Tag: informacje dla pracowników

Urlop na żądanie

Urlop na żądanie – czy pracodawca może odmówić?

Pracownikowi zatrudnionemu na podstawie umowy o pracę w ciągu roku przysługują cztery dni urlopu na żądanie. Wniosek o urlop na żądanie należy złożyć najpóźniej w dniu korzystania z tego urlopu. To jednak nie wszystko co powinniście wiedzieć na ten temat. Wokół tego tematu pojawiają się często dodatkowe pytania i wątpliwości, które postanowiliśmy rozwiać w dzisiejszym artykule.

Czy pracodawca ma obowiązek wyrazić zgodę na urlop na żądanie? Kiedy może odmówić? Co jeszcze warto wiedzieć i co na ten temat mówią przepisy? Zapraszamy na nasze podsumowanie!

Urlop na żądanie – najważniejsze informacje

Podstawą prawną określającą możliwość urlopu na żądanie jest Kodeks pracy, a dokładniej zawarty w nim przepis art. 167(2), który brzmi następująco: „Pracodawca jest obowiązany udzielić na żądanie pracownika i w terminie przez niego wskazanym nie więcej niż 4 dni urlopu w każdym roku kalendarzowym. Pracownik zgłasza żądanie udzielenia urlopu najpóźniej w dniu rozpoczęcia urlopu. To nie wszystko. W dalszej części wyjaśniono, że łączny wymiar urlopu wykorzystanego przez pracownika na zasadach i w trybie określonym w przepisach, nie może przekroczyć w roku kalendarzowym 4 dni, niezależnie od liczby pracodawców. Pierwszy wniosek? Dni urlopu na żądanie przysługują zatem każdemu dokładnie w takim samym wymiarze. Urlop na żądanie wliczany jest do ogólnego wymiaru urlopu wypoczynkowego, ale to część urlopu pozostawiona do dyspozycji pracownika, co oznacza, że dni urlopu na żądanie nie są objęte planem urlopów.

Jak mogliście przeczytać w zacytowanym artykule, przepisy wymagają, aby pracownik zgłosił zamiar skorzystania z urlopu na żądanie najpóźniej w dniu rozpoczęcia tego urlopu, jednak do chwili przewidywanego rozpoczęcia pracy przez pracownika według obowiązującego go rozkładu czasu pracy. Tak jak ma to miejsce w przypadku urlopu wypoczynkowego zgodę udziela pracodawca. Na żądanie nie oznacza bez zgody przełożonego. Rozpoczęcie urlopu na żądanie przed udzieleniem pozwolenia przez pracodawcę może być uznane za nieusprawiedliwioną nieobecność w pracy, co z kolei jest naruszeniem podstawowych obowiązków pracowniczych (w rozumieniu art. 52 § 1 pkt 1 Kodeksu pracy). A kiedy pracodawca może odmówić takiego urlopu pracownikowi? Wyjaśniamy.

pracodawca a maile pracownika
Kliknij i dowiedz się więcej!

Urlop na żądanie, a odmowa

Co do zasady pracodawca zobowiązany jest udzielić urlopu na żądanie, jeżeli pracownik skutecznie poinformuje go o zamiarze jego wykorzystania. Odmowa jest możliwa jedynie w wyjątkowych okolicznościach. Jakich? Podpowiedzią niech będzie wyrok Sądu Najwyższego (II PK 123/09, LEX nr 551056), który orzekł:

„Obowiązek udzielenia urlopu na żądanie nie jest bezwzględny, a pracodawca może odmówić żądaniom pracownika ze względu na szczególne okoliczności, które powodują, że jego zasługujący na ochronę wyjątkowy interes wymaga obecności pracownika w pracy”.

Zmiany w Kodeksie pracy 2022
Zobacz istotne zmiany przepisów w Kodeksie pracy!

