praktyczne porady - Audyt Legis

Postępowanie upadłościowe – najważniejsze informacje

8 maja 2025

Ryzyko jest naturalnym zjawiskiem w biznesie. Wie o tym każdy przedsiębiorca, który prowadzi i rozwija własną firmę. Mimo, że można je w pewien sposób ograniczać, minimalizować – nie jesteśmy w stanie go całkowicie uniknąć. Tak jak nie jesteśmy w stanie przewidzieć pewnych zjawisk, działań i sił od nas niezależnych. Ryzyko w praktyce towarzyszy na każdym etapie rozwijania biznesu. To rzeczywistość, z którą trzeba się zmierzyć. Niestety nie zawsze z tej potyczki uda się wyjść cało, a konsekwencje są bardzo bolesne w skutkach. Na tyle, że część przedsiębiorców musi podjąć decyzję o upadłości. Kiedy, kto i jak może ją ogłosić? Podsumowaliśmy najważniejsze informacje w dzisiejszym artykule, zapraszamy!

Postępowanie upadłościowe – kluczowe informacje

Załamanie rynku, problemy z zatrudnieniem odpowiedniej kadry, rosnące ceny, działania konkurencji, utrata strategicznego klienta, zator finansowy. To tylko niektóre z czynników, które mogą pociągnąć firmę na dno. Niestety nie zawsze nasze starania przynoszą oczekiwany skutek. Niektóre błędy trudno się naprawia, nad pewnymi sprawami nie mamy żadnej władzy. Może się zdarzyć, że przedsiębiorca dochodzi do muru i nie ma sensu przebijać go głową. Trzeba podjąć trudne decyzje, a jedną z nich może być ogłoszenie upadłości. Upadłość firmy należy rozumieć jako postępowanie upadłościowe przedsiębiorstwa lub osoby fizycznej, która prowadzi działalność gospodarczą. Może ją ogłosić w zasadzie każdy przedsiębiorca. Zgodnie z definicją, przedsiębiorcą jest osobą fizyczną, prawną, albo jednostką organizacyjną niebędąca osobą prawną, która prowadzi działalność gospodarczą we własnym imieniu.

Z pojęciem upadłości gospodarczej zazwyczaj kojarzą się nam duże firmy, jednak zasady pozostają niezmienne również dla działalności jednoosobowych i mikro przedsiębiorców. Podobnie jeśli chodzi o spółki kapitałowe, wspólników spółek handlowych i partnerskich. Aby móc ogłosić upadłość, trzeba spełnić pewne warunki. Zanim o nich powiemy chcemy Was gorąco zachęcić do tego, aby swoją sytuację skonsultować z doświadczonym prawnikiem. Najlepiej jeszcze zanim podejmiecie jakiekolwiek, konkretne działania. Czasem wystarczy jedno spotkanie, porada prawna, aby lepiej zrozumieć aktualną sytuację i znaleźć najbardziej optymalne rozwiązania. Jeśli zamiast wiedzy potrzebujesz praktycznego wsparcia od razu możesz do nas napisać!

Jakie warunki trzeba spełnić, aby ogłosić upadłość?

Upadłość może zostać ogłoszona wobec dłużnika niewypłacalnego. Przedsiębiorcy, który zaprzestał płacenia długów (ma wierzycieli, których nie spłaca), gdy jego majątek nie wystarcza na zaspokojenie długów (w dokumentach księgowych występuje nadwyżka zobowiązań nad aktywami), lub gdy nie ma perspektyw odzyskania zdolności płatniczej lub zwiększenia wartości majątku. Dłużnikiem niewypłacalnym w rozumieniu ustawy Prawo upadłościowe i ustawy Prawo restrukturyzacyjne, jest dłużnik, który utracił zdolność do wykonywania swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych. Zakłada się, że dochodzi do takiej utraty, jeżeli opóźnienie w wykonywaniu zobowiązań pieniężnych przekracza trzy miesiące. Poza tym, w odniesieniu do osób prawnych i jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej (z wyjątkiem spółek osobowych, w których co najmniej jednym wspólnikiem odpowiadającym za zobowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem jest osoba fizyczna), którym przyznano zdolność prawną, niewypłacalność zachodzi również wtedy, gdy zobowiązania pieniężne przekraczają wartość jego majątku, a stan ten utrzymuje się przez
ponad dwa lata. Mimo zaistnienia takiej sytuacji, sąd może oddalić wniosek o ogłoszenie upadłości jeżeli nie ma zagrożenia utraty przez dłużnika zdolności do wykonywania jego wymagalnych zobowiązań pieniężnych w niedługim czasie.

Szczegółowe przepisy w postępowaniu upadłościowym znajdziecie TUTAJ.

Gdy zaległości finansowe przedsiębiorcy nie są zbyt duże, dobrym rozwiązaniem może być postępowanie naprawcze. Zwłaszcza jeśli sąd będzie miał przesłanki, że nasza firma (mimo trudnej sytuacji) będzie w stanie zaspokoić wierzycieli w szerszy sposób dalej funkcjonując, niż gdy ją zamkniemy. Postępowanie takie wiąże się jednak z dodatkową kontrolą nadzorcy sądowego. Mimo, że majątkiem zarządza nadal właściciel firmy, to ma nad sobą “anioła” stróża. Skupmy się jednak na samym procesie upadłościowym – jak wygląda w praktyce?

Jak ogłosić upadłość?

Proces upadłościowy jest trudny dla przedsiębiorców, ale raczej nie z powodu formalności. Te nie są przesadnie skomplikowane. Aby rozpocząć procedurę wystarczy złożyć odpowiedni wniosek. Wniosek do sądu o ogłoszenie upadłości może zgłosić każdy z jej wierzycieli, zarząd, każda z osób uprawnionych do reprezentacji oraz likwidator. Likwidator organizacji prowadzącej działalność gospodarczą obowiązany jest zgłosić do sądu wniosek o ogłoszenie upadłości, gdy jego zdaniem majątek organizacji nie wystarcza na pokrycie długów. Postępowanie w sprawie ogłoszenia upadłości prowadzi sąd rejonowy – sąd gospodarczy właściwy ze względu miejsce, gdzie jest prowadzona główna działalność gospodarcza. Celem upadłości jest ochrona wierzycieli poprzez „zamrożenie” majątku dłużnika, z jednej strony przez uniemożliwienie uszczuplania jego majątku, z drugiej strony przez zahamowanie narastania jego obciążeń. Musicie być świadomi tego, że razem ze złożeniem wniosku, pojawi się też obowiązek (na żądanie sądu) złożenia aktualnego bilansu, rachunków, zysków i strat, oraz spis wierzycieli. Macie też obowiązek złożenia w sądzie wniosku o ogłoszenie upadłości, nie później niż w ciągu dwóch tygodni od dnia zaprzestania płacenia długów (w przypadku organizacji, odpowiedzialnym za dopełnienie tego obowiązku jest jej zarząd).

Wniosek o ogłoszenie upadłości powinien zawierać:

nazwę i dane firmy oraz wskazanie osób upoważnionych do reprezentowania,
oznaczenie miejsca, w którym znajduje się siedziba oraz majątek,
spis wierzycieli,
wskazanie okoliczności, które uzasadniają wniosek,
sprawozdanie finansowe lub bilans sporządzony dla celów postępowania upadłościowego,
oświadczenie o spłatach wierzytelności dokonanych w ciągu ostatnich 6 miesięcy,
spis podmiotów zobowiązanych majątkowo wobec organizacji,
wykaz tytułów egzekucyjnych przeciwko organizacji.

Złożenie wniosku o upadłość to dopiero początek. Potem mamy do czynienia z dwoma etapami postępowania upadłościowego:

w przedmiocie ogłoszenia upadłości – tutaj sąd weryfikuje, czy można w ogóle ogłosić upadłość danego podmiotu,
właściwym postępowaniem upadłościowym – ta część postępowania toczy się aż do prawomocnego zakończenia.

Uwzględniając wniosek o ogłoszenie upadłości właściwy sąd gospodarczy wydaje postanowienie, w którym wymienia osobę upadłego (podaje nazwę organizacji), wzywa jego wierzycieli do zgłoszenia swoich wierzytelności w oznaczonym terminie, wyznacza sędziego komisarza oraz syndyka masy upadłościowej. Data postanowienia sądu jest datą ogłoszenia upadłości.

Wstępne zgromadzenie wierzycieli

Wstępne zgromadzenie wierzycieli zwołuje sąd w przypadku zaistnienia podstaw do ogłoszenia upadłości, chyba że oczywiste jest, iż dalsze postępowanie może być prowadzone tylko w celu likwidacji majątku upadłego. Nie zwołuje się wstępnego zgromadzenia wierzycieli, jeżeli z okoliczności sprawy wynika, że jego przeprowadzenie pociągałoby za sobą nadmierne koszty, jak również gdy suma spornych wierzytelności przekracza 15% ogólnej sumy wierzytelności. Wstępne zgromadzenie wierzycieli podejmuje uchwały co do prowadzenia dalszego postępowania upadłościowego z możliwością zawarcia układu albo likwidacji majątku. We wstępnym zgromadzeniu mają również prawo uczestniczyć dłużnik, tymczasowy nadzorca sądowy albo zarządca przymusowy ustanowieni w postępowaniu zabezpieczającym oraz wierzyciele, których wierzytelności są stwierdzone tytułami egzekucyjnymi. To również inni wierzyciele, jeżeli ich wierzytelności są bezsporne i zostali dopuszczeni przez sąd. Jak nadmieniliśmy, na wstępnym zgromadzeniu wierzycieli można także zawrzeć układ. Jest to możliwe jeżeli uczestniczy w nim co najmniej połowa wierzycieli mających łącznie trzy czwarte ogólnej sumy wierzytelności stwierdzonych tytułami egzekucyjnymi. Przed podjęciem uchwał, zawarciem układu, na zgromadzeniu wierzycieli sporządza się spis wierzytelności. Spis wierzytelności sporządza pod nadzorem sędziego tymczasowy nadzorca sądowy albo zarządca, jeżeli był ustanowiony.

