tu wchodzi lista podatników VAT – cała na biało. Biała lista podatników jest ogólnodostępną i darmową bazą danych, zawierającą informacje o podmiotach, które zostały przez naczelnika urzędu skarbowego zarejestrowane jako podatnicy VAT bądź zostali oni przez niego wykreśleni lub przywróceni do rejestru VAT. Wykaz prowadzony jest w formie elektronicznej przez Szefa KAS i umożliwia weryfikację danego kontrahenta na wybrany dzień (maksymalnie 5 lat wstecz). Wykaz możecie znaleźć TUTAJ. albo na stronie CEIDG.

Jakie dokładnie informacje znajdują się na białej liście i jak je wyszukiwać? W wykazie znajdziecie:

  • nazwę firmy lub imię i nazwisko przedsiębiorcy;
  • numer, za pomocą którego podmiot został zidentyfikowany na potrzeby podatku, jeżeli taki numer został przyznany
  • status podmiotu w odniesieniu do którego nie dokonano rejestracji albo który wykreślono z rejestru jako podatnika VAT, a także zarejestrowanego jako „podatnik VAT czynny” albo „podatnik VAT zwolniony”, w tym podmiotu, którego rejestracja została przywrócona;
  • numer identyfikacyjny REGON i KRS (o ile został nadany)
  • adres siedziby – w przypadku podmiotu niebędącego osobą fizyczną
  • imiona i nazwiska osób wchodzących w skład organu uprawnionego do reprezentowania podmiotu oraz ich numery identyfikacji podatkowej
  • imiona i nazwiska prokurentów oraz ich numery identyfikacji podatkowej
  • imię i nazwisko lub firmę (nazwę) wspólnika oraz jego numer identyfikacji podatkowej
  • daty rejestracji, odmowy rejestracji albo wykreślenia z rejestru oraz przywrócenia zarejestrowania jako podatnika VAT
  • podstawę prawną odpowiednio odmowy rejestracji, wykreślenia z rejestru oraz przywrócenia zarejestrowania jako podatnika VAT
  • numery rachunków rozliczeniowych w banku lub imiennych rachunków w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której dana firma jest członkiem, otwartych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą – wskazanych w zgłoszeniu identyfikacyjnym lub zgłoszeniu aktualizacyjnym i potwierdzonych przy wykorzystaniu STIR.

Informacje można wyszukać według NIP, REGON, numeru rachunku bankowego lub nazwy firmy. Jeśli wpiszesz tylko fragment tej nazwy, system podpowie pasujące wyniki. Jeśli chodzi o osoby fizyczne prowadzącą działalność gospodarczą, w wyszukiwarce, w polu „nazwa podmiotu” wystarczy podać imię i nazwisko przedsiębiorcy.

Biała lista podatników VAT – rachunek bankowy

Tak jak już nadmieniliśmy, w wykazie są zamieszczane numery rachunków rozliczeniowych. Chodzi o rachunki firmowe (nie dotyczy ROR używanych przez osoby prywatne). Te numery są publikowane tylko w przypadku zarejestrowanych podatników VAT lub podatników VAT, którzy zostali przywróceni do rejestru. Z kolei jeśli przedsiębiorcy odmówiono rejestracji jako podatnik VAT lub został wykreślony, dane o rachunku nie pojawią się na białej liście. W wykazie nie znajdziecie też danych firm, które nie są podatnikami VAT (nawet jeżeli korzystają z konta firmowego).

Rachunki, które są widoczne na białej liście podatników VAT, są automatycznie pobrane z baz Krajowej Administracji Skarbowej, po potwierdzeniu w STIR. Dlaczego kwestia rachunku jest taka ważna? Od stycznia 2020 roku obowiązują określone sankcje za korzystanie z rachunku spoza wykazu. Jeśli dokonacie zapłaty na kwotę powyżej 15 000 zł na inny rachunek, niż podany w wykazie, nie będziecie mieć możliwości zaliczenia tej kwoty (lub jej części) do kosztów uzyskania przychodu. Co więcej, pojawi się ryzyko odpowiedzialności solidarnej z kontrahentem za zaległości podatkowe (jeśli nie zapłaci on należytego podatku VAT od transakcji). Sankcji można uniknąć, jeśli w ciągu 7 dni od zrobienia przelewu na rachunek bankowy spoza białej listy, poinformujecie o tym fakcie Urząd Skarbowy. W czasie pandemii, termin na złożenie takiego zawiadomienia został wydłużony do 14 dni (licząc od dnia wykonania przelewu). A co jeśli to Waszego rachunku bankowego nie ma w wykazie?

Jak uzupełnić numer rachunku bankowego?

Jeśli nie posiadacie konta firmowego – trzeba go po prostu założyć. Jeśli natomiast posiadacie rachunek firmowy ale nie macie pewności czy jest rachunkiem rozliczeniowym założonym do działalności gospodarczej, warto potwierdzić to w banku. Kolejny aspekt, który warto potwierdzić, to czy Wasz rachunek został zgłoszony do Urzędu Skarbowego. Jeśli z jakiegoś powodu nie, możecie to nadrobić na kilka sposobów:


Istnieje też ewentualność, że Wasz bank nie przekazał numeru rachunku do STIR (co jest koniecznym warunkiem do zarejestrowania go w wykazie). Zazwyczaj banki przekazują numery rachunków rozliczeniowych do STIR automatycznie. Może się jednak zdarzyć, że mimo zgłoszenia konta firmowego do CEIDG i US, rachunek nie jest widoczny na liście. W takiej sytuacji musicie skontaktować się bezpośrednio ze swoim bankiem i wyjaśnić okoliczności tej sytuacji.

W razie problemów lub wątpliwości możecie skorzystać z dodatkowych form kontaktu i pomocy. Możecie napisać maila na adres:  albo zadzwonić pod numer:

  • 801 055 055 – dla połączeń z telefonów stacjonarnych
  • 22 330 03 30 – dla połączeń z telefonów komórkowych
  • +48 22 330 03 30 – dla połączeń z zagranicy

Alternatywne sposoby na zweryfikowanie kontrahenta

Biała lista podatników VAT to nie jedyna możliwa forma sprawdzenia kontrahenta. Innym, popularnym sposobem jest chociażby wspominane już kilkukrotnie CEIDG. Znajdziecie tam:

  • dane podstawowe: imię i nazwisko, nazwę firmy, NIP, REGON
  • data rozpoczęcia działalności, ewentualnie data jej zawieszenia i wznowienia
  • status (przedsiębiorca aktywny, zawieszony)
  • adres i rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej
  • dane kontaktowe (jeśli nie zostały zastrzeżone)
  • dane pełnomocników firmy
  • informacje dotyczące upadłości, postępowania naprawczego, czy postępowania restrukturyzacyjnego.