Jak możecie się domyślać, daje to pole do interpretacji i każdy przypadek należy rozpatrywać indywidualnie. Zwłaszcza, że realizacja prawa pracownika do wypoczynku jest niejako korygowana potrzebami pracodawcy, dotyczącymi konieczności obecności pracownika decyzyjnego w pracy. Urlop na żądanie może zatem spotkać się (w pewnych sytuacjach) ze zgodną z prawem odmową. Podobnie jeśli w danym roku pracownik wykorzystał już w pełni wymiar czasu pracy – urlop na żądanie nie będzie mu przysługiwał w tym okresie. Warto to przy tym pamiętać, że często ma znaczenie sposób w jaki zgłaszamy UNŻ pracodawcy. Robienie tego na ostatnią chwilę może nie być najlepszym rozwiązaniem – może skutkować odmową i pogorszeniem stosunków z pracodawcą. Z drugiej strony, z urlopu na żądanie korzysta się często w awaryjnych i wyjątkowych sytuacjach. Natomiast jeśli tylko możecie uprzedzić i poprosić o zgodę wcześniej – zdecydowanie warto to zrobić.

Tak jak wspominaliśmy – każdy przypadek może być nieco inny. Mimo, że brzmienie przepisów jest jednakowe dla wszystkich, warto wziąć pod uwagę indywidualne czynniki. Jeśli Twoja firma potrzebuje dodatkowe wsparcia w obszarze kadr i HR, zachęcamy do kontaktu z naszym biurem rachunkowym. Nie tylko pomożemy w bieżących wyzwaniach i organizacji, we wdrożeniu regulacji prawnych w firmie, ale też podpowiemy konkretne rozwiązania, które przyniosą korzyści zarówno pracodawcy, jak i samym pracownikom!

Zapraszamy do kontaktu!

Umowa o pracę na czas próbny 2024

Umowa o pracę na okres próbny 2024

Umowa o pracę na okres próbny to popularny dokument, od wielu lat, powszechnie wykorzystywany przez pracodawców. W wielu firmach to jeden z ostatnich etapów rekrutacji. To dobry sposób, aby obie strony przekonały się, czy podjęcie decyzji o współpracy jest dobrym pomysłem. Pracodawca może przekonać się czy nowy pracownik sprawdzi się w nowej roli, na proponowanym stanowisku, a pracownik ma dobrą okazję, aby poznać firmę, zespół, sprawdzić jak wyglądają w rzeczywistości nowe obowiązki. Okres próbny pomaga też wyczuć jaka jest atmosfera w biurze, zespół i ogólne warunki w praktyce. To dla obu stron ważny temat, dlatego w dzisiejszym wpisie opowiemy o najważniejszych aspektach, podsumujemy aktualne informacje i zmiany przepisów. Zachęcamy do lektury!

Umowa o pracę na czas próbny – najważniejsze informacje

Jeśli chodzi o umowę o pracę to znamy jej kilka form: na okres próbny, na czas określony albo na czas nieokreślony. Umowę na okres próbny zawiera się ją w celu sprawdzenia kwalifikacji pracownika i możliwości jego zatrudnienia w celu wykonywania określonego rodzaju pracy. Strony mogą odstąpić od jej stosowania i zawrzeć od razu umowę innego rodzaju, czyli umowę na czas określony lub na czas nieokreślony. Funkcjonuje pewien mit, że na początku współpracy musi być podpisana umowa na czas próbny, później na czas określony, a dopiero na końcu podpisujemy umowę na czas nieokreślony. To popularna praktyka, ale nie jest wymagana przez prawo. Kodeks pracy nie wprowadza takiego schematu. Obowiązuje zasada swobody umów, a to oznacza że wszystko zależy od indywidualnych ustaleń i dobrej woli obu stron. Nie zmienia to faktu, że sprawdzenie się wzajemne, przed podjęciem długofalowej współpracy, jest dobrym pomysłem. Co jeszcze warto wiedzieć o umowie na czas próbny?

Umowa na okres próbny powinna być zawarta najpóźniej w dniu rozpoczęcia pracy. W dokumencie muszą znajdować się informacje takie jak rodzaj pracy, miejsce zatrudnienia, wysokość wynagrodzenia, wymiar czasu pracy, termin rozpoczęcia pracy i zakończenia okresu próbnego. To w zasadzie niemal te same informacje, które znajdują się w umowie o pracę na czas określony lub nieokreślony. Umowa powinna zostać sporządzona na piśmie i podpisana przez obie strony. Należy zwrócić szczególną uwagę na to, czy zawierana jest na czas próbny, czy na czas określony, ponieważ wiąże się to z ograniczeniami wypowiedzenia umowy. Umowa o pracę na okres próbny może poprzedzać umowę na czas nieokreślony, na czas określony, na czas wykonywania określonej pracy lub na zastępstwo. Czas trwania umowy nie może przekroczyć 3 miesięcy, jednak może zostać skrócony. Pracodawca, co do zasady, nie może zawrzeć umowy na czas próbny z pracownikiem, z którym wcześniej nawiązał już stosunek pracy. Okres próbny może zostać ponownie przyznany pracownikowi, jeśli dotyczy zatrudnienia na innym, nowym stanowisku lub przy innych czynnościach, które wymagają oceny dodatkowych kwalifikacji.