Na skutek ogłoszenia upadłości organizacja traci prawo zarządzania, korzystania i dysponowania swoim majątkiem. Majątek ten stanowi masę upadłościową. Wyznaczony przez sąd syndyk przejmuje cały majątek organizacji, zarządza nim i przeprowadza jego likwidację. Obowiązkiem zarządu upadłej organizacji jest wskazanie i wydanie syndykowi całego majątku organizacji, ksiąg finansowych itd. W przypadku ukrywania majątku, sędzia – komisarz może zastosować wobec upadłego środki przymusu, które są określone w Kodeksie postępowania cywilnego. Może też wymierzyć karę grzywny. W jednym postanowieniu sąd nie może nałożyć grzywny przekraczającej jeden tysiąc złotych, chyba że trzykrotne wymierzenie grzywny okazało się nieskuteczne. Ogólna suma grzywien w tej samej sprawie nie może przewyższać stu tysięcy złotych.

Syndyk zobowiązany jest zawiadomić o upadłości izbę skarbową, ZUS oraz wszystkich znanych wierzycieli. Ponadto, obowiązkiem syndyka jest jak najszybsze sporządzenie spisu majątku upadłej organizacji oraz dokonanie oszacowania jego wartości. Na tej podstawie sporządza się bilans, po czym przystępuje do likwidacji majątku. O zakończeniu postępowania upadłościowego orzeka sąd, a po uprawomocnieniu się postanowienia, syndyk składa wniosek o wykreślenie organizacji z Krajowego Rejestru Sądowego.

Warto wiedzieć, że syndyk nie rozdziela funduszy pomiędzy wierzycieli losowo. Dzieli je według czterech kategorii. Kategorie określa art. 342 prawa upadłościowego [Dz. U. z 2020 r. poz. 1228, 2320, z 2021 r. poz. 1080, 1177].

Jak uniknąć upadłości?

Tak jak wspominaliśmy na samym początku – ryzyko biznesowe można w pewnym stopniu minimalizować. Kluczowa jest czujność i szybka reakcja, gdy pojawią się niepokojące sygnały. Gdy widzicie, że na horyzoncie zaczynają piętrzyć się problemy, ale jesteście jeszcze wypłacalni, to ostatni gwizdek na przeprowadzenie restrukturyzacji i optymalizacji finansów w firmie. Przeprowadzenie audytu, usprawnienie pracy i organizacji. Rozwiązań jest często równie dużo co problemów. Niejednokrotnie da się uniknąć upadłości przy wdrożeniu nowej strategii biznesowej. Natomiast trzeba się też pogodzić z tym, że w niektórych przypadkach najlepszym wyjściem dla przedsiębiorcy będzie likwidacja działalności. Pomożemy Wam to ocenić!

Aby uniknąć upadłości – warto korzystać z profesjonalnego wsparcia. Nie tylko prawnego. Nasze biuro rachunkowe z powodzeniem pomaga przedsiębiorcom zarówno w kwestiach księgowych, podatkowych, finansowych, kadrowych ale też strategicznych. Poznasz wszystkie możliwości i dostępne scenariusze. Pomożemy wybrać te najlepsze, doradzimy co dalej. Jeśli jest dobre rozwiązanie, znajdziemy je. A jeśli sytuacja jest podbramkowa – pomożemy Ci pozamykać wszystkie formalności, przygotować niezbędną dokumentację, przejmiemy kontakt z urzędami i przeprowadzimy Cię przez postępowanie upadłościowe. Jesteśmy do Twojej dyspozycji – skontaktuj się z nami!

Wycofanie komputera z działalności

27 kwietnia 2025

W toku prowadzenia działalności gospodarczej przedsiębiorca może podjąć decyzję o wycofaniu określonego składnika majątku, takiego jak komputer, w celu dalszego użytkowania go na potrzeby prywatne. Jakie formalności trzeba spełnić, aby przekazanie środka trwałego było zgodne z przepisami? Jakie skutki podatkowe niesie za sobą wycofanie komputera z firmy? Odpowiadamy w dzisiejszym artykule!

Wycofanie środka trwałego w firmie

Przekazanie środka trwałego na cele prywatne wymaga odpowiedniego udokumentowania całej operacji. Kluczowym dokumentem jest protokół przekazania środka trwałego na potrzeby własne.

Dokument ten powinien zawierać:

datę wystawienia protokołu,
pełne dane przedsiębiorstwa,
datę przekazania składnika majątku,
szczegółowy opis środka trwałego (nazwa, numer w ewidencji środków trwałych),
podpis właściciela firmy.

Po przygotowaniu protokołu, wycofany środek trwały należy wykreślić z ewidencji środków trwałych. Pamiętaj, aby dokument przechowywać razem z pozostałą dokumentacją księgową firmy – to ważne podczas ewentualnej kontroli podatkowej. Co ważne niezamortyzowana część środka trwałego nie będzie zaliczana do kosztów podatkowych. A skoro jesteśmy przy kwestiach podatkowych…

Wycofanie komputera, a podatek

Jeżeli komputer lub inny składnik majątku zostanie wycofany przed pełnym zamortyzowaniem:

proces amortyzacji ulega natychmiastowemu zakończeniu,
niezamortyzowana wartość środka trwałego nie będzie mogła zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodu.

Jest to istotny aspekt, który przedsiębiorca powinien uwzględnić przy podejmowaniu decyzji o wycofaniu sprzętu z działalności. Samo wycofanie środka trwałego, jakim jest komputer, nie powoduje powstania przychodu podatkowego. Zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym, nieodpłatne przekazanie składnika majątku na potrzeby własne nie wywołuje obowiązku zapłaty podatku dochodowego. Jeśli jednak w ciągu 6 lat od dnia wycofania komputer zostanie sprzedany, przedsiębiorca będzie zobowiązany do:

rozpoznania przychodu w prowadzonej działalności gospodarczej (ujmuje się go w kolumnie 8 KPiR),
zaliczenia niezamortyzowanej wartości środka trwałego do kosztów uzyskania przychodu.

W sytuacji, gdy przedsiębiorca skorzystał z prawa do odliczenia VAT w chwili zakupu komputera, będzie musiał naliczyć go przy wycofaniu z działalności. Podatek od towarów i usług powinien zostać tak samo, jak w przypadku sprzedaży, obliczony według obecnej ceny rynkowej komputera. Konieczne będzie przygotowanie wewnętrznego dokumentu opodatkowania. Mimo że obowiązek wystawiania wewnętrznych faktur został zniesiony w 2014 roku, dla potrzeb udowodnienia transakcji warto taki dokument sporządzić. Powinien on zawierać przynajmniej poniższe informacje:

datę wystawienia,
datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi – jeżeli została określona,
dane stron uczestniczących w transakcji,
opis rodzaju transakcji,
podstawę opodatkowania,
stawkę podatku VAT,
wartość podatku VAT.

Powyższe procedury dotyczą czynnych podatników VAT. Wycofanie komputera z działalności u przedsiębiorców zwolnionych z VAT nie powoduje żadnych skutków w podatku VAT. W pliku JPK_V7 wycofanie komputera z działalności powinno zawierać we wpisie oznaczenie „WEW”.

W naszym biurze rachunkowym zapewniamy profesjonalną i rzetelną obsługę księgową, ramach której pomagamy też przedsiębiorcom w bezbłędnym dokumentowaniu i rozliczaniu wycofania środków trwałych z działalności. Zapewniamy profesjonalne wsparcie w zakresie księgowości, podatków i obowiązków ewidencyjnych. Nie ryzykuj błędów – powierz swoje rozliczenia ekspertom! Skontaktuj się z nami już dziś i sprawdź, jak możemy ułatwić Ci prowadzenie biznesu!

Sprawozdanie finansowe w spółce z o.o.

13 kwietnia 2025

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością po zakończeniu każdego roku obrotowego powinna sporządzić sprawozdanie finansowe, sprawozdanie z działalności (jeśli nie jest zwolniona z obowiązku jego sporządzenia), przeprowadzić zwyczajne zgromadzenie wspólników, a także złożyć odpowiednie dokumenty do KRS. W dzisiejszym wpisie nie tylko zebraliśmy najważniejsze informacje na ten temat, ale mamy też dla Was garść praktycznych wskazówek, które ułatwią Wam organizację i przygotowanie sprawozdań. Zapraszamy!

Zamknięcie roku w spółce

Zacznijmy od podstawowych kwestii. Sprawozdanie finansowe należy sporządzić nie później niż w ciągu 3 miesięcy od dnia bilansowego. W przypadku spółek, których rok obrotowy kończy się 31 grudnia, termin ten upływa 31 marca następnego roku. Co jeszcze? Sprawozdanie finansowe powinno zostać podpisane przez osobę prowadzącą księgi oraz przez co najmniej jednego z członków zarządu. Członkowie zarządu, którzy nie podpisali sprawozdania finansowego, składają oświadczenie, że sprawozdanie finansowe spełnia wymagania przewidziane w ustawie, lub odmawiają złożenia takich oświadczeń. Co do zasady, lepiej aby sprawozdanie finansowe zostało podpisane przez wszystkich członków zarządu niż przez tylko jednego z nich. Złożenie podpisów przez wszystkich zajmuje mniej czasu niż późniejsze zbieranie oświadczeń 😉

Sprawozdanie powinno mieć format XML. To rodzaj pliku tekstowego zawierający uporządkowane dane opisywane znacznikami. Powinien być dodatkowo zgodny ze schematem XSD opisującym strukturę danych w sprawozdaniu. Ministerstwo Finansów udostępnia struktury logiczne sprawozdań finansowych, o których mowa w art. 45 ust. 1g ustawy o rachunkowości. Obowiązujące struktury i format sprawozdań finansowych zostały umieszczone na stronie rządowej Struktury e-Sprawozdań. Należy mieć na uwadze, że plik wygenerowany niezgodnie z opublikowanymi strukturami nie zostanie przyjęty przez system.