Jeśli twoim kontrahentem jest spółka prawa handlowego, informacje na jej temat znajdziesz też w wyszukiwarce Krajowego Rejestru Sądowego. Prawdopodobnie dobrze znacie ten adres i korzystaliście już z niego wielokrotnie. W wyszukiwarce KRS znajdziecie podstawowe informacje takie adres, formę działalności, numery identyfikacyjne, datę wpisu lub wykreślenia. A co ważne będziecie mogli również zweryfikować:

  • sposób reprezentacji – zarówno prokurenta i jego uprawnienia, jaki i wspólników w spółkach osobowych/ członków zarządu w spółkach kapitałowych, żeby wiedzieć, kto może skutecznie podpisać umowę,
  • w przypadku spółek kapitałowych – wysokość kapitału zakładowego/ akcyjnego, żeby znać maksymalną kwotę odpowiedzialności za zobowiązania,
  • informacje o datach złożenia sprawozdań finansowych (brak spełnienia tego obowiązku powinno być co najmniej zastanawiające).

Warto sprawdzić też czy Wasz przyszły partner prawidłowo rozlicza podatki. W tym celu możecie zgłosić się do Urzędu Skarbowego. Z wnioskiem do US o uzyskanie informacji może wystąpić każdy kontrahent podatnika. Jest jeden warunek – musicie być stroną transakcji. Na Wasz wniosek urząd wyda zaświadczenie, czy kontrahent:

  • składa deklaracje lub inne dokumenty, do których złożenia jest zobowiązany,
  • zawarł w złożonych deklaracjach lub dokumentach wszystkie czynności,
  • zalega z płatnościami podatków wynikających z deklaracji lub innych dokumentów.

Dane na temat kondycji finansowej kontrahenta uzyskasz też w Biurach Informacji Gospodarczej (BIG). W Polsce funkcjonuje kilka biur prowadzonych przez prywatne podmioty. Ich usługi są płatne, a cena zależy od zakresu usług.

Mamy nadzieję, że po dzisiejszym artykule nie tylko czujecie się zmotywowani do weryfikacji swoich kontrahentów ale będziecie już dokładnie wiedzieć jak to zrobić. Jak korzystać z białej listy podatników VAT i nie tylko. Zaufanie w biznesie, podobnie jak w życiu, nie pojawia się znikąd. Trzeba na nie popracować. Musicie potwierdzić swoje pozytywne odczucia, zweryfikować pewne deklaracje. Najlepiej zrobić to na początku współpracy.

A Wy jak sądzicie? Może korzystacie z innych sposobów niż te opisane przez nas? Jeśli tak, podzielcie się swoimi doświadczeniami w komentarzach!

sukcesja firmy - podsumowanie

Sukcesja firmy – najważniejsze informacje


Co dzieje się z firmą po śmierci przedsiębiorcy? Co zrobić, aby spadkobiercy mogli przejąć i kontynuować działalność? Zasady przekazywania firmy następcom, po śmierci przedsiębiorcy, reguluje ustawa z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw. W dzisiejszym artykule przybliżymy Wam najważniejsze informacje na ten temat i przetłumaczymy je na ludzki język. Do tego udostępnimy wszystkie niezbędne wzory dokumentów, które możecie wykorzystać we własnym zakresie. Zapraszamy!

Czym jest sukcesja firmy?

Sukcesja firmy to rozwiązanie, które pozwala zabezpieczyć przyszłość firmy i pracowników na wypadek śmierci przedsiębiorcy. Przedsiębiorcy, który powołując zarządcę sukcesyjnego, może zapewnić swojej firmie dalsze, płynne funkcjonowanie, gdy jego już zabraknie. Zarządcę mogą też powołać spadkobiercy zmarłego przedsiębiorcy (w terminie 2 miesięcy od zgonu przedsiębiorcy) w formie aktu notarialnego. Zarząd sukcesyjny daje następcom prawnym niezbędny i ważny czas na podjęcie decyzji, czy chcą kontynuować działalność, sprzedać firmę czy po prostu przeprowadzić proces likwidacji. Zarząd wykonuje zarządca sukcesyjny, który jest odpowiedzialny za prowadzenie przedsiębiorstwa do czasu uregulowania formalności spadkowych, w szczególności za umowy z pracownikami, kontakty z kontrahentami, sprawy rozliczeniowe, podatkowe czy ZUS. Co do zasady, zarząd wygasa w terminie 2 lat od dnia śmierci przedsiębiorcy ( w niektórych sytuacjach i z ważnych powodów, sąd może przedłużyć ten okres, jednak na czas nie dłuższy niż 5 lat). Oczywiście zarząd sukcesyjny może wygasnąć wcześniej. Na przykład gdy stwierdzono nabycie przedsiębiorstwa w spadku przez jedynego spadkobiercę albo zapisobiorcę windykacyjnego. Gdy jedna osoba nabyła całe przedsiębiorstwo w spadku (np. wniesiono je w całości aportem do spółki), gdy ogłoszona zostanie upadłość przedsiębiorcy, czy też zostanie przeprowadzone podział spadku (obejmujący firmę).

Sukcesja to forma zabezpieczenia i rozwiązanie, które najlepiej zorganizować za życia. Dzięki temu przedsiębiorstwo zachowa pełną płynność działania, ustalony zarządca natychmiast po śmierci przedsiębiorcy może zająć się prowadzeniem firmy – bez konieczności załatwiania spraw u notariusza itd. Dzięki wskazaniu zarządcy za życia i zgłoszeniu do CEIDG, umowy z pracownikami pozostają w mocy, można też zachować ciągłość wykonywania kontraktów i zleceń. A kto może zostać zarządcą sukcesyjnym? Jakie ma prawa i obowiązki? Jak go powołać? Na te i podobne pytania odpowiemy w dalszej części artykułu.

Zarządca sukcesyjny – najważniejsze informacje, prawa i obowiązki

Zarządca sukcesyjny posługuje się własnymi danymi, a także firmą zmarłego przedsiębiorcy z dodatkowym oznaczeniem – „w spadku”. Wykonuje prawa i obowiązki zmarłego przedsiębiorcy, wynikające z prowadzonej przez niego działalności gospodarczej oraz, te wynikające z prowadzenia przedsiębiorstwa „w spadku”. Może pozywać i być pozywany w sprawach wynikających z wykonywanej przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej, lub prowadzenia przedsiębiorstwa w spadku. Może też brać udział w postępowaniach administracyjnych, podatkowych i sądowo-administracyjnych w tych sprawach.

Śmiało można powiedzieć, że zarządca sukcesyjny działa na rachunek właścicieli przedsiębiorstwa w spadku. To oni odpowiadając za wszelkie zobowiązania, jak również mają prawo do udziału w zyskach. Zysk wypłacany jest im przez zarządcę sukcesyjnego w odpowiednich częściach. Zarządca nie odpowiada osobistym majątkiem za zobowiązania i długi firmowe. Nie ponosi odpowiedzialności za zaległości finansowe. Spada na niego odpowiedzialność jedynie za ewentualną szkodę, jaką wyrządziłby w skutek nienależytego wykonywania swoich obowiązków.

Co ważne, zarządca może wykonywać swoje zadania bezpłatnie, albo pobierać za nie wynagrodzenie. Będzie to możliwe na podstawie umowy z osobami na rzecz, których działa.

Zarządca sukcesyjny jest odpowiedzialny za sporządzenie i złożenie przed notariuszem inwentarza przedsiębiorstwa w spadku obejmującego składniki przedsiębiorstwa w spadku (z podaniem ich wartości według stanu i cen z chwili śmierci przedsiębiorcy) i długi spadkowe związane z działalnością przedsiębiorcy (ich wysokość według stanu z chwili śmierci przedsiębiorcy).