Umowa o pracę - wzór i omówienie
Dowiedz się więcej na temat umowy o pracę i pobierz wzór.

urlop? Według art. 29 § 1-3 Kodeksu pracy, pracownikowi zatrudnionemu na okres próbny przysługuje prawo do urlopu wypoczynkowego. Natomiast wymiar tego urlopu w pierwszych miesiącach pracy zależy od stażu pracy. W przypadku osoby, dla której umowa o pracę na okres próbny jest pierwszą umową, na podstawie której świadczy pracę, przysługuje jej 20/12 wymiaru urlopu za każdy przepracowany miesiąc proporcjonalnie od dnia zatrudnienia. W sytuacji, gdy pracownik ma więcej niż 10 lat stażu pracy, to za każdy miesiąc przysługuje mu 1/12 z 26 dni urlopu wypoczynkowego.

Umowa na okres próbny w 2024 roku

W zeszłym roku weszły w życie zmiany w Kodeksie Pracy, o których pisaliśmy już na blogu i które objęły swoim zasięgiem również umowę na okres próbny. Co się zmienia? Strony mogą uzgodnić w umowie o pracę na okres próbny wydłużenie okresu trwania umowy o okres urlopu, a także innej usprawiedliwionej nieobecności. Długość okresu próbnego zależny jest od czasu trwania kolejnej umowy. To 1 miesiąc w przypadku zamiaru zawarcia umowy o pracę na czas określony krótszy niż 6 miesięcy oraz 2 miesiące, w przypadku zawarcia umowy o pracę na czas określony wynoszący co najmniej 6 miesięcy i krótszy niż 12 miesięcy.

Jeśli chodzi o czas wypowiedzenia umowy o pracę na okres próbny zależy one od czasu, na jaki została zawarta i wynosi 3 dni robocze (jeśli umowa nie przekracza 2 tygodni), 1 tydzień (jeśli umowa jest dłuższa niż 2 tygodnie) lub 2 tygodnie (jeśli umowa wynosi 3 miesiące). Umowę o pracę na okres próbny może wypowiedzieć zarówno pracodawca i pracownik. W momencie, gdy pracodawca składa wypowiedzenie, powinien zawrzeć w nim pouczenie o przysługującym pracownikowi prawie odwołania się do sądu pracy oraz o terminie takiego odwołania, a także adres sądu, do którego należy je złożyć. Ponadto wypowiedzenie powinno zawierać informację o jego obowiązującym okresie oraz o dacie rozwiązania stosunku pracy.

Darmowy wzór umowy zlecenie
Pobierz darmowy wzór umowy zlecenie i dowiedz się więcej.

W kontekście rozwiązania umowy, cel umowy na okres próbny ma znaczenie przy ocenie zachowania pracodawcy. Jeśli rozwiązuje on umowę już po kilku dniach, czyli zanim realnie może poznać kwalifikacje pracownika, w takim przypadku Sąd Najwyższy wskazywał, że dochodzi do nadużycia prawa. Zarówno z uwagi na sprzeczność z jego społeczno-gospodarczym przeznaczeniem, jak i z zasadami współżycia społecznego (art. 8 KP, por. wyr. SN z 16 grudnia 2014 r., I PK 125/14, OSNP 2016, Nr 7, poz. 82). Jeżeli wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na okres próbny nastąpiło z naruszeniem przepisów o wypowiadaniu tych umów, pracownikowi przysługuje odszkodowanie.