Do sprawozdania finansowego dołącza się sprawozdanie z działalności jednostki w formie elektronicznej, jeżeli przepisy prawa nakładają wymóg jego przygotowania. Zwolnienie z tegp obowiązku dotyczy m.in. jednostki mikro w rozumieniu przepisów ustawy o rachunkowości, które przedstawią informację dotyczące nabycia udziałów (akcji własnych).

Po zakończeniu roku obrotowego powinno odbyć się zwyczajne zgromadzenie wspólników. Jest na to 6 miesięcy od końca roku obrotowego. Jeżeli rok obrotowy kończy się 31 grudnia, to zgromadzenie wspólników musi zostać przeprowadzone do 30 czerwca następnego roku. Przedmiotem obrad powinno być:

rozpatrzenie i zatwierdzenie sprawozdania zarządu z działalności spółki (jeśli spółka ma obowiązek sporządzenia takiego sprawozdania) oraz sprawozdania finansowego za ubiegły rok obrotowy,
powzięcie uchwały o podziale zysku albo pokryciu straty,
udzielenie członkom organów spółki absolutorium z wykonania przez nich obowiązków.

Zgromadzenie wspólników może odbyć się bez formalnego zwołania, gdy reprezentowany jest cały kapitał zakładowy, nikt z obecnych nie wnosi sprzeciwu, co do odbycia zgromadzenia ani wniesienia poszczególnych spraw do porządku obrad. Zgromadzenie może zostać zwołane tylko przez określone podmioty, zwłaszcza przez zarząd. Warto przy tej okazji sprawdzić kwestię kadencji członków zarządu, jeśli wygasła, trzeba powołać ich na kolejną kadencję lub wybrać nowych. Z przebiegu zgromadzenia wspólników sporządza się protokół, podpisywany przez przewodniczącego i protokolanta, do którego dołącza się też dowody zwołania. Co dalej?

Wniosek do KRS

Po sporządzeniu sprawozdania finansowego i zamknięciu obrad zgromadzenia wspólników należy złożyć dokumenty do KRS. Wniosek składa się elektronicznie, dołącza się do niego podpisane sprawozdanie finansowe w formacie oraz skany uchwał. Jeżeli spółka zobligowana była sporządzić sprawozdanie z działalności, to również wysyła je do KRS. Wniosek podpisywany jest zgodnie z reprezentacją spółki. Wniosek w imieniu spółki z o.o. może zostać złożony przez pełnomocnika – adwokata lub radcę prawnego na podstawie pełnomocnictwa. Dokument pełnomocnictwa nie jest dołączany do wniosku, lecz adwokat lub radca prawny składa elektroniczne oświadczenie, że jest umocowany do złożenia wniosku.

Prowadzenie spółki z o.o. wiąże się z dodatkowymi obowiązkami formalnymi, ale nadal jest to jedna z najpopularniejszych form prowadzenia działalności w Polsce. Warto jednak nie iść ślepo za pewnymi tendencjami, tylko znaleźć najlepszą opcję dla siebie. Biorąc pod uwagę nie tylko indywidualne i aktualne czynniki, ale też plany rozwojowe. Chętnie w tym pomożemy! Nasze biuro rachunkowe nie tylko zapewni Ci profesjonalne doradztwo, ale też zestaw niezbędnych narzędzi i usług księgowych, kadrowych i finansowych. Dzięki temu prowadzenie firmy będzie bardziej efektywne i łatwiejsze.

Porozmawiajmy o szczegółach!

Działalność gospodarcza i praca na etacie

29 marca 2025

Odwieczne pytanie: praca na etacie, czy własna działalność gospodarcza? Zapewne nie raz zastanawialiście się co będzie dla Was lepszym rozwiązaniem. Być może do tej pory nie jesteście w stanie ostatecznie zdecydować. To szczególnie nie dziwi. Odpowiedź na to pytanie może nie być łatwe, ponieważ każda z wybranych opcji ma swoje mocne i słabsze strony, a ich ocena jest bardzo indywidualna. Coś co dla jednej osoby będzie atutem, dla innej może być problemem.

Dzisiejszy artykuł nie jest jednak po to, aby ułatwić Wam ten wybór, a pokazać trzecią możliwą drogę i scenariusz, czyli prowadzenie działalności gospodarczej przy jednoczesnej pracy na etacie. Podsumowaliśmy najważniejsze informacje, kwestie podatkowe i wszystko o czym warto pamiętać decydując się na takie połączenie. Zapraszamy!

Działalność gospodarcza na etacie – najważniejsze informacje

Prowadzenie działalności, przy jednoczesnej pracy na etacie jest możliwe i wcale nie jest tak problematyczna jak może się wydawać. Jeśli chodzi o formalności – nie ma w zasadzie żadnych przeciwskazań. To co wydaje się najważniejsze to odpowiedź czy rzeczywiście jesteście w stanie tak zorganizować swoje życie zawodowe, aby móc sprawnie połączyć działalność z etatem. Najlepiej tak, aby jedno nie przeszkadzało drugiemu. Nie zawsze to się uda. Niektóre zawody są bardzo wymagające – często już sama praca na etacie bywa na tyle angażująca, wyczerpująca i czasochłonna, że nie będziecie w stanie prowadzić dodatkowo działalności. To może wykluczać ambitniejsze plany i prowadzenie własnej działalności równolegle do aktualnej pracy. Może się okazać, że w Waszym konkretnym przypadku pogodzenie roli pracownika i przedsiębiorcy będzie nierealne. A nawet jeśli macie taką możliwość i w teorii jesteście w stanie działać równolegle – może się szybko okazać, że kosztuje to Was zbyt wiele.

Prowadzenie działalności gospodarczej na etacie wymaga nie tylko odpowiedniej sytuacji, zaangażowania i dobrych chęci. Przede wszystkim to kwestia dobrej organizacji, planowania i dyspozycji własnym czasem. Nie każdy to udźwignie, zwłaszcza gdy z ładnie brzmiącej teorii trzeba przejść do praktyki. Żeby była jasność – nie chcemy Was odciągać od takich pomysłów. Wręcz przeciwnie! Jednak już na wstępie chcemy Wam uczulić i zachęcić do gruntownego przemyślenia tej kwestii. Jeśli sami macie pewność, że praca na etacie i działalność gospodarcza mogą iść w parze w Waszym przypadku – warto spróbować. Oczywiście pamiętając o kilku kwestiach, które rozwiniemy w dalszej części wpisu 😉

A może zastanawiacie się nad wyborem spółki jako formy prowadzenia działalności? Na naszym blogu podsumowaliśmy niedawno i porównaliśmy jednoosobową działalność i spółkę z o.o. – zachęcamy do lektury tego artykułu!

Jeśli chodzi o formalne kwestie, to tak jak już wspomnieliśmy – nie powinny stanąć Wam na drodze. Formalnie nie musicie nawet informować szefa o planie założenia działalności gospodarczej. Wyjątkiem są urzędnicy administracji państwowej, którzy muszą uzyskać zgodę przełożonego na podjęcie dodatkowej działalności. Jeśli nie jesteście urzędnikami, jedynym problemem może okazać się treść Waszej umowy z pracodawcą. Może się okazać, że znajduje się w niej zapis o zakazie konkurencji, albo inne ograniczenia. Jeśli nie ma tego rodzaju zastrzeżeń nie ma, macie wolną drogę. Warto jednak przemyśleć, czy nie warto tak czy inaczej porozmawiać na ten temat z pracodawcą. Głównie po to, aby nie miał mylnego wrażenia, że działacie przeciw niemu, albo za jego plecami zgarniacie mu klientów sprzed nosa 😉 Najważniejsze to zapewnić go (a wcześniej dobrze przemyśleć, czy rzeczywiście tak będzie), że własna działalność nie będzie kolidować w żaden sposób z obowiązkami w pracy, że nie będziecie wykorzystywać firmowego sprzętu itd. Oczywiście to tylko sugestia z naszej strony – nie znamy Waszych szefów. Natomiast taka „gra w otwarte karty” powinna sprawić, że Wasze relacje z pracodawcą nie ucierpią, a może nawet zaproponuje on bardziej elastyczne warunki pracy, które ułatwią Wam start i rozwój własnej działalności. Historia zna takie przypadki. Ze swojej strony zachęcamy do jawnego i uczciwego postawienia sprawy, w końcu zależy Wam na skutecznym połączeniu działalności i etatu. Zwłaszcza kiedy macie dobre stosunki z szefem i nie chcecie, aby Wasze plany miały na nie negatywny wpływ. O czym jeszcze musicie pamiętać?

Działalność gospodarcza na etacie, a kwestie formalne

Jak się zapewne domyślacie, prowadzenie własnej firmy jest związane z wypełnieniem pewnych formalnych i organizacyjnych obowiązków. W zasadzie jeszcze zanim założycie działalność, staniecie przed ważnym wyborem formy opodatkowania. Do wyboru są trzy opcje – na zasadach ogólnych, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych i karta podatkowa. W przypadku zasad ogólnych, istnieją dwie metody opodatkowania – skala podatkowa (mająca dwa progi podatkowe: 18% i 32%) i podatek liniowy (19%). W przypadku skali podatkowej, dochody uzyskane z pracy etatowej i działalności gospodarczej łączą się i razem stanowią podstawę do określenia progu podatkowego. Jeśli spodziewacie się wysokich dochodów, albo dokładnie wiecie jak będą się one przedstawiać (gdy np. nawiązaliście współpracę B2B i znacie stawkę miesięcznego wynagrodzenia) lepiej będzie wybrać podatek liniowy. Pozwala on bowiem opodatkować przychody z działalności jedną, niską stawką 19%, niezależnie od wielkości dochodów. Przychody z działalności możecie również opodatkować (o ile nie prowadzicie działalności wykluczającej tego rodzaju opodatkowanie) ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Ryczałt jest uproszczoną formą opodatkowania. Podatek płaci się od osiągniętego przychodu i nie ma możliwości pomniejszenia go o koszty uzyskania przychodu, co może mieć dla Was duże znaczenie.