Znajdź nas na LinkedIN

Jak powołać zarządcę sukcesyjnego?

Zarządcą sukcesyjnym może być osoba fizyczna, która ma pełną zdolność do czynności prawnych. Nie może być nim osoba prawna, czyli – na przykład – spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Można powołać go za życia przedsiębiorcy, lub po jego śmierci. Funkcję zarządcy sukcesyjnego w jednym czasie może pełnić tylko jedna osoba. Przedsiębiorca może wyznaczyć zarządcę „rezerwowego” – natomiast będzie on powołany tylko jeśli zarządca sukcesyjny (powołany w pierwszej kolejności) zrezygnuje z pełnienia tej funkcji lub nie będzie mógł jej pełnić z powodu śmierci, ograniczenia lub utraty zdolności do czynności prawnych, czy na skutek odwołania go przez przedsiębiorcę.

Jak powołać zarządcę za życia przedsiębiorcy? Przedsiębiorca może ustanowić zarządcę sukcesyjnego, albo zastrzec, że z chwilą jego śmierci wskazany prokurent stanie się zarządcą. Takie rozwiązanie wymaga oczywiście zgody samego prokurenta, oraz zgłoszenia sprawy do CEIDG (w formie pisemnej lub elektronicznie). Zgłoszenie można zrobić równocześnie z ustanowieniem prokurenta lub dopiero po udzieleniu prokury. Od prokurenta nie wymaga się żadnych szczególnych uprawnień i wykształcenia. Wystarczy pełna zdolność do czynności prawnych i brak orzeczonego zakazu prowadzenia działalności gospodarczej.

Aby powołać zarządcę niezbędne będzie:

  • złożenie oświadczenia o powołaniu zarządcy sukcesyjnego w formie pisemnej
  • pisemna zgoda zarządcy na pełnienie tej funkcji
  • zgłoszenie (wpis) zarządcy do CEIDG.

Przydatne mogą okazać się darmowe wzory dokumentów, które udostępniamy poniżej:

  • wzór udzielenia prokury z zastrzeżeniem o zarządzie sukcesyjnym (LINK)
  • wzór zastrzeżenia o zarządzie sukcesyjnym dla istniejącej prokury (LINK)
  • wzór oświadczenia o powołaniu zarządcy sukcesyjnego i zgody na pełnienie funkcji zarządcy (LINK)

A jak powołać zarządcę po śmierci przedsiębiorcy? Jeżeli zarząd sukcesyjny nie został ustanowiony przed śmiercią przedsiębiorcy, zarządcę sukcesyjnego możne powołać, w ciągu dwóch miesięcy od dnia śmierci przedsiębiorcy. Może to zrobić małżonek przedsiębiorcy (któremu przysługuje udział w przedsiębiorstwie w spadku) spadkobierca ustawowy, testamentowy (jeśli przyjęli spadek), lub zapisobierca windykacyjny, który przyjął zapis windykacyjny (jeżeli zgodnie z ogłoszonym testamentem przysługuje mu udział w przedsiębiorstwie w spadku). Aby powołać zarządcę po śmierci przedsiębiorcy konieczna jest zgoda osób, którym przysługuje łącznie udział większy niż 85/100.

Co ważne! Powołanie zarządcy po śmierci przedsiębiorcy i wszelkie związane z tym oświadczenia należy złożyć przed notariuszem pod rygorem nieważności. W praktyce to właśnie notariusz zgłasza powołanie zarządcy sukcesyjnego do CEIDG.

Aby zgłosić zarządcę sukcesyjnego do CEIDG, wystarczy wniosek online (na portalu biznes.gov.pl – zmieniając dane we wpisie), w wersji papierowej w urzędzie gminy albo wysłać go pocztą (listem poleconym, z potwierdzeniem notarialnym). TUTAJ znajdziecie więcej informacji jak zgłosić zarządcę zmieniając wpis w CEIDG poprzez biznes.gov.pl. Warto wspomnieć, że samo złożenie wniosku o wpis zarządcy sukcesyjnego do CEIDG jest bezpłatne. Nie ma potrzeby dołączać do wniosku oświadczenia o powołaniu zarządcy oraz o zgodzie na pełnienie tej funkcji. Wystarczy, że we wniosku zostanie złożone oświadczenie (pod rygorem odpowiedzialności karnej), że stosowna zgoda została udzielona. A jak wygląda kwestia rezygnacji i odwołania zarządcy sukcesyjnego?

Rezygnacja i odwołanie zarządcy

Wspomnieliśmy na wstępie, że zarządca sukcesyjny przestaje pełnić swoją funkcję między innymi w przypadku jego śmierci, utraty zdolności do czynności prawnych, a także na zasadzie rezygnacji lub odwołania go z funkcji. Zarządca sukcesyjny może też w każdym momencie sam zrezygnować z pełnionej funkcji. Zarówno za życia, jak i po śmierci przedsiębiorcy. W pierwszym przypadku, wystarczy złożyć rezygnację w formie pisemnej, a w drugim przypadku – składając rezygnację w formie notarialnej (a notariusz przekazuje te informacje już do CEIDG). Po rezygnacji, zarządca wykonuje swoje obowiązki jeszcze przez 2 tygodnie. A jak wygląda proces odwołania? Równie prosto. Podobnie jak w przypadku rezygnacji – zarządcę można odwołać w każdym momencie. Trzeba przedstawić mu oświadczenie w formie pisemnej i zgłosić to do CEIDG najpóźniej w następnym dniu roboczym po odwołaniu. Jeśli do odwołania dochodzi po śmierci przedsiębiorcy, ważna będzie zgoda osób posiadających więcej niż 1/2 udziału w przedsiębiorstwie w spadku. Po odwołaniu aktualnego zarządcy, można powołać nowego na jego miejsce. Uprawnienie to wygasa z upływem miesiąca od dnia, w którym poprzedni zarządca został wykreślony z CEIDG.

Wzory niezbędnych dokumentów:

  • Wzór oświadczenia o rezygnacji zarządcy (LINK)
  • Wzór oświadczenia o odwołaniu zarządcy (LINK)

Sukcesja firmy – o czym jeszcze warto pamiętać?

Umowy handlowe podpisane przez zmarłego przedsiębiorcę nie wygasają z powodu jego śmierci. Są bezpieczne. Jeżeli zarządca sukcesyjny został powołany przez przedsiębiorcę, może płynnie kontynuować ich wykonywanie. To ważne informacja, bo niekiedy ma to bezpośredni wpływ na płynność funkcjonowania firmy. Jeśli zarządca nie został ustanowiony za życia przedsiębiorcy, to w okresie od śmierci przedsiębiorcy do dnia ustanowienia zarządu sukcesyjnego, każda ze stron umowy może powstrzymać się od spełnienia świadczenia i wykonania innych obowiązków lub uprawnień wynikających z umowy.