Jeśli macie dodatkowe pytania dotyczące umów o pracę i zmian w przepisach przewidzianych na 2024 rok, zachęcamy do bezpośredniego kontaktu z naszym biurem rachunkowym. Czasem nie wystarczy jeden wpis na blogu, czy jedna rozmowa. Dochodzą do tego kwestie indywidualne, związane z konkretną sytuacją w firmiem konkretnym pracownikiem. Dlatego też zachęcamy do umówienia się na niezobowiązujące spotkanie, na którym będziemy mogli porozmawiać o szczegółach, Zapewniamy aktualną i sprawdzoną wiedzę, a także indywidualne podejście i kompleksowe wsparcie doświadczonych specjalistów. Zapraszamy!

pracodawca a maile pracownika

Czy pracodawca może czytać maile pracowników?

Skrzynka mailowa to często najważniejsze narzędzie pracy pracownika. Umożliwia między innymi obsługę komunikacji firmowej, wewnętrznej ale też zewnętrznej – z klientami, instytucjami, partnerami, czy kontrahentami. Maile to aktualnie najpopularniejsza forma komunikacji związanej z działalnością, ale też powszechnie stosowana prywatnie. Czy te dwie kwestie się łączą? Co jeśli pracownik wykorzysta służbową skrzynkę do prywatnych celów? Czy pracodawca ma prawo przeczytać takie wiadomości? Co o kontroli poczty pracownika mówią przepisy, w tym RODO? Odpowiedzi na te pytania znajdziecie w dzisiejszym wpisie, zapraszamy!

Maile służbowe, a prywatne

Urządzenie, skrzynka mailowa, oprogramowanie, które pracodawca nam udostępnił, jest jego własnością. Pracownik otrzymuje te narzędzia, aby mógł wykonywać swoje obowiązki służbowe i nie powinno nikogo dziwić, że pracodawca ma prawo oczekiwać, że będziemy je wykorzystywać do pracy, a nie do załatwiania prywatnych spraw, czy do rozrywki. To wydaje się logiczne, ale co ciekawe nie zostało unormowane w przepisach. Mimo, że polski ustawodawca nie reguluje wprost tematu pisania prywatnych maili w pracy, może je regulować regulamin pracy. Pracodawca może wprowadzić taką zasadę odgórnie, ma możliwość wprowadzenia zakazu korzystania z poczty służbowej nie tylko w regulaminie pracy, ale też w umowie o pracę lub układzie zbiorowym pracy. Oczywiście pracownik musi mieć świadomość istniejących zasad, a pracodawca musi zadbać o to, aby przekazać te i inne niezbędne wewnętrzne regulacje obowiązujące w firmie. Najlepiej zaraz po rekrutacji i najlepiej w formie pisemnej.

Co ważne, firmowa komunikacja i skrzynka mailowa powinna mieć możliwość kontroli przez pracodawcę, a często też kierowników danych działów, kadrę zarządzającą i inne upoważnione osoby. To naturalne, w końcu maile służbowe dotyczą często ustaleń całego zespołu, często zawierają dane i załączniki, które potem rozsyłane są do poszczególnych osób w firmie. Służą też ocenie pracy danego pracownika, którego jednym z obowiązków jest prowadzenie komunikacji mailowej (i innej) w imieniu firmy. To też jedna z form komunikacji z klientem i ważny element sprzedażowy i marketingowy, który często wymaga dodatkowej analizy, rozwijania, optymalizacji. Pracodawca może zatem, a czasem nawet powinien, mieć możliwość wglądu i kontroli firmowej korespondencji. A co z mailami prywatnymi pracownika?

obowiązki pracodawcy
Obowiązki pracodawcy w przypadku długów pracownika – sprawdź!

Do niedawna kodeks pracy nie zawierał dokładnych regulacji dotyczącej kontroli prywatnych maili przez pracodawcę. Jedynym ze sposobów ochrony przed ewentualną inwigilacją, był art.11(1) KP., zgodnie z którym pracodawca jest obowiązany szanować godność i inne dobra osobiste pracownika. Nie da się ukryć, że wśród wspomnianych dóbr osobistych należy wymienić także tajemnice korespondencji. Podlega ona zatem ochronie prawnej na podstawie kodeksu cywilnego. Czy oznacza to, że pracodawca w ogóle nie powinien i nie może czytać prywatnych maili pracowników?

Czy pracodawca może czytać prywatne maile pracownika?