Musicie zagłębić się trochę w ten temat, zwłaszcza że przepisy zmieniają się bardzo dynamicznie. W zależności do momentu, w którym czytacie ten tekst – konkretne rozwiązania i szczegóły będą prawdopodobnie przedstawiać się już inaczej.

O czym musicie pamiętać prowadząc działalność na etacie?

A teraz kilka istotnych szczegółów miedzy innymi w kontekście organizacji i rozliczania działalności na etacie. Działalność gospodarczą, oraz dochody z pracy etatowej rozliczacie, składając deklarację PIT-36. W odpowiednich rubrykach uzupełniacie odpowiednie kwoty z rozróżnieniem na poszczególne źródła przychodów. Jeśli działalność jest opodatkowana podatkiem liniowym musicie złożyć dwie oddzielne deklaracje PIT – z działalności gospodarczej (PIT-36L) i drugą z pracy na etacie (PIT-37). Do tego jeszcze załącznik PIT/B, który określa wysokości dochodu/straty z pozarolniczej działalności gospodarczej z danego roku podatkowego.

Jeśli wybraliście ryczałt jako formę opodatkowania, musicie składać dwa zeznania podatkowe: jedno z tytułu rozliczenia dochodów z pracy na etacie – PIT-37 oraz PIT-28 którym rozliczysz przychody z prowadzonej działalności gospodarczej. Do deklaracji PIT-28 należy załączyć formularz PIT-28/A, który zawiera szczegółową informację o przychodach przedsiębiorcy opodatkowanego na zasadach ryczałtu. Podobnie jak w przypadku podatku liniowego, nie możecie skorzystać z preferencyjnego rozliczenia dochodów małżonków, lub osób samotnie wychowujących dzieci. Zeznanie roczne PIT-37 należy złożyć do 30 kwietnia danego roku, a na rozliczenie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na formularzu PIT-28 macie czas tylko do 31 stycznia danego roku.

Jeśli działalność gospodarcza jest opodatkowana na zasadach karty podatkowej i jednocześnie wykonujecie pracę na etacie, pojawia się obowiązek złożenia dwóch odrębnych deklaracji podatkowych. Rozliczenia dochodów z pracy na etacie, należy dokonać za pomocą deklaracji PIT-37, którą należy złożyć do 30 kwietnia danego roku za poprzedni rok podatkowy. Natomiast deklarację PIT-16A, zawierającą informacje o wysokości składki na ubezpieczenie zdrowotne, zapłaconej i odliczonej od karty podatkowej w poszczególnych miesiącach roku podatkowego, należy złożyć do 31 stycznia danego roku za poprzedni rok podatkowy.

Kolejna ważna sprawa – przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą, zobligowany jest do regulowania składek na ubezpieczenie społeczne. Nie oznacza to jednak, że w przypadku zbiegu dwóch tytułów ubezpieczeniowych należy opłacać je w podwójnej wysokości.

Działalność gospodarcza i praca na etacie – czy to ma sens?

Pogodzenie pracy na etacie z prowadzeniem własnej działalności gospodarczej może okazać się niemałym wyzwaniem, natomiast przy odpowiedniej organizacji przynosi szereg korzyści. Przede wszystkim takie połączenie pozwala realizować własne cele biznesowe, nie tracąc przywilejów i komfortu związanego z pracą na etacie. Na przykład jeśli chodzi o staż pracy, który sumuje wszystkie okresy zatrudnienia i na tej podstawie określane są dodatkowe przywileje. Z drugiej strony, możecie też korzystać z przywilejów jakie mają przedsiębiorcy. Zwłaszcza na początku swojej drogi. Mówimy między innymi o uldze na start, która polega na tym, że przez pierwsze 6 miesięcy (liczone od dnia rozpoczęcia działalności gospodarczej), przedsiębiorca płaci wyłącznie składką zdrowotną. Po tym okresie można skorzystać ze składek preferencyjnych przez kolejne 24 miesięcy. Jeśli prowadząc działalność nie będziecie osiągać dużych przychodów – będziecie mogli skorzystać z Małego ZUS-u. Co więcej – prowadzenie działalności w trakcie pracy na etacie daje realną możliwość zwiększenia swoich comiesięcznych przychodów i oszczędności.

Prowadzenie działalności w trakcie pracy na etacie, to też większe bezpieczeństwo i niezależność. Mając stałe i pewne źródło dochodu (z którego przecież nie rezygnujecie) łatwiej jest podjąć decyzję o założeniu własnej działalności. O ile macie na to odpowiednie warunki i możliwości. Ryzyko związane z ewentualnym niepowodzeniem jest zdecydowanie mniejsze. A jeśli coś pójdzie nie tak, pamiętajcie, że działalność gospodarczą możecie łatwo zawiesić i odwiesić w zależności od indywidualne sytuacji.

Jeśli planujecie połączyć działalność gospodarczą i pracę na etacie musicie być świadomi nie tylko korzyści ale też tego jak dużo pracy i czasu ono pochłonie. Konieczna jest właściwa organizacja ale nie oznacza to, że w każdym przypadku musi być to problemem. Znamy wiele przykładów na to, że własna działalność, prowadzona np. po godzinach pracy, jest świetnym rozwiązaniem. Zwłaszcza w zawodach, w których można wykonywać ją zdalnie. Wiele zależy tu od indywidualnych czynników, których niestety nie znamy pisząc ten artykuł. Nie musi jednak tak być. Skontaktuj się z naszym biurem rachunkowym, opowiedz nam o swoich planach, a pomożemy Ci wszystko sensownie zorganizować. Powierz nam obsługę księgową, podatkową, kontakty z urzędami – a duża cześć formalności odejdzie Ci z głowy. Co więcej będziesz miał pewność, że jesteś pod dobrą opieką i nie musisz śledzić każdej zmiany w prawie. Porozmawiajmy i przekonaj się jak bardzo możemy Ci pomóc prowadzić firmę na etacie! A może już to robisz? Jeśli prowadzisz działalność na etacie podziel się w komentarzach swoim doświadczeniem i przemyśleniami! Powodzenia!

Ważne zmiany dla przedsiębiorców w 2025

16 marca 2025

Rok 2025 przynosi szereg istotnych zmian dla przedsiębiorców, które wpłyną na prowadzenie działalności gospodarczej. Wzrost płacy minimalnej, nowe zasady obliczania składek ZUS oraz modyfikacje dotyczące podatków to tylko niektóre z kluczowych aspektów, które warto uwzględnić w planowaniu budżetu firmy. W dzisiejszym wpisie podsumowaliśmy kluczowe zmiany i nowe regulacje, które mają znaczenie, zachęcamy do lektury.

Wzrost minimalnego wynagrodzenia

Od 1 stycznia 2025 roku minimalne wynagrodzenie za pracę wzrośnie do 4666 zł brutto, a minimalna stawka godzinowa do 30,50 zł brutto. Ta zmiana wpłynie nie tylko na wynagrodzenia pracowników i zleceniobiorców, ale także na inne świadczenia powiązane, takie jak:

wynagrodzenie wolne od potrąceń,
dodatek za pracę w porze nocnej,
odprawy pieniężne dla zwalnianych pracowników,
wynagrodzenie za przestój niezawiniony przez pracownika.

Maksymalna wysokość odprawy pieniężnej przysługującej pracownikowi, z którym rozwiązano umowę o pracę w ramach grupowego lub indywidualnego zwolnienia dokonanego na podstawie przepisów Ustawy z dnia 13 marca 2003 roku o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników. Minimalna stawka godzinowa ma natomiast zastosowanie do umów zlecenia (art. 734 Ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku – Kodeks cywilny – dalej: kc) oraz umów o świadczenie usług, do których stosuje się przepisy o zleceniu (art. 750 kc). Przedsiębiorcy zatrudniający pracowników muszą uwzględnić te zmiany w swoich budżetach, ponieważ zwiększenie kosztów pracy może wpłynąć na rentowność prowadzonej działalności. To oczywiście nie wszystko o czym warto pamiętać.

Składki ZUS

Składki ZUS dla przedsiębiorców w 2025 roku również ulegną zmianie. Ich wysokość zależy od prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia, które wyniesie 8673 zł. W efekcie podstawa wymiaru składek dla przedsiębiorców wyniesie 5203,80 zł, a łączna wysokość składek ZUS (bez składki zdrowotnej) wzrośnie do 1773,96 zł. Dla przedsiębiorców korzystających z tzw. małego ZUS-u podstawa wymiaru składek wyniesie 1399,80 zł, co przełoży się na wysokość składek na poziomie 442,90 zł.

A składka zdrowotna?

W 2025 roku wprowadzono uproszczenia w sposobie obliczania składki zdrowotnej. Ważną zmianą jest wyłączenie przychodów ze sprzedaży środków trwałych z podstawy obliczania składki zdrowotnej. Minimalna podstawa wymiaru składki zdrowotnej nie może być mniejsza niż 75% minimalnego wynagrodzenia na początku roku składkowego. Ewentualnie, nie może być niższa od kwoty, która wynika z pomnożenia liczby miesięcy podlegania ubezpieczeniu zdrowotnemu w danym roku kalendarzowym przez 75% minimalnego wynagrodzenia obowiązującego na początku tego roku składkowego.

Limit prowadzenia pełnej rachunkowości

Od 1 stycznia 2025 roku wzrósł limit przychodów, po przekroczeniu którego przedsiębiorcy muszą prowadzić pełną rachunkowość. Nowy limit wynosi 2,5 mln euro, co oznacza, że więcej firm będzie mogło pozostać przy księgowości uproszczonej.

Zmiany w podatku od nieruchomości

Nowelizacja przepisów dotyczących podatku od nieruchomości doprecyzowała definicje budynku i budowli, co może wpłynąć na obowiązki podatkowe przedsiębiorców posiadających nieruchomości. Dodatkowo termin składania deklaracji DN-1 został wydłużony do 31 marca 2025 roku.