Podobnie w przypadku umów z pracownikami. Jeśli przedsiębiorca wpisze do CEIDG zarządcę sukcesyjnego, jego śmierć nie wpłynie na sytuację pracowników. Wszystkie obowiązki pracodawcy w firmie płynnie przejmie zarządca sukcesyjny. Umowy o pracę z pracownikami wygasają natomiast z dniem wygaśnięcia zarządu sukcesyjnego. Chyba, że przed tym dniem nastąpiło przejęcie pracownika przez nowego pracodawcę na zasadach określonych w art. 231 k.p. Jeśli nie ustanowiono zarządu sukcesyjnego, umowa o pracę wygasa z upływem 30 dni od dnia śmierci pracodawcy, chyba że przed upływem tego terminu, na mocy pisemnego porozumienia stron, strony ustalą, że stosunek pracy będzie kontynuowany na dotychczasowych zasadach.

Kolejną sprawą, o której warto pamiętać przy okazji sukcesji, to kwestia zezwoleń, koncesji, licencji. Po śmierci przedsiębiorcy, który prowadził swoją działalność na podstawie wspomnianych pozwoleń i uprawnień – nie wygasają one automatycznie, a dopiero z upływem sześciu miesięcy od dnia śmierci przedsiębiorcy (jeśli nie został ustanowiony zarząd sukcesyjny), lub z upływem trzech miesięcy od dnia ustanowienia zarządu sukcesyjnego. Aby można było bez przeszkód kontynuować działalność na bazie dotychczasowych licencji, pozwoleń itd., zarządca musi je potwierdzić. W tym celu musi przedłożyć we właściwym urzędzie dokumenty, które potwierdzają spełnienie warunków niezbędnych do uzyskania tej decyzji, dopilnować wszystkich formalności. Musi oświadczyć też, że przyjmuje wszystkie warunki zawarte w decyzji i zobowiązuje się do wykonania związanych z nią obowiązków.

Sukcesja firmy – korzyści

  • Zachowanie płynności działania przedsiębiorstwa.
  • Zarządca sukcesyjny z chwilą śmierci przedsiębiorcy, przejmuje prowadzeniem firmy.
  • Nie dochodzi do wyrejestrowania podatnika VAT.
  • Wszystkie umowy z pracownikami pozostają w mocy prawnej.
  • Wszystkie umowy z kontrahentami pozostają w mocy prawnej.
  • Firma kontynuuje dotychczasową metodę opodatkowania.
  • Nie wygasają wcześniej udzielone zezwolenia, licencje i koncesje.
  • Konto bankowe dla firm może pozostać to samo, zarządca sukcesyjny otrzymuje do niego dostęp.
  • Zarządcę można w prosty sposób odwołać.

Dodatkowe wzory dokumentów

Założenie spółki zoo

Jak założyć spółkę z o.o.?

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością to jedna z najpopularniejszych form prowadzenia działalności gospodarczej. Potwierdzają to liczby. Spółek zarejestrowanych w KRS, jest aktualnie ponad 496 tysięcy, z czego ponad 412 tys. stanowią tylko i wyłącznie spółki z o.o. W związku z tym, postanowiliśmy podsumować najważniejsze informacje i cechy spółki z o.o. Podpowiemy Wam jak ją założyć krok po kroku i z jakimi kosztami będzie to związane. Zapraszamy do lektury!

Spółka z o.o. – najważniejsze informacje

Jak wynika z danych GUS najczęściej wybieraną formą działalności gospodarczej w Polsce jest tzw. jednoosobowa działalność gospodarcza (osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą). Stanowi ona aż 85% wszystkich przedsiębiorstw. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (z o.o.) znajduje się na drugim miejscu – decyduje się na nią ok. 12% osób. Można zatem założyć, że co dziesiąty Polak, który zakłada spółkę z o.o. zastanawia się jednocześnie jakie są konsekwencje i zobowiązania prawne związane z tym krokiem. Zacznijmy zatem od podstawowych informacji.

Spółka z o. o. jest jedną z kilku form jaką na jaką możemy się zdecydować chcąc rozpocząć przygodę z własną firmą. Cechą wyróżniającą spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, jak sam nazwa głosi, jest jej ograniczona odpowiedzialność prawna za zobowiązania w stosunku do innych podmiotów. A skoro jesteśmy przy nazwie – mimo, że spółka sugeruje, że prowadzi się ją razem ze wspólnikami, wcale nie musi tak być. Z powodzeniem można prowadzić jednoosobową spółkę z o.o., zwłaszcza gdy chcemy rozgraniczyć odpowiedzialność finansową za ewentualne długi spółki i nie chcemy ręczyć za nie własnym majątkiem. To ciekawa alternatywa dla JDG, o której wkrótce opowiemy więcej na naszym blogu.

Założycielami sp. z o.o. mogą być osoby fizyczne, albo osoby prawne, bez względu na obywatelstwo i miejsce siedziby. Do założenia spółki z o.o. wymagany jest kapitał minimalny 5 tys. zł. Może być utworzona w drodze umowy przez jedną albo więcej osób. Niezbędne procesy to: zawarcie umowy spółki, wniesienie przez wspólników wkładów na pokrycie całego kapitału zakładowego, powołanie zarządu (oraz ustanowienie rady nadzorczej), wpisanie jej do KRS. Nadanie numerów REGON i NIP odbywa się automatycznie, na podstawie zgłoszeń złożonych przy rejestracji spółki w KRS i trwa zazwyczaj kilka dni.

Majątek spółki z ograniczoną odpowiedzialnością tworzą przedmioty majątkowe nabyte przez spółkę wskutek działania organów spółki, pełnomocników oraz wspólników w czasie jej istnienia, oraz kapitał zakładowy – majątek pierwotny spółki. Oprócz obowiązkowego kapitału zakładowego spółka może utworzyć również inne kapitały (mające charakter funduszy fakultatywnych na określone cele) np. kapitał zapasowy, kapitał rezerwowy, zakładowy fundusz świadczeń socjalnych. Wkłady wnoszone przez wspólników spółki mogą być pieniężne lub niepieniężne (aporty), przy czym przedmiotem wkładów niepieniężnych mogą być prawa, które są zbywalne, przydatne dla spółki oraz możliwe do wyceny.

Wśród nich można wymienić:

  • prawo własności
  • prawo użytkowania wieczystego
  • majątkowe prawa autorskie
  • majątkowe prawa własności przemysłowej
  • papiery wartościowe.

A co jeśli chodzi o podatki? Podatek płacony jest przez spółkę z o.o. od osiągniętych przez nią w danym roku podatkowym dochodów. Wspólnicy spółki płacą podatek (19%) od wypłacanych im dywidend i innych dochodów pochodzących z udziału w zyskach osób prawnych (na przykład dochód z umorzenia udziałów). Podstawową kategorią dochodów z tytułu udziału w zyskach spółki z ograniczoną odpowiedzialnością jest wypłata pieniężna (dywidenda).

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest podatnikiem VAT i musi prowadzić pełną księgowość (prowadzić księgi rachunkowe). Na zakończenie każdego roku obrotowego spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sporządza sprawozdanie finansowe.

Działalność gospodarcza czy spółka z ograniczoną odpowiedzialnością? Jeśli nie możecie się zdecydować, zajrzyjcie do naszego wcześniejszego wpisu!

Jak założyć spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością?