Tak jak wspomnieliśmy wyżej, jest dużo uzasadnionych przesłanek do tego, aby pracodawca przeprowadził kontrolę maili służbowych, ale nic nie wskazuje i nie daje mu uprawnień do kontroli maili prywatnych. W praktyce oznacza to, że podczas kontroli poczty elektronicznej pracodawca, który zauważy prywatne e-maile, nie powinien interesować się takimi wiadomościami i zapoznawać z ich treścią. Jeśli zrobi to przez przypadek (co oczywiście może się zdarzyć) nie może jej rozpowszechniać ani upubliczniać. Dobrą praktyką (aby unikać takich przypadkowych incydentów) jest zabezpieczenie prywatnej korespondencji przez pracownika, oznaczenie jej lub zrezygnowanie z prywatnej komunikacji z użyciem służbowych danych. To zdecydowanie ułatwi sprawę i zminimalizuje ryzyko dostępu do takich wiadomości osobom niepowołanym. A co w sytuacji gdy dojdzie już do naruszenia dóbr osobistych przez pracodawcę?

Jeśli pracodawca nie uszanuje prywatności pracownika, uzyska dostęp i wykorzysta informacje zawarte w prywatnej korespondencji pracownika, może narazić się na roszczenia dot. naruszenia dóbr osobistych. Na podstawie tego pracownik może domagać się zadośćuczynienia pieniężnego lub wpłatę na wskazany cel społeczny. Może też złożyć skargę do odpowiednich instytucji i dochodzić swoich roszczeń na drodze postępowania cywilnego. Oczywiście każdą sytuację warto dodatkowo przeanalizować i skonsultować z prawnikiem lub specjalistą o odpowiednim doświadczeniu. Warto też dowiedzieć się co na temat kontroli poczty pracownika mówią przepisy.

Warto wiedzieć! Przydatne informacje o RODO - w tym m.in. przykłady przypadków, w których zgoda na przetwarzanie danych osobowych nie jest konieczna
Warto wiedzieć! Przydatne informacje o RODO!

Kontrola poczty pracownika a przepisy

Podstawę prawną, która umożliwia monitorowanie poczty e-mail pracownika, stanowi przepis art. 22(3) Kodeksu pracy. Zgodnie z nim taka kontrola jest możliwa w celu zapewnienia organizacji pracy umożliwiającej pełne wykorzystanie czasu pracy i właściwego użytkowania udostępnionych pracownikowi narzędzi pracy. Kontrola poczty służbowej powinna mieć jasno określony cel. Może być nim dążenie do jak największej efektywności i prawidłowości pracy pracowników, może być to potrzeba usprawnienia komunikacji firmowej, albo inne uzasadnione okoliczności. Dotyczy to z resztą nie tylko firmowej poczty ale też służbowych telefonów, komputerów, aplikacji biznesowych. Dlatego najlepiej jeśli wszystkie narzędzia służbowe, nie będą wykorzystywane do prywatnych celów.

Zgodnie z przepisami pracodawca ma zakaz czytania prywatnych e-maili podwładnych wysłanych ze służbowej elektronicznej skrzynki pocztowej. Co więcej, jeśli nie zabronił prywatnej korespondencji z użyciem służbowych narzędzi w regulaminie pracy albo w innej formie, nie powinien też mieć pretensji jeśli do takiej sytuacji dojdzie. Coraz częściej można się jednak spotkać z sytuacją, że zarówno kwestia wykorzystania służbowych narzędzi pracy, jak też kwestia monitoringu i kontroli poczty jest uwzględniana w regulaminie pracy lub umowie. A co na ten temat mówi RODO? W momencie wprowadzenia monitoringu poczty szef staje się administratorem danych osobowych. Przekłada się to na obowiązki dotyczące wdrożenia procedur RODO w firmie. Są nimi np. konieczność pobierania od pracowników klauzul informacyjnych dotyczących monitorowania służbowej korespondencji. W przypadku kontroli administrator musi wykazać fakt poinformowania o tym pracownika w sposób, który nie budzi wątpliwości.