JPK CIT

Od 1 stycznia 2025 roku najwięksi podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych o przychodach przekraczających 50 mln euro zobowiązani będą do prowadzenia ksiąg rachunkowych wyłącznie w formie elektronicznej oraz przesyłania ich bez wezwania do urzędu skarbowego po zakończeniu roku podatkowego (JPK-CIT), w terminie złożenia zeznania podatkowego CIT-8 (w praktyce do 31 marca 2026 roku za rok 2025). Podatnicy objęci nowymi obowiązkami muszą uzupełnić księgi rachunkowe o nowe dane, których wymagają urzędy podatkowe w ramach struktury logicznej JPK _KR_PD (podatek dochodowy) oraz JPK_ST (środki trwałe) – JPK CIT.

Prawidłowe gromadzenie danych i przekazywanie ich do urzędów podatkowych wymagają aktualizacji, a niekiedy istotnego przebudowania systemów księgowych.

1 stycznia 2026 roku obowiązek ten obejmie także pozostałych podatników CIT, którzy są zobowiązani przesyłać ewidencję JPK_VAT
1 stycznia 2027 roku wszystkich pozostałych podatników CIT.

Kasowy PIT – ułatwienie dla małych firm

Podatnicy, którzy skorzystają z tej możliwości, nie będą musieli płacić podatku w momencie wykonania usługi, dostawy towaru bądź wystawienia faktury. Obowiązek podatkowy na zasadach kasowego PIT powstaje, dopiero gdy klient zapłaci za fakturę. Taka sama zasada obowiązuje przy zaliczaniu w koszty uzyskania przychodów faktur zakupowych od kontrahentów, czyli będą podlegać zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów dopiero w momencie zapłaty za zakupiony towar lub usługę.

Z metody kasowego rozliczenia PIT mogą skorzystać przedsiębiorcy prowadzący samodzielnie jednoosobową działalność gospodarczą:

opodatkowaną według skali podatkowej, podatkiem liniowym, na zasadach IP BOX, ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych
jeżeli przychody z działalności w roku poprzedzającym rok podatkowy nie przekroczyły kwoty 1 000 000 zł
jeżeli nie prowadzą ksiąg rachunkowych
jeśli złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze metody kasowej.

Zmiany w przepisach na 2025 rok mogą mieć istotny wpływ na prowadzenie działalności gospodarczej. Wzrost kosztów pracy, zmiany w składkach ZUS oraz nowe zasady dotyczące podatków wymagają odpowiedniego przygotowania. Warto skorzystać z profesjonalnej pomocy, aby uniknąć problemów z rozliczeniami i zoptymalizować swoje obowiązki podatkowe. Jeśli chcesz mieć pewność, że Twoja firma jest gotowa na nadchodzące zmiany, skontaktuj się z naszym biurem rachunkowym. Skorzystaj z naszego doświadczenia i zadbaj o finanse swojej firmy już dziś!

Umowa poufności – podsumowanie

23 lutego 2025

Umowa o zachowaniu poufności to jedno z narzędzi, które pomaga zabezpieczyć istotne informacje dotyczące firmy. Zwłaszcza dane, które maja kluczowe znaczenie dla jej właściwego funkcjonowania i rozwoju. Najczęściej są to po prostu wszelkie informacje poufne, finansowe, produkcyjne. To też strategia, plany, dane klientów, partnerów biznesowych. Wszystko to i wiele więcej możecie zabezpieczyć stosując umowę o zachowaniu poufności, określaną też jako NDA (non-disclosure agreement). Czym jest dokładniej ta umowa i co musicie wiedzieć zanim ją podpiszecie? Najważniejsze informacje podsumowaliśmy w dzisiejszym wpisie.

Umowa o zachowaniu poufności, czyli co?

Najprościej mówiąc umowa poufności to kontrakt, który zawierany jest pomiędzy stronami (minimum dwoma, ale może być ich więcej), który zobowiązuje do zachowania w tajemnicy określonych informacji. Najczęściej biznesowych. Taki dokument sporządza się na przykład przy okazji umowy o pracę, z podwykonawcą, czy też umów zawieranych przed rozpoczęciem negocjacji handlowych. Przykłady można mnożyć, natomiast łatwiej będzie po prostu wyjść z założenia, że umowę poufności możecie stosować w sprawach, które chcecie zachować w poufności. Jej cel, jak i zakres może być różny w zależności od sytuacji i Waszych potrzeb. Umowa o zachowaniu poufności zawierana jest pomiędzy stroną otrzymującą dostęp do informacji poufnych oraz stroną ujawniającą te informacje na określonych warunkach.

Zakres umowy jest w dużej mierze uzależniony od rodzaju informacji jakie chcecie chronić i utrzymać w tajemnicy. Natomiast warto wiedzieć, że nie będzie obowiązywać w absolutnie każdym przypadku. Na przykład, gdy dane informacje są powszechnie znane. Niektóre dane trudno uznać za poufne i w takich przypadkach nie mogą być objęte tajemnicą przedsiębiorstwa. Poza tym, zobowiązania i ustalenia zawarte w NDA mogą zostać ujawnione, jeśli jest to wymagane przez przepisy prawa lub gdy taki obowiązek nałoży na jedną ze stron sąd.

Warto też pamiętać, że obowiązują już pewne regulacje prawne, które chronią tajemnice Waszego przedsiębiorstwa. Na przykład Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/943 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony niejawnego know-how i niejawnych informacji handlowych (tajemnic przedsiębiorstwa) przed ich bezprawnym pozyskiwaniem, wykorzystywaniem i ujawnianiem.

Co na ten temat mówią przepisy?

Przepisy dotyczące ochrony przed bezprawnym pozyskiwaniem, wykorzystywaniem i ujawnianiem tajemnic przedsiębiorstwa istniały w Polsce zanim UE wprowadziła wspomnianą wyżej dyrektywę. Natomiast zmieniło się kilka dotychczasowych terminów i pojęć, o których warto wspomnieć. Jednym z nich jest nowa definicja tajemnicy przedsiębiorstwa, nowe roszczenia i wyjątki od naruszenia tajemnicy przedsiębiorstwa. Co więcej, przedsiębiorca powinien dochować należytej staranności przy podejmowaniu działań w celu zachowania informacji w tajemnicy, a nie tylko ograniczać się do niezbędnego minimum.

Informacja stanowi tajemnicę przedsiębiorstwa, jeżeli spełnia łącznie trzy warunki:

ma charakter techniczny, technologiczny, organizacyjny przedsiębiorstwa lub posiada wartość gospodarczą,
nie została ujawniona do wiadomości publicznej,
podjęto w stosunku do niej niezbędne działania w celu zachowania poufności.

Dyrektywa unijna wprowadziła nowy opis czynu nieuczciwej konkurencji (czynu niedozwolonego) w zakresie naruszenia tajemnicy przedsiębiorstwa. Określa dokładniej na czym polega bezprawne pozyskanie oraz wykorzystanie i ujawnienie informacji stanowiących tajemnice przedsiębiorstwa, jak również co takim czynem nie jest. Nie będzie bezprawne pozyskanie informacji, które nastąpiło w wyniku inżynierii odwrotnej, czyli nabycia cudzych tajemnic przedsiębiorstwa poprzez obserwację, badanie, rozłożenie na części lub testowanie produktu. O nieuprawionym ujawnieniu, wykorzystaniu lub pozyskaniu nie mamy do czynienia jeśli nastąpiło w jednym, z następujących celów:

ochrony interesu chronionego prawem,
w ramach korzystania ze swobody wypowiedzi,
w celu ujawnienia nieprawidłowości lub działania z naruszeniem prawa
gdy ujawnienie informacji poufnych było związane z pełnioną funkcją.

Przepisy z pewnością są dobrym oparciem i warto się zagłębić w ich treść. Co ciekawe umowa o zachowanie poufności nie została uregulowana w żadnej ustawie. W tym przypadku najlepszym rozwiązaniem może być po prostu precyzyjne określenie warunków i zakresu umowy, bo właśnie to może okazać się decydujące, gdy przyjdzie do jej egzekwowania. Co powinna zawierać?

Co zawiera umowa poufności?

Strony umowy (jakiejkolwiek) mają prawo do zawarcia umowy o dowolnej treści, o ile poczynione przez nich ustalenia nie naruszają przepisów prawa i zasad współżycia społecznego. Natomiast dokładne ustalenia, treść umowy i jej zakres może być określona i regulowana przez Was. Co powinno się w niej zawierać?

określenie stron, dane które pozwolą na ich jednoznaczne zidentyfikowanie;
czas trwania umowy;
informacje uznawanych przez strony za poufne;
cel jaki ma przyświecać zachowaniu poufności;
środków bezpieczeństwa, jakie powinny zostać zastosowane przez strony;
skutki i kary za niedochowanie poufności
działania które będą obowiązywać również po wygaśnięciu umowy poufności

Wymienione kwestie to podstawa. Natomiast ich dokładne określenie należy do Was. Nie zawsze musicie określać czas trwania umowy – może być bezterminowa. Nie w każdym przypadku musicie też mnożyć listę kar i sankcji za jej niedochowanie (jeżeli strony nie uregulują kwestii odpowiedzialności, zastosowanie znajdą ogólne przepisy o odpowiedzialności deliktowej (art. 415 Kodeksu cywilnego). Tu wiele zależy od Was i od tego co ma chronić umowa. Jeśli chcecie mieć pewność, że Wasz interes jest odpowiednio zabezpieczony, warto skonsultować taki dokument z niezależnymi specjalistami. Nasze biuro rachunkowe również może być dla Was wsparciem. Skontaktujcie się z nami, sprawdźcie ofertę i możliwości. Zapraszamy!

Nowe numery PKD od 2025 r.