Po pierwsze i najważniejsze – od 1 lipca 2021r. spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością można zarejestrować wyłącznie elektronicznie! Proces zakładania spółki z o.o. nie bardzo jest skomplikowany, trzeba jednak dopilnować szereg obowiązków i uniknąć kilka powszechnych błędów, o których wspominaliśmy TUTAJ. Warto przypomnieć, że czym innym jest zawiązanie spółki (czyli zawarcie między wspólnikami aktu powołującego spółkę), a czym innym jest rejestracja nowej firmy w rejestrze przedsiębiorców KRS. Czynność ta jest obowiązkowym warunkiem nadania spółce podmiotowości prawnej i jej działania w obrocie gospodarczym.

Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością można założyć elektronicznie za pośrednictwem Portalu Rejestrów Sądowych, oraz za pośrednictwem Portalu S24. Po rejestracji spółka zgłasza dane uzupełniające do urzędu skarbowego (formularz NIP-8). To dane, których nie trzeba zgłaszać przy rejestracji (np. numery rachunków bankowych, przewidywana liczba pracowników, miejsca prowadzenia działalności, szczegółowe dane kontaktowe). Dane te trafiają ZUS, GUS i urzędu skarbowego. Spółka powinna je podać już po rozpoczęciu działalności – w terminie 7 dni (dane dla ZUS) lub w terminie 21 dni (dane dla GUS i urzędu skarbowego) od dnia rejestracji spółki w KRS.

Dokumenty niezbędne do założenia spółki z o.o.

Aby założyć spółkę z o.o. konieczne jest przygotowanie i sformułowanie niezbędnych dokumentów. Między innymi umowy, na podstawie której spółka będzie działać w obrocie. Formalnym aktem prawnym, na którym opiera się funkcjonowanie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością jest umowa spółki (w przypadku kiedy zakłada się ją ze wspólnikiem lub wspólnikami) lub akt założycielski (jeśli prowadzimy działalność samemu jako spółka jednoosobowa).
W obu przypadkach moc prawną konstytuującą spółkę z o.o. ma wyłącznie akt notarialny. A co powinno znaleźć się w umowie?

W umowie muszą znajdować się następujące informacje:

  • nazwa firmy
  • adres fizycznej siedziba spółki
  • wielkość wniesionego kapitału zakładowego
  • oświadczenie odnośnie możliwości posiadania większego niż jednego udziału wspólników
  • określoną wartość i i ilość udziałów każdego ze wspólników
  • czas na jaki spółka zostaje zwarta (jeśli taki jest określony)

Umowę możecie zawrzeć w formie aktu notarialnego, bądź przy wykorzystaniu wzorca umowy – w systemie S24. O którym opowiemy więcej za chwilę. Zawarcie umowy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oznacza powstanie spółki z o. o. w organizacji. Spółka w organizacji jest podmiotem prawa, może być pracodawcą, może we własnym imieniu nabywać prawa i zaciągać zobowiązania. Spółka w organizacji nie jest jeszcze właściwą spółką z o.o. zarejestrowaną w KRS, dlatego firma spółki musi zawierać wyraźne oznaczenie „w organizacji”.

Do kompletu dokumentów rejestracyjnych, poza umową, należy dołączyć:

  • oświadczenie, czy spółka jest cudzoziemcem (w rozumieniu Ustawy z dnia 24 marca 1920 r. o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców),
  • oświadczenie o wyrażeniu zgody osoby powołanej do reprezentowania spółki (konieczność załączania zgody nie dotyczy osoby, która wniosek o wpis podmiotu do rejestru podpisuje lub udzieliła pełnomocnictwa do jego złożenia) wraz z oświadczeniem o jej adresie do doręczeń,
  • lista zawierająca dane oraz adresy do doręczeń osób uprawnionych do reprezentowania spółki,
  • potwierdzenie dowodu wpłaty z tytułu opłat sądowych.

Rejestracja spółki z o.o. przez system S24

Przejdźmy teraz do samego procesu zakładania spółki z o.o. – rejestracji w systemie S24. Z portalu S24 możecie korzystać jedynie po założeniu konta. Ten krok raczej nie sprawi Wam problemu 🙂 Po założeniu i autoryzacji konta w systemie S24 (przez kliknięcie w link aktywacyjny przesłany na adres e-mail) możecie już przystąpić do zakładania spółki. W tym celu, w pierwszej kolejności, należy wybrać formę prawną twojego przedsiębiorstwa, a następnie podajecie nazwę i siedzibę spółki. Kolejnym krokiem jest wypełnienie wzorca umowy wybranej przez ciebie spółki. Wzór jest udostępniony w systemie S24 i zawiera informacje dotyczące przedmiotu działalności, wspólników (wraz z określeniem ich ról), wysokości wkładów, czas trwania spółki, podziału zysków i strat, trybu zmiany umowy spółki i jej reprezentacji.

Po uzupełnieniu wzoru umowy spółki należy przystąpić do podpisania umowy. Muszą zrobić to wszyscy wspólnicy. Oprócz wypełnienia i podpisania wzorca umowy wybranej spółki – do rejestracji spółki konieczne jest dodanie odpowiednich załączników i dokumentów dodatkowych, o których wspomnieliśmy wyżej. Wszystkie dokumenty najlepiej sporządzić w formacie PDF, a następnie umieścić w systemie i podpisać. Jak zrobić to w systemie S24?

TUTAJ znajdziecie więcej informacji i szczegółów dotyczących dokumentacji użytkownika systemu S24, poprzez który zarejestrujecie spółkę.

Dokumenty w trybie S24 można podpisać przy użyciu podpisu kwalifikowanego, Profilu Zaufanego lub podpisu osobistego. Umowę spółki podpisują wspólnicy. Jednak mogą to zrobić za pośrednictwem tak zwanych stawających (czyli osób, które ich reprezentują). W tym przypadku niezbędne będzie pełnomocnictwo z wykorzystaniem wzorca pełnomocnictwa, które również jest dostępne w systemie S24. Jeśli wniosek jest składany przez pełnomocnika, proces podpisywania dokumentów automatycznie zostaje rozszerzony o dodatkowe oświadczenia i dokumenty, które podpisuje sam pełnomocnik. Ostatnim krokiem jest złożenie wniosku o rejestrację spółki w Krajowym Rejestrze Sądowym – oczywiście nadal w ramach portalu S24. Załącznikiem do wniosku będzie podpisana wcześniej umowa spółki wraz z przygotowanymi załącznikami.

Spółka z o.o. – koszty założenia

Z założeniem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością są związane wydatki. Po stronie kosztów, w pierwszej kolejności musimy uwzględnić minimum kapitału zakładowego wynoszące 5000 zł ale nie tylko. Do tego należy doliczyć koszt wpisu do KRS (250 zł) i koszt wpisu do Monitora Sądowego i Gospodarczego (100 zł).