Pracodawca w momencie złamania powyższych zasad musi liczyć się z konsekwencjami prawnymi. Skarga pracownika powoduje postępowanie prowadzone przez UODO. Natomiast roszczenie pracownika w związku z naruszeniem jego dóbr osobistych – odpowiedzialność cywilnoprawną. Co grozi w przypadku naruszenia tajemnicy korespondencji? Odpowiedź znajdujemy w Art. 267 KK

  • Kto bez uprawnienia uzyskuje dostęp do informacji dla niego nieprzeznaczonej, otwierając zamknięte pismo, podłączając się do sieci telekomunikacyjnej lub przełamując albo omijając elektroniczne, magnetyczne, informatyczne lub inne szczególne jej zabezpieczenie, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
  • Tej samej karze podlega, kto bez uprawnienia uzyskuje dostęp do całości lub części systemu informatycznego.
  • Tej samej karze podlega, kto w celu uzyskania informacji, do której nie jest uprawniony, zakłada lub posługuje się urządzeniem podsłuchowym, wizualnym albo innym urządzeniem lub oprogramowaniem.
  • Tej samej karze podlega, kto informację uzyskaną w sposób określony w § 1-3 ujawnia innej osobie.
  • Ściganie przestępstwa określonego w § 1-4 następuje na wniosek pokrzywdzonego.

Oczywiście forma i rodzaj kary będzie uzależniona od indywidualnej sytuacji, charakteru naruszenia i jego interpretację przez sąd. Jak widzicie konsekwencje mogą być bardzo surowe i zdecydowanie lepiej ich uniknąć. Jeśli jesteś pracodawcą – pamiętaj zatem o odpowiednim uregulowaniu kwestii monitoringu i kontroli firmowej poczty, oraz o powiadomieniu o tym pracownika. Pamiętaj też, że nie masz dostępu do prywatnych maili pracownika. Jeśli jesteś pracownikem – pamiętaj, aby unikać wykorzystywania służbowego sprzętu i poczty do prywatnych celów. A jeśli do tego dojdzie – zaznacz że jest to poczta o charakterze prywatnym. Mamy nadzieję, że dzisiejszy wpis pomoże Wam uniknąć problemów związanych z pocztą firmową i prywatną. A jeśli macie dodatkowe pytania, chcecie podzielić się własnymi doświadczeniami, zachęcamy do skorzystania z sekcji komentarzy.

obowiązki pracodawcy

Długi pracownika – co oznaczają dla pracodawcy?

Jeśli jesteś przedsiębiorcą, który zatrudnia pracowników, nie trzeba Ci szczególnie tłumaczyć, że wiąże się to z określonymi obowiązkami, które trzeba wypełniać. Są one związane z różnymi obszarami. Zarówno te, które bezpośrednio łączą się z przepisami prawa, wykonywanymi obowiązkami służbowymi, ale też te związane z finansami i długami pracownika. Pracodawca, który zatrudnił nową osobę w swojej firmie, w pewnym zakresie staje się za nią odpowiedzialny i mimo, że nie musi oczywiście regulować długów pracowników, jest zobowiązany do wypełnienia określonych formalności z tym związanych.

W dzisiejszym artykule opowiemy szerzej jakie są to formalności i obowiązki pracodawcy, oraz co grozi przedsiębiorcy jeśli ich nie dopilnuje. Zapraszamy!

Obowiązki pracodawcy w związku z długami pracownika

Gdy pracownik, nie spłaca swoich zobowiązań, jego dług trafia do windykacji, a następnie do komornika. To standardowa drogą niemal w każdym przypadku. Podobnie jak fakt, że w przypadku postępowania egzekucyjnego wobec pracownika, który nie spłaca swojego zadłużenia pojawia się zajęcie wynagrodzenia za pracę. W chwili dokonania zajęcia pracownik na dobrą sprawę nie musi robić nic, z kolei pracodawca zostaje obciążony dodatkowymi obowiązkami.

W przypadku rozpoczęcia postępowania egzekucyjnego i zajęcia wynagrodzenia za pracę, oprócz zawiadomienia dłużnika, komornik wzywa również pracodawcę, aby nie wypłacał on dłużnikowi wynagrodzenia poza częścią wolną od zajęcia. Oczywiście każda sytuacja może być trochę inna, ale zazwyczaj pracodawca w takiej sytuacji jest zobowiązany do przekazywania zajętej części wynagrodzenia bezpośrednio wierzycielowi lub komornikowi. Szczegóły znajdują się przesłanym do pracodawcy dokumencie. Komornik natomiast jest zobowiązany