15 lutego 2025

Od 2025 roku obowiązują nowe kody PKD. Po co i dlaczego, zapytacie? Odpowiedź jest prosta: dotychczasowe oznaczenie nie pasowało już do aktualnych czasów i warunków. Stąd też aktualizacja klasyfikacji PKD w 2025 roku, w ramach której wydzielonych zostało 126 podklas na poziomie krajowym, a różnica pomiędzy łączną liczbą podklas poprzedniej wersji PKD z 2025 wynosi 72. Na czym polegają te zmiany? Co to oznacza dla przedsiębiorców? Odpowiedzi znajdziecie w dzisiejszym wpisie.

Czego dotyczą zmiany w PKD?

Zmian w porównaniu do PKD z 2007 roku jest sporo. Tak jak wspomnieliśmy, łączna liczbą podklas PKD 2007 i PKD 2025 wynosi 72. Nie będziemy ich omawiać, skupimy się na kluczowych i tu z pomocą przychodzi GUS, który do tych najważniejszych i podstawowych zalicza podział sekcji J Informacja i komunikacja na dwie odrębne sekcje: J Działalność wydawnicza i nadawcza oraz związana z produkcją i dystrybucją treści i K Działalność usługowa w zakresie telekomunikacji, programowania komputerowego, doradztwa, infrastruktury obliczeniowej oraz pozostała działalność usługowa w zakresie informacji.

Zmieniono dział 14. Produkcja odzieży, wyeliminowano rozróżnienie na poziomie grupy i klasy między formami handlu detalicznego tj. w sklepie oraz internetowym handlem detalicznym i handlem na straganach i targowiskach. To oznacza, że dotychczasowe grupy: Sprzedaż detaliczna prowadzona na straganach i targowiskach oraz: Sprzedaż detaliczna prowadzona poza siecią sklepową, straganami i targowiskami zostały zlikwidowane, a działalność została ujęta w odpowiednich klasach wg rodzajów sprzedawanych towarów. Zmiany pojawiły się też w podklasach działalności pośrednictwa. To łącznie 20 nowych podklas w poszczególnych działach PKD. Zmodyfikowano też strukturę działu 90. Działalność twórcza i działalność związana z wystawianiem przedstawień artystycznych oraz bazę z działu 91. Działalność bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostała działalność związana z kulturą, poprzez utworzenie nowych grup.

A co to oznacza dla przedsiębiorców?

Nowe kody Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) zaczęły obowiązywać od 1 stycznia 2025 r. Nie oznacza to dla podmiotów zarejestrowanych w CEIDG, KRS lub posiadających REGON, automatycznej zmiany. Konieczne będzie zaktualizowanie rodzaju działalności przez przedsiębiorców. Nowe PKD 2025 ma swoją podstawę w nowej klasyfikacji Unii Europejskiej – Statistical Classification of Economic Activities in the European Community NACE. Nad zmianami (po konsultacji z krajami członkowskim) pracowano już od 2018 roku ale finalnie udało się je opracować dopiero w 2025 r. Z uwagi na to, wprowadzono planowane zmiany kodów PKD co 5-10 lat. Dla przedsiębiorców oznacza to dodatkowe obowiązki, które będą cyklicznie, natomiast przepisy nie powinny wywołać wobec przedsiębiorców znaczących zmian administracyjnych czy podatkowych. W praktyce to zmiana bardziej urzędowa i odnosząca się do w dużej mierze do zastosowania w statystyce, ewidencji, rachunkowości, czy systemach informacyjnych administracji publicznej.

Podmioty zarejestrowane w CEIDG, KRS lub rejestrze REGON mają prawie 2 lata na dokonanie zmian w PKD. Obowiązuje bowiem 2 letni okres przejściowy, w którym (mimo nowej klasyfikacji) stosuje się jeszcze PKD 2007.

Jeżeli przedsiębiorcy w ciągu najbliższych dwóch lat nie zdecydują się na przeklasyfikowanie na nowe PKD, zrobi to za nich urząd, co nie jest najlepszym rozwiązaniem. Najlepiej jeśli to przedsiębiorca podejmie określone decyzje w kontekście swojej firmy, a nie urząd. Także zamiast czekać do 1 stycznia 2027 roku polecamy pochylić sie nad tą kwestią wcześniej. Co więcej, chętnie w tym pomożemy! Skorzystaj z usług naszego biura rachunkowego, doradzimy najlepsze rozwiązania i zapewnimy praktyczną pomoc.

A co z nowymi firmami?

Okres przejściowy nie będzie obowiązywał podmiotów gospodarczych, które w 2025 r. rozpoczynają działalność. Składając wniosek w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, Krajowym Rejestrze Sądowym lub rejestrze REGON będą po prostu zobowiązane do zgłoszenia działalności zgodnie z nowym PKD 2025. To proste, podmioty podlegające wpisowi do rejestru REGON zgłaszają zmiany na formularzach:

RG-OP Wniosek o wpis do krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej, o zmianę cech objętych wpisem, o skreślenie wpisu osoby prawnej, jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej lub ich jednostki lokalnej.
RG-OF Wniosek o wpis do krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej, o zmianę cech objętych wpisem, o skreślenie wpisu osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą lub jej jednostki lokalnej niepodlegających wpisowi do CEIDG Podmioty podlegające wpisowi do KRS, CEIDG zgłaszają zmiany do tych rejestrów. Tutaj znajdziecie dodatkowe informacje: LINK.

Jeśli macie dodatkowe pytania, wątpliwości związane z nową klasyfikacją PKD lub szukacie bardziej szczegółowych informacji o zmianach – skontaktujcie się z Audyt Legis. Nasz zespół posiada odpowiednie doświadczenie i rozeznanie w nowych przepisach, aby dostarczyć takiego wsparcia, jakiego rzeczywiście potrzebujecie.

Jawność wynagrodzeń – zmiany przepisów

26 stycznia 2025

Od 2026 roku we wszystkich krajach Unii Europejskiej zacznie obowiązywać dyrektywa dotycząca równości wynagrodzeń kobiet i mężczyzn. Jednym z kluczowych elementów tych przepisów jest wprowadzenie obowiązku jawności wynagrodzeń w firmach. Nowe regulacje, które obejmą również Polskę, mają na celu poprawę transparentności w kwestiach finansowych oraz zniwelowanie luki płacowej. Równocześnie w Polsce trwa proces legislacyjny nad nowelizacją kodeksu pracy, która dostosowuje krajowe przepisy do wymagań unijnych.

Choć wprowadzenie nowych zasad jawności wymaga od firm pewnych dostosowań, to na szczęście regulacje te nie obciążą nadmiernie pracodawców. Właściciele przedsiębiorstw będą mieli około roku na przygotowanie się do nowych wymagań.

Jawność wynagrodzeń — skąd pomysł?

Postulat jawności wynagrodzeń pojawia się od wielu lat w środowiskach pracowniczych, a jego głównym celem jest rozwiązanie dwóch istotnych problemów na rynku pracy. Pierwszym problemem, który mają rozwiązać nowe przepisy, jest brak jawności wynagrodzeń w ofertach pracy. Pracodawcy często unikają podawania wysokości wynagrodzenia, co prowadzi do frustracji kandydatów i marnowania czasu obu stron procesu rekrutacyjnego. Wymóg podawania widełek płacowych w ofertach pracy ma na celu wyeliminowanie takich praktyk, co z kolei pozytywnie wpłynie na efektywność procesów rekrutacyjnych.

Drugim, bardziej poważnym problemem jest dysproporcja w wynagrodzeniach pomiędzy pracownikami na podobnych stanowiskach. Choć kodeks pracy już teraz wymaga równości płacowej, to przewiduje on pewne odstępstwa uzależnione od obiektywnych kryteriów. Zatajanie wynagrodzeń w firmie może jednak prowadzić do sytuacji, w których różnice w płacach nie są uzasadnione, a pracownicy nie mają świadomości, że powinni domagać się równego traktowania. Luka płacowa między kobietami a mężczyznami to kolejny istotny problem, który nowe przepisy mają pomóc rozwiązać. Jawność wynagrodzeń pozwoli pracownikom na bieżąco monitorować, czy ich pensje są adekwatne w porównaniu z kolegami wykonującymi podobną pracę.

Warto podkreślić, że jawność wynagrodzeń ma znaczenie już na etapie rekrutacji. Coraz częściej zdarzają się sytuacje, w których nowi pracownicy otrzymują wyższe wynagrodzenie niż osoby z dłuższym stażem na tym samym stanowisku. Teoretycznie pracodawcy powinni wyrównać wynagrodzenia wszystkim pracownikom, jednak w praktyce rzadko się to zdarza. Nowe przepisy mogą pomóc w zmniejszeniu takich nierówności.

Jawność wynagrodzeń – co się zmieni?

Unijna dyrektywa wprowadzająca jawność wynagrodzeń nakłada na pracodawców szereg nowych obowiązków. Najważniejsze z nich to:

podawanie widełek wynagrodzeń w ogłoszeniach o pracę,
obowiązki sprawozdawcze — firmy będą musiały raportować poziomy wynagrodzeń z podziałem na płeć, grupy demograficzne i specjalizacje zawodowe,
obiektywne kryteria wynagrodzeń — pracodawcy będą musieli określić i ujawnić zasady wynagradzania oraz progresji pensji w swoich firmach,

Zignorowanie nowych regulacji będzie wiązało się z surowymi sankcjami, w tym z karami finansowymi. A jak sytuacja będzie wyglądała w Polsce? Implementacja założeń dyrektywy unijnej ma być stosunkowo łagodna dla pracodawców. Poselski projekt nowelizacji kodeksu pracy wprowadza kilka kluczowych zmian:

Prawo do informacji o wynagrodzeniu: Pracownicy będą mieli prawo zażądać od pracodawcy informacji o swoich zarobkach oraz średnich wynagrodzeniach w firmie z podziałem na płeć. Pracodawca będzie miał 14 dni na udzielenie odpowiedzi w formie papierowej lub elektronicznej.

Zakaz zabraniania rozmów o wynagrodzeniach: Nowe przepisy wyraźnie zakazują pracodawcom uniemożliwiania pracownikom ujawniania informacji o swoich zarobkach. Złamanie tego zakazu będzie traktowane jako przestępstwo zagrożone karą do 2 lat więzienia.