Spółka z o.o. – podsumowanie

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z pewnością ma swoje plusy i minusy. Wam pozostawiamy ich ostateczną ocenę, natomiast dla ułatwienia podsumowaliśmy najważniejsze z nich:

Plusy:

  • Możliwość utworzenia spółki jednoosobowej lub kilkuosobowej;
  • Spółka z o.o. posiada odrębną podmiotowość prawną;
  • Wspólnicy nie ponoszą odpowiedzialności prawnej za zobowiązania spółki (nie dotyczy spółki jednoosobowej)
  • Brak obowiązku płacenia ZUS (w przypadku spółek kilkuosobowych);
  • Sprawna i stosunkowo prosta rejestracja spółki

Minusy:

  • Koszt początkowy założenia spółki z ograniczoną odpowiedzialnością
  • Obowiązek prowadzenia pełnej księgowości
  • Podwójne opodatkowanie od zysku spółki (czego jednak można uniknąć)
  • Obowiązek płacenia pełnej składki ZUS (w przypadku spółki jednoosobowej)

Staraliśmy się przedstawić najważniejsze informacje dotyczące spółki z o.o. jak również procesu jej zakładania. Mamy nadzieję, że to ułatwi Wam zadanie. Pamiętajcie też, że jeśli planujecie założyć firmę, możecie zgłosić się do naszego biura i liczyć na nasze wsparcie. Chętnie pomożemy nie tylko w przygotowaniu niezbędnych dokumentów, umowy, nie tylko obsłużymy kompleksowo proces rejestracji spółki, przejmiemy kontakt z urzędami ale też pomożemy w analizie biznesowej, podatkowej, zajmiemy się księgowością, kadrami i rozwojem Waszej firmy!

Porozmawiajmy o szczegółach!

postępowanie upadłościowe

Postępowanie upadłościowe – najważniejsze informacje

Ryzyko jest naturalnym zjawiskiem w biznesie. Wie o tym każdy przedsiębiorca, który prowadzi i rozwija własną firmę. Mimo, że można je w pewien sposób ograniczać, minimalizować – nie jesteśmy w stanie go całkowicie uniknąć. Tak jak nie jesteśmy w stanie przewidzieć pewnych zjawisk, działań i sił od nas niezależnych. Pandemia dobitnie to pokazała.

Ryzyko towarzyszy na każdym etapie rozwijania biznesu. To rzeczywistość, z którą trzeba się zmierzyć. Niestety nie zawsze z tej potyczki uda się wyjść cało, a konsekwencje są bardzo bolesne w skutkach. Na tyle, że część przedsiębiorców musi podjąć decyzję o upadłości. Kiedy, kto i jak może ją ogłosić? Podsumowaliśmy najważniejsze informacje w dzisiejszym artykule, zapraszamy!

Postępowanie upadłościowe

Załamanie rynku, problemy z zatrudnieniem odpowiedniej kadry, rosnące ceny, działania konkurencji, utrata strategicznego klienta, zator finansowy. To tylko niektóre z czynników, które mogą pociągnąć naszą firmę na dno. Niestety nie zawsze nasze starania przynoszą oczekiwany skutek. Niektóre błędy trudno się naprawia, nad pewnymi sprawami nie mamy żadnej władzy. Może się zdarzyć, że przedsiębiorca dochodzi do muru i nie ma sensu przebijać go głową. Trzeba podjąć trudne decyzje, a jedną z nich może być ogłoszenie upadłości.

Upadłość firmy należy rozumieć jako postępowanie upadłościowe przedsiębiorstwa lub osoby fizycznej, która prowadzi działalność gospodarczą. Może ją ogłosić w zasadzie każdy przedsiębiorca. Zgodnie z definicją, przedsiębiorcą jest osobą fizyczną, prawną, albo jednostką organizacyjną niebędąca osobą prawną, która prowadzi działalność gospodarczą we własnym imieniu.

Z pojęciem upadłości gospodarczej zazwyczaj kojarzą się nam duże firmy, jednak zasady pozostają niezmienne również dla działalności jednoosobowych i mikro przedsiębiorców. Podobnie jeśli chodzi o spółki kapitałowe, wspólników spółek handlowych i partnerskich. Aby móc ogłosić upadłość, trzeba spełnić pewne warunki. Zanim o nich powiemy chcemy Was gorąco zachęcić do tego, aby swoją sytuację skonsultować z doświadczonym prawnikiem. Najlepiej jeszcze zanim podejmiecie jakiekolwiek, konkretne działania. Czasem wystarczy jedno spotkanie, porada prawna, aby lepiej zrozumieć aktualną sytuację i znaleźć najbardziej optymalne rozwiązania.

Jakie warunki trzeba spełnić, aby ogłosić upadłość?

Upadłość może zostać ogłoszona wobec dłużnika niewypłacalnego. Przedsiębiorcy, który zaprzestał płacenia długów (ma wierzycieli, których nie spłaca), gdy jego majątek nie wystarcza na zaspokojenie długów (w dokumentach księgowych występuje nadwyżka zobowiązań nad aktywami), lub gdy nie ma perspektyw odzyskania zdolności płatniczej lub zwiększenia wartości majątku.

Dłużnikiem niewypłacalnym w rozumieniu ustawy Prawo upadłościowe i ustawy Prawo restrukturyzacyjne, jest dłużnik, który utracił zdolność do wykonywania swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych. Zakłada się, że dochodzi do takiej utraty, jeżeli opóźnienie w wykonywaniu zobowiązań pieniężnych przekracza trzy miesiące. Poza tym, w odniesieniu do osób prawnych i jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej (z wyjątkiem spółek osobowych, w których co najmniej jednym wspólnikiem odpowiadającym za zobowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem jest osoba fizyczna), którym przyznano zdolność prawną, niewypłacalność zachodzi również wtedy, gdy zobowiązania pieniężne przekraczają wartość jego majątku, a stan ten utrzymuje się przez
ponad dwa lata. Mimo zaistnienia takiej sytuacji, sąd może oddalić wniosek o ogłoszenie upadłości jeżeli nie ma zagrożenia utraty przez dłużnika zdolności do wykonywania jego wymagalnych zobowiązań pieniężnych w niedługim czasie.

Szczegółowe przepisy w postępowaniu upadłościowym znajdziecie TUTAJ.

Gdy zaległości finansowe przedsiębiorcy nie są zbyt duże, dobrym rozwiązaniem może być postępowanie naprawcze. Zwłaszcza jeśli sąd będzie miał przesłanki, że nasza firma (mimo trudnej sytuacji) będzie w stanie zaspokoić wierzycieli w szerszy sposób dalej funkcjonując, niż gdy ją zamkniemy. Postępowanie takie wiąże się jednak z dodatkową kontrolą nadzorcy sądowego. Mimo, że majątkiem zarządza nadal właściciel firmy, to ma nad sobą “anioła” stróża. Skupmy się jednak na samym procesie upadłościowym – jak wygląda w praktyce?

Jak ogłosić upadłość?

Proces upadłościowy jest trudny dla przedsiębiorców, ale raczej nie z powodu formalności. Te nie są przesadnie skomplikowane. Aby rozpocząć procedurę wystarczy złożyć odpowiedni wniosek. Wniosek do sądu o ogłoszenie upadłości może zgłosić każdy z jej wierzycieli, zarząd, każda z osób uprawnionych do reprezentacji oraz likwidator. Likwidator organizacji prowadzącej działalność gospodarczą obowiązany jest zgłosić do sądu wniosek o ogłoszenie upadłości, gdy jego zdaniem majątek organizacji nie wystarcza na pokrycie długów.