Kryteria wynagradzania: Pracodawcy będą musieli ujawniać obiektywne kryteria stosowane do ustalania wynagrodzeń oraz ich wzrostów. Obowiązek ten nie będzie jednak dotyczył firm zatrudniających mniej niż 50 pracowników.

Informowanie o prawach pracowniczych: Pracodawcy będą zobowiązani corocznie informować pracowników o ich prawach wynikających z kodeksu pracy.

Polskie przepisy wdrażające dyrektywę unijną są stosunkowo liberalne w porównaniu z innymi krajami UE. Choć główny nacisk kładziony jest na równość wynagrodzeń między płciami, warto zwrócić uwagę na inne potencjalne kryteria dyskryminacyjne, takie jak wiek, narodowość czy status zawodowy. Wprowadzenie jawności wynagrodzeń w firmach to z pewnością krok w kierunku większej transparentności i sprawiedliwości na rynku pracy. Choć nowe przepisy wiążą się z dodatkowymi obowiązkami dla pracodawców, ich celem jest poprawa warunków pracy oraz zmniejszenie luki płacowej między kobietami a mężczyznami. Firmy będą miały czas na dostosowanie się do nowych regulacji, ale jeśli masz dodatkowe pytania, wątpliwości – skontaktuj się z naszym biurem rachunkowym. Nasi specjaliści są na bieżąco ze wszystkimi zmianami w przepisach i są w stanie doradzić najlepsze rozwiązania. Napisz lub zadzwoń.

Odwieszenie działalności gospodarczej

23 grudnia 2024

Zawieszenie działalności gospodarczej jest rozwiązaniem, które pomaga przedsiębiorcom w przypadku, gdy na horyzoncie pojawiają się różnego rodzaju problemy. Powody w zasadzie nie są istotne – niezależnie czy są nimi chwilowe problemy finansowe, utrata płynności i zatory płatnicze, trudna sytuacja gospodarcza, czy sezonowy charakter biznesu jaki prowadzi przedsiębiorca. Bardziej istotną informacją jest to, że tak samo łatwo jak przyszło Wam zawieszenie działalności, możecie ją teraz sprawnie odwiesić i wrócić na właściwy tor biznesowy. W dzisiejszym wpisie podsumujemy najważniejsze informacje, podpowiemy Wam jak wznowić działalność gospodarczą krok po kroku i o czym warto pamiętać przy tej okazji. Zapraszamy!

Odwieszenie działalności – najważniejsze informacje

Działalność gospodarcza, która została zawieszona na czas nieokreślony nie odwiesza się samoistnie. Konieczna jest decyzja przedsiębiorcy i złożenie odpowiedniego wniosku o wznowienie wykonywania czynności związanych z prowadzoną działalnością. Nawet wówczas, gdy podczas składania wniosku o zawieszenie działalności zadeklarowaliście przewidywalną datę odwieszenia – nie nastąpi to automatycznie. Wspominaliśmy o tym na naszym blogu gdy pisaliśmy o zawieszeniu JDG (zapraszamy do lektury!). Zawieszenie działalności może być bezterminowe, z zastrzeżeniem, że nie może trwać krócej niż 30 dni, a przedsiębiorca nie może wykonywać czynności bezpośrednio związanych z główną działalnością firmy. Oczywiście nie oznacza to, że ma się całkiem związane ręce.

Dopuszczalne są między innymi działania, które mają zabezpieczyć źródło przychodów i będą służyć późniejszemu powrotowi, czyli odwieszeniu. Jakie to czynności? Dla przypomnienia:

• możesz przyjmować należności powstałe przed zawieszeniem,
• możesz osiągać przychody sprzed zawieszenia,
• możesz zbywać wyposażenie i środki trwałe,
• możesz regulować zobowiązania powstałe przed zawieszeniem,
• możesz zabezpieczać źródła przychodu

Warto pamiętać! Usługa odwieszenia działalności jest bezpłatna. Dodatkowe opłaty możesz ponieść, tylko w przypadku realizacji tej usługi przez pełnomocnika (informacje na temat w dalszej części).

Proces odwieszenia jest bardzo szybki – wznowienie następuję z chwilą zamieszczenia danych w CEIDG (nie później niż następnego dnia roboczego po dniu wpływu wniosku). A jak wygląda sytuacja po odwieszeniu działalności? Śmiało można powiedzieć, że w kwestiach podatkowych (PIT, VAT), po wznowieniu nic się nie zmienia. Przedsiębiorca po prostu kontynuuje sposób rozliczania, jaki zadeklarował przed zawieszeniem działalności. Warto jednak pamiętać, aby w pierwszych rozliczeniach (pierwszych po odwieszeniu) uwzględnić ewentualne koszty i przychody powstałe w okresie, gdy działalność była zawieszona. Jeśli chodzi o podatek VAT powinien być rozliczany przez przedsiębiorcę na bieżąco podczas zawieszenia, jeżeli tak jak wspomnieliśmy, występują transakcje konieczne do zabezpieczenia działalności. A co jeśli chodzi o ZUS?

Odwieszenie działalności a ZUS

Złożenie wniosku o wznowienie działalności (o którym powiemy za chwilę) powoduje automatyczne zgłoszenie odwieszenia również w ZUS. Zakład Ubezpieczeń Społecznych rejestruje wtedy ponownie przedsiębiorcę dla celów ZUS. Warto pamiętać, że odwieszenie działalności powoduje stan, jaki istniał przed jej zawieszeniem. Co to oznacza w praktyce? Jeżeli w trakcie zawieszenie doszło do istotnych zmian, które wpływają na zakres ubezpieczenia, czyli na przykład podjęcie pracy na etat, albo ustanie ulg, należy przekazać te informacje wraz z niezbędną dokumentacją do ZUS-u. To w zasadzie jedyna sytuacja kiedy konieczne będą dodatkowe czynności. Zazwyczaj wystarczy złożenie wniosku do CEIDG, a informacja już z automatu trafi do ZUS, US, GUS itd. Nie ma konieczności robienia sobie wycieczki po urzędach 🙂

Jak odwiesić działalność gospodarczą?

Wniosek o wznowienie działalności można złożyć przed, w dniu jak i po planowanej dacie wznowienia. Warto przy tym mieć na względzie zachowanie innych terminów, w tym tych dotyczących płatności składek, zaliczek na podatek itp. Tak jak wspomnieliśmy, możecie wskazać datę wsteczną odwieszenia. Jednak w tym przypadku, zanim zdecydujecie się to zrobić, polecamy kontakt z urzędem skarbowym oraz ZUS-em, albo skorzystanie z doradztwa naszego biura rachunkowego. Chodzi o sprawdzenie i zweryfikowanie czy w Waszym konkretnym przypadku można to zrobić, biorąc pod uwagę Waszą konkretną sytuację. Poza przenalizowaniem sytuacji i organizacją powrotu do aktywności, pierwszym i najważniejszym krokiem jaki musicie wykonać, aby odwiesić działalność jest złożenie wniosku CEIDG-1.

Wniosek do CEIDG możecie złożyć:

• podczas wizyty w urzędzie (osobiście)
• listownie (poczta + notariusz)
• elektronicznie (online)

Jeśli chodzi o złożenie wniosku w urzędzie – możecie złożyć go osobiście w dowolnym urzędzie miasta lub gminy. Urzędnik potwierdzi przyjęcie wniosku i najpóźniej następnego dnia wprowadzi dane do systemu CEIDG. W urzędzie oczywiście przyjdzie Wam potwierdzić swoją tożsamość, dlatego dobrze pamiętać o zabraniu ze sobą dowodu osobistego lub innego dokumentu potwierdzającego tożsamość.

Jeśli zdecydujecie się na osobiste złożenie wniosku, macie do wyboru w zasadzie 4 możliwości jego przygotowania:

• Możecie wypełnić formularz na stronie CEIDG (bez zakładania konta na stronie CEIDG) a potem wystarczy, że zanotujecie sobie numer wniosku (kod, który pojawi się na stronie po wypełnieniu wniosku) i przekażecie go urzędnikowi. Nie ma potrzeby drukowania wniosku. Urzędnik mając od Was numer wniosku, bez problemu odnajdzie go w systemie, wydrukuje na miejscu i poprosi Was o podpis.
• Możecie też wypełnić formularz, który dostaniecie w urzędzie
• Jeśli macie obawy, wątpliwości - możecie zadzwonić do Centrum Pomocy, na numer 801 055 088 lub 22 765 67 32 i wypełnić wniosek wspólnie z konsultantem. Po rozmowie otrzymasz SMS z kodem, czyli numerem twojego wniosku, z którym tak jak w poprzedniej sytuacji, wystarczy że pojawisz się w urzędzi i przekażesz go urzędnikowi. On odnajdzie wniosek, wydrukuje, poprosi o podpis i zarejestruje go w systemie. 
• Możecie złożyć wniosek również z pomocą pełnomocnika (ustanowionego na zasadach ogólnych). Nie ma konieczności udzielać mu dodatkowego pełnomocnictwa na piśmie, jeśli zgłosiłeś go wcześniej do CEIDG. Nie trzeba też uiszczać dodatkowych opłat skarbowych za złożenie takiego pełnomocnictwa. Oczywiście pełnomocnictwo musi obejmować swoim zakresem wznowienie wykonywania działalności gospodarczej. Jeśli sprawę załatwia pełnomocnik nieujawniony w CEIDG, każdorazowo przy złożeniu pełnomocnictwa trzeba uiścić opłatę skarbową - 17 zł (nie dotyczy to najbliższej rodziny).

Drugą możliwą formą złożenia wniosku o odwieszenie działalności jest forma listowna. Wypełniony wniosek możecie wysłać listem poleconym. Jest jeden haczyk. W takim przypadku wniosek powinien być on opatrzony własnoręcznym podpisem wnioskodawcy, potwierdzonym przez notariusza.