Postępowanie w sprawie ogłoszenia upadłości prowadzi sąd rejonowy – sąd gospodarczy właściwy ze względu miejsce, gdzie jest prowadzona główna działalność gospodarcza. Celem upadłości jest ochrona wierzycieli poprzez „zamrożenie” majątku dłużnika, z jednej strony przez uniemożliwienie uszczuplania jego majątku, z drugiej strony przez zahamowanie narastania jego obciążeń. Musicie być świadomi tego, że razem ze złożeniem wniosku, pojawi się też obowiązek (na żądanie sądu) złożenia aktualnego bilansu, rachunków, zysków i strat, oraz spis wierzycieli. Macie też obowiązek złożenia w sądzie wniosku o ogłoszenie upadłości, nie później niż w ciągu dwóch tygodni od dnia zaprzestania płacenia długów (w przypadku organizacji, odpowiedzialnym za dopełnienie tego obowiązku jest jej zarząd).

Wniosek o ogłoszenie upadłości powinien zawierać:

  • nazwę i dane firmy oraz wskazanie osób upoważnionych do reprezentowania,
  • oznaczenie miejsca, w którym znajduje się siedziba oraz majątek,
  • spis wierzycieli,
  • wskazanie okoliczności, które uzasadniają wniosek,
  • sprawozdanie finansowe lub bilans sporządzony dla celów postępowania upadłościowego,
  • oświadczenie o spłatach wierzytelności dokonanych w ciągu ostatnich 6 miesięcy,
  • spis podmiotów zobowiązanych majątkowo wobec organizacji,
  • wykaz tytułów egzekucyjnych przeciwko organizacji,

Złożenie wniosku o upadłość to dopiero początek. Potem mamy do czynienia z dwoma etapami postępowania upadłościowego:

  • w przedmiocie ogłoszenia upadłości – tutaj sąd weryfikuje, czy można w ogóle ogłosić upadłość danego podmiotu,
  • właściwym postępowaniem upadłościowym – ta część postępowania toczy się aż do prawomocnego zakończenia.

Uwzględniając wniosek o ogłoszenie upadłości właściwy sąd gospodarczy wydaje postanowienie, w którym wymienia osobę upadłego (podaje nazwę organizacji), wzywa jego wierzycieli do zgłoszenia swoich wierzytelności w oznaczonym terminie, wyznacza sędziego komisarza oraz syndyka masy upadłościowej. Data postanowienia sądu jest datą ogłoszenia upadłości.

Wstępne zgromadzenie wierzycieli

Wstępne zgromadzenie wierzycieli zwołuje sąd w przypadku zaistnienia podstaw do ogłoszenia upadłości, chyba że oczywiste jest, iż dalsze postępowanie może być prowadzone tylko w celu likwidacji majątku upadłego. Nie zwołuje się wstępnego zgromadzenia wierzycieli, jeżeli z okoliczności sprawy wynika, że jego przeprowadzenie pociągałoby za sobą nadmierne koszty, jak również gdy suma spornych wierzytelności przekracza 15% ogólnej sumy wierzytelności.

Wstępne zgromadzenie wierzycieli podejmuje uchwały co do prowadzenia dalszego postępowania upadłościowego z możliwością zawarcia układu albo likwidacji majątku. We wstępnym zgromadzeniu mają również prawo uczestniczyć dłużnik, tymczasowy nadzorca sądowy albo zarządca przymusowy ustanowieni w postępowaniu zabezpieczającym oraz wierzyciele, których wierzytelności są stwierdzone tytułami egzekucyjnymi. To również inni wierzyciele, jeżeli ich wierzytelności są bezsporne i zostali dopuszczeni przez sąd. Jak nadmieniliśmy, na wstępnym zgromadzeniu wierzycieli można także zawrzeć układ. Jest to możliwe jeżeli uczestniczy w nim co najmniej połowa wierzycieli mających łącznie trzy czwarte ogólnej sumy wierzytelności stwierdzonych tytułami egzekucyjnymi. Przed podjęciem uchwał, zawarciem układu, na zgromadzeniu wierzycieli sporządza się spis wierzytelności. Spis wierzytelności sporządza pod nadzorem sędziego tymczasowy nadzorca sądowy albo zarządca, jeżeli był ustanowiony.

Na skutek ogłoszenia upadłości organizacja traci prawo zarządzania, korzystania i dysponowania swoim majątkiem. Majątek ten stanowi masę upadłościową. Wyznaczony przez sąd syndyk przejmuje cały majątek organizacji, zarządza nim i przeprowadza jego likwidację. Obowiązkiem zarządu upadłej organizacji jest wskazanie i wydanie syndykowi całego majątku organizacji, ksiąg finansowych itd. W przypadku ukrywania majątku, sędzia – komisarz może zastosować wobec upadłego środki przymusu, które są określone w Kodeksie postępowania cywilnego. Może też wymierzyć karę grzywny. W jednym postanowieniu sąd nie może nałożyć grzywny przekraczającej jeden tysiąc złotych, chyba że trzykrotne wymierzenie grzywny okazało się nieskuteczne. Ogólna suma grzywien w tej samej sprawie nie może przewyższać stu tysięcy złotych.

Syndyk zobowiązany jest zawiadomić o upadłości izbę skarbową, ZUS oraz wszystkich znanych wierzycieli. Ponadto, obowiązkiem syndyka jest jak najszybsze sporządzenie spisu majątku upadłej organizacji oraz dokonanie oszacowania jego wartości. Na tej podstawie sporządza się bilans, po czym przystępuje do likwidacji majątku. O zakończeniu postępowania upadłościowego orzeka sąd, a po uprawomocnieniu się postanowienia, syndyk składa wniosek o wykreślenie organizacji z Krajowego Rejestru Sądowego.

Warto wiedzieć, że syndyk nie rozdziela funduszy pomiędzy wierzycieli losowo. Dzieli je według czterech kategorii. Kategorie określa art. 342 prawa upadłościowego [Dz. U. z 2020 r. poz. 1228, 2320, z 2021 r. poz. 1080, 1177].

Jak uniknąć upadłości?

Tak jak wspominaliśmy na samym początku – ryzyko biznesowe można w pewnym stopniu minimalizować. Kluczowa jest czujność i szybka reakcja, gdy pojawią się niepokojące sygnały. Gdy widzicie, że na horyzoncie zaczynają piętrzyć się problemy, ale jesteście jeszcze wypłacalni, to ostatni gwizdek na przeprowadzenie restrukturyzacji i optymalizacji finansów w firmie. Przeprowadzenie audytu, usprawnienie pracy i organizacji. Rozwiązań jest często równie dużo co problemów. Niejednokrotnie da się uniknąć upadłości przy wdrożeniu nowej strategii biznesowej. Natomiast trzeba się też pogodzić z tym, że w niektórych przypadkach najlepszym wyjściem dla przedsiębiorcy będzie likwidacja działalności. Pomożemy Wam to ocenić!

Aby uniknąć upadłości – warto korzystać z profesjonalnego wsparcia. Nie tylko prawnego. Nasze biuro rachunkowe z powodzeniem pomaga przedsiębiorcom zarówno w kwestiach księgowych, podatkowych, finansowych, kadrowych ale też strategicznych. Poznasz wszystkie możliwości i dostępne scenariusze. Pomożemy wybrać te najlepsze, doradzimy co dalej. Jeśli jest dobre rozwiązanie, znajdziemy je. A jeśli sytuacja jest podbramkowa – pomożemy Ci pozamykać wszystkie formalności, przygotować niezbędną dokumentację, przejmiemy kontakt z urzędami i przeprowadzimy Cię przez postępowanie upadłościowe.

Jesteśmy do Twojej dyspozycji – skontaktuj się z nami!

Rozwiązanie umowy zlecenie - podsumowanie

Rozwiązanie umowy zlecenie

Umowa zlecenie to jedna z najpopularniejszych form zatrudnienia. Nadal jest powszechnie i chętnie stosowana. Z wielu powodów. Jednym z głównych jest większa swoboda i elastyczność – zarówno dla pracodawcy i pracownika. W dzisiejszym artykule podsumowaliśmy najważniejsze informacje dotyczące umowy, jej najważniejszych cech i przepisów o których warto pamiętać. Podpowiadamy też jak rozwiązać umowę zlecenia i udostępniamy darmowy wzór wypowiedzenia do pobrania. Zapraszamy!

Umowa zlecenie – podstawowe informacje

Umowa zlecenie jest umową cywilnoprawną – przy jej zawieraniu, wykonywaniu i rozwiązywaniu zastosowanie mają przepisy Kodeksu cywilnego (Art. 734-751), a nie Kodeksu pracy. W praktyce jest to zobowiązanie jednej osoby (zleceniobiorcy) do wykonania określonej czynności, pracy, dla innego podmiotu (zleceniodawcy), na warunkach określonych w umowie. Tak jak wspomnieliśmy na wstępie – umowa zlecenie daje większą elastyczność współpracy – między innymi dzięki możliwości wykonywania obowiązków poza siedzibą zleceniodawcy. Bez ciągłego nadzoru. Nie ma co ukrywać, że dużą zaletą umowy zlecenie jest też brak konieczności opłacania składek na ubezpieczenie chorobowe (jak również brak składek od zleceniobiorcy, który jest studentem). Porównując ją do umowy o pracę, generuje zdecydowanie mniejsze koszty.

Całkiem niedawno, na naszym blogu pojawił się artykuł dotyczący rozwiązania umowy o pracę. Udostępniliśmy w nim darmowe wzory wypowiedzeń i informacje, które mogą być dobrym uzupełnieniem dzisiejszego tematu.

Umowa zlecenie jest umową starannego działania. Oznacza to, że przy tej formie zatrudnienia ważny jest fakt wykonywania określonej pracy, a nie jej efekt. Inaczej jest np. w przypadku umowy o dzieło, gdzie istotny będzie jej efekt, a nie fakt wykonywania. Pracujący na podstawie umowy zlecenia może wykonywać zadania w dowolnych godzinach i miejscu. Oczywiście dobrze, aby stało się to elementem ustaleń między stronami, natomiast co do zasady zleceniodawca nie może nakazać pracy w określonym miejscu. Umowa zlecenie daje zatem dużą swobodę. Warto jednak pamiętać, że chodzi nie tylko o jej zawieranie, realizację ale też rozwiązanie. Dziś skupimy się na tym drugim wątku.

Rozwiązanie umowy zlecenie

Umowa zlecenie zostaje uznana za zakończoną, gdy dojdzie do wykonania przedmiotu umowy lub zostanie rozwiązana w drodze wypowiedzenia. Co ważne, istnieje możliwość jednostronnego rozwiązania zawartej umowy poprzez jej wypowiedzenie. Dotyczy to także zarówno umowy zlecenia zawartej na czas określony i nieokreślony.

Zasady wypowiadania umów zlecenia określa art. 746 Kodeksu Cywilnego. Zgodnie z przepisami, zleceniodawca może wypowiedzieć zlecenie w każdym czasie. Powinien jednak zwrócić zleceniobiorcy wydatki, które ten poczynił w celu należytego wykonania zlecenia. Zleceniodawca zobowiązany jest też uiścić zleceniobiorcy część wynagrodzenia odpowiadającą jego dotychczasowym czynnościom. Co więcej, jeżeli wypowiedzenie nastąpiło bez ważnego powodu, powinien on naprawić szkodę. O szkodzie może być mowa, gdy zlecenie jest odpłatne, a wypowiedzenie nastąpiło bez ważnego powodu. A jak dokładnie należy rozumieć określenie: ważny powód?

Pojęcie to może być różnie odbierane i interpretowane. To mogą być wszelkie zdarzenia mające wpływ na realizację umowy, na przykład zmiana miejsca zamieszkania zleceniobiorcy, sytuacja zdrowotna, rodzinna, zmiana profilu działalności zleceniodawcy ale też nieprawidłowe wykonywanie umowy przez zleceniobiorcę. Umowa zlecenie może zostać rozwiązana bez zachowania okresu wypowiedzenia, jednak jeżeli strony umowy wyrażają wolę ustanowienia okresu wypowiedzenia, taki zapis może i powinien pojawić się w umowie współpracy. Choćby w formie aneksu. Uprawnienie do wypowiedzenia zlecenia może zostać ograniczone w umowie, jednak nie jest dopuszczalne całkowite wykluczenie możliwości rozwiązania umowy za wypowiedzeniem. Takie ograniczenie może dotyczyć na przykład terminu wypowiedzenia. Ważne przy tym pamiętać, że okres wypowiedzenia powinien być adekwatny do czasu trwania umowy.

Przy ustalaniu terminu wypowiedzenia nie są stosowane zasady takie, jak w przypadku umowy o pracę. Nie stosuje się przepisów Kodeksu Pracy, a Kodeks Cywilny, który omawia tę kwestię w art. 110 – 116.

Wzór wypowiedzenia umowy zlecenie

Wspominaliśmy, że umowa zlecenie daje dużą swobodę. Dotyczy to jej treści, tego z kim chcemy ją podpisać i na jak długo. Oczywiście, ważne jest by umowa nie wykraczała poza ustalone normy prawa, natomiast nie ma jednego narzuconego wzoru tego dokumentu. Podobnie jest z wypowiedzeniem. Nie ma jednego uniwersalnego szablonu i nie jest on w zasadzie potrzebny. Wypowiedzenie umowy zlecenia to w praktyce prosty dokument, którego przygotowanie nie powinno być dla Was problemem. Aby oszczędzić Wam czas, udostępniamy darmowy wzór wypowiedzenia jako edytowalny dokument tekstowy (.doc). Możecie go pobrać i wykorzystać we własnym zakresie. Wystarczy kliknąć w poniższą grafikę.

Mamy nadzieję, że dzisiejszy wpis będzie dla Was pomocny. Jeśli potrzebujecie dodatkowych materiałów, poszukujecie innych szablonów dokumentów kadrowych (i nie tylko) – dajcie nam znać w komentarzach! W oparciu o Wasze sugestie przygotujemy kolejne wzory dokumentów do pobrania!