Uzupełniony wniosek, z potwierdzonym podpisem przesyłacie na adres Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Jeżeli wniosek z jakiegoś powodu jest niepoprawny, urząd niezwłocznie wezwie Was do skorygowania lub uzupełnienia go we wskazanym zakresie. Będziecie mieli na to 7 dni roboczych od otrzymania wezwania. To ważne, bo wniosek, który nie zostanie poprawiony zgodnie z zaleceniami urzędników i we wskazanym terminie, nie będzie rozpatrywany.

Trzecią formą złożenia wniosku o odwieszenie działalności jest dokonanie tego przez Internet. Jest to chyba najwygodniejsza i najszybsza forma. Możecie zrobić to poprzez serwis Biznes.gov.pl – wystarczy zalogować się Profilem Zaufanym, wypełnić elektroniczny wniosek na stronie i podpisać go Profilem Zaufanym lub podpisem kwalifikowanym. Możecie też złożyć wniosek poprzez stronę CEIDG. W tym celu zarejestrujcie się na stronie, wypełnijcie formularz CEIDG-1 i podpiszcie go Profilem Zaufanym lub podpisem kwalifikowanym. Jeśli nie macie jeszcze konta w CEIDG, bez obaw. Otrzymacie proste i klarowne instrukcje, które poprowadzą Was krok po kroku przez cały proces rejestracji. Co ważne, składając wniosek o odwieszenie w formie online, również możecie skorzystać z pomocy pełnomocnika. Oczywiście jeśli jest zgłoszony w CEIDG, a pełnomocnioctwo obejmuje w swoim zakresie wznowienie działalności. W takie sytuacji nie musicie obawiać się dodatkowych kosztów i formalności. Jeśli pełnomocnik widnieje w CEIDG nie zapłacicie nic, a pełnomocnictwo będzie widoczne w rejestrze publicznym, tak że trzeba go dodatkowo potwierdzać.

Co jeszcze warto wiedzieć wznawiając działalność?

• jeśli macie wątpliwości – pod TYM LINKIEM znajduje się dodatkowa, szczegółowa instrukcja;
• jeśli chcecie przejrzeć gotowy wzór wniosku, możecie go pobrać klikając na TEN LINK;
• wniosek CEIDG-1, tak jak wspomnieliśmy wyżej, można złożyć zarówno w formie papierowej jak i elektronicznej. W przypadku formy online – pamiętajcie że musicie posiadać lub założyć podpis elektroniczny lub profil zaufany;
• w trakcie zawieszenia mogą stracić ważność koncesje niezbędne do prowadzenia Waszej działalności – pamiętajcie sprawdzić to i w razie konieczności złożyć wniosek o ich przedłużenie lub wznowienie;
• jeśli po wznowieniu działalności chcecie zatrudnić pracowników, pamiętajcie podpisać z nimi nowe umowy i zgłoście ich do ubezpieczeń w ZUS.

Jeśli macie dodatkowe pytania, napotkaliście inne problemy w trakcie wznawiania działalności, albo planujecie całkowicie zlikwidować swoją działalność – skontaktujcie się z naszym biurem rachunkowym. Chętnie pomożemy! Nasza pomoc może oczywiście znacznie wykraczać poza doradztwo, ale o tym po prostu porozmawiajmy przy bezpośrednim kontakcie! Do usłyszenia!

Rozwiązanie umowy zlecenie - podsumowanie

Jak rozwiązać umowę zlecenie?

24 listopada 2024

Umowa zlecenie to jedna z najpopularniejszych form zatrudnienia. Nadal jest powszechnie i chętnie stosowana. Z wielu powodów. Jednym z głównych jest większa swoboda i elastyczność – zarówno dla pracodawcy i pracownika. W dzisiejszym artykule podsumowaliśmy najważniejsze informacje dotyczące umowy, jej najważniejszych cech i przepisów o których warto pamiętać. Podpowiadamy też jak rozwiązać umowę zlecenia i udostępniamy darmowy wzór wypowiedzenia do pobrania. Zapraszamy!

Umowa zlecenie – podstawowe informacje

Umowa zlecenie jest umową cywilnoprawną – przy jej zawieraniu, wykonywaniu i rozwiązywaniu zastosowanie mają przepisy Kodeksu cywilnego (Art. 734-751), a nie Kodeksu pracy. W praktyce jest to zobowiązanie jednej osoby (zleceniobiorcy) do wykonania określonej czynności, pracy, dla innego podmiotu (zleceniodawcy), na warunkach określonych w umowie. Tak jak wspomnieliśmy na wstępie – umowa zlecenie daje większą elastyczność współpracy – między innymi dzięki możliwości wykonywania obowiązków poza siedzibą zleceniodawcy. Bez ciągłego nadzoru. Nie ma co ukrywać, że dużą zaletą umowy zlecenie jest też brak konieczności opłacania składek na ubezpieczenie chorobowe (jak również brak składek od zleceniobiorcy, który jest studentem). Porównując ją do umowy o pracę, generuje zdecydowanie mniejsze koszty.

Dobrym uzupełnieniem dzisiejszego tematu jest nasz wpis dotyczący rozwiązania umowy o pracę. Udostępniliśmy w nim darmowe wzory dokumentów i informacje, które mogą być pomocne.

Umowa zlecenie jest umową starannego działania. Oznacza to, że przy tej formie zatrudnienia ważny jest fakt wykonywania określonej pracy, a nie jej efekt. Inaczej jest np. w przypadku umowy o dzieło, gdzie istotny będzie jej efekt, a nie fakt wykonywania. Pracujący na podstawie umowy zlecenia może wykonywać zadania w dowolnych godzinach i miejscu. Oczywiście dobrze, aby stało się to elementem ustaleń między stronami, natomiast co do zasady zleceniodawca nie może nakazać pracy w określonym miejscu. Umowa zlecenie daje zatem dużą swobodę. Warto jednak pamiętać, że chodzi nie tylko o jej zawieranie, realizację ale też rozwiązanie. Dziś skupimy się na tym drugim wątku.

Rozwiązanie umowy zlecenie

Umowa zlecenie zostaje uznana za zakończoną, gdy dojdzie do wykonania przedmiotu umowy lub zostanie rozwiązana w drodze wypowiedzenia. Co ważne, istnieje możliwość jednostronnego rozwiązania zawartej umowy poprzez jej wypowiedzenie. Dotyczy to także zarówno umowy zlecenia zawartej na czas określony i nieokreślony.

Zasady wypowiadania umów zlecenia określa art. 746 Kodeksu Cywilnego. Zgodnie z przepisami, zleceniodawca może wypowiedzieć zlecenie w każdym czasie. Powinien jednak zwrócić zleceniobiorcy wydatki, które ten poczynił w celu należytego wykonania zlecenia. Zleceniodawca zobowiązany jest też uiścić zleceniobiorcy część wynagrodzenia odpowiadającą jego dotychczasowym czynnościom. Co więcej, jeżeli wypowiedzenie nastąpiło bez ważnego powodu, powinien on naprawić szkodę. O szkodzie może być mowa, gdy zlecenie jest odpłatne, a wypowiedzenie nastąpiło bez ważnego powodu. A jak dokładnie należy rozumieć określenie: ważny powód?

Pojęcie to może być różnie odbierane i interpretowane. To mogą być wszelkie zdarzenia mające wpływ na realizację umowy, na przykład zmiana miejsca zamieszkania zleceniobiorcy, sytuacja zdrowotna, rodzinna, zmiana profilu działalności zleceniodawcy ale też nieprawidłowe wykonywanie umowy przez zleceniobiorcę. Umowa zlecenie może zostać rozwiązana bez zachowania okresu wypowiedzenia, jednak jeżeli strony umowy wyrażają wolę ustanowienia okresu wypowiedzenia, taki zapis może i powinien pojawić się w umowie współpracy. Choćby w formie aneksu. Uprawnienie do wypowiedzenia zlecenia może zostać ograniczone w umowie, jednak nie jest dopuszczalne całkowite wykluczenie możliwości rozwiązania umowy za wypowiedzeniem. Takie ograniczenie może dotyczyć na przykład terminu wypowiedzenia. Ważne przy tym pamiętać, że okres wypowiedzenia powinien być adekwatny do czasu trwania umowy.

Przy ustalaniu terminu wypowiedzenia nie są stosowane zasady takie, jak w przypadku umowy o pracę. Nie stosuje się przepisów Kodeksu Pracy, a Kodeks Cywilny, który omawia tę kwestię w art. 110 – 116.

Wzór wypowiedzenia umowy zlecenie

Wspominaliśmy, że umowa zlecenie daje dużą swobodę. Dotyczy to jej treści, tego z kim chcemy ją podpisać i na jak długo. Oczywiście, ważne jest by umowa nie wykraczała poza ustalone normy prawa, natomiast nie ma jednego narzuconego wzoru tego dokumentu. Podobnie jest z wypowiedzeniem. Nie ma jednego uniwersalnego szablonu i nie jest on w zasadzie potrzebny. Wypowiedzenie umowy zlecenia to w praktyce prosty dokument, którego przygotowanie nie powinno być dla Was problemem. Aby oszczędzić Wam czas, udostępniamy darmowy wzór wypowiedzenia jako edytowalny dokument tekstowy (.doc). Możecie go pobrać i wykorzystać we własnym zakresie. Wystarczy kliknąć w poniższą grafikę.

Mamy nadzieję, że dzisiejszy wpis będzie dla Was pomocny. Jeśli potrzebujecie dodatkowych materiałów, poszukujecie innych szablonów dokumentów kadrowych (i nie tylko) – dajcie nam znać w komentarzach! Pamiętajcie też, że korzystając z profesjonalnej obsługi księgowej i kadrowej biura rachunkowego Audyt Legis nie będziecie zmuszeni tworzyć dokumentacji kadrowej i firmowej na własną rękę. Chętnie weźmiemy to na siebie, tak jak i dodatkowe formalności związane z prowadzeniem rozliczeń, rekrutacji i nie tylko. Porozmawiamy o szczegółach!

12 3 4 5

Tag: praktyczne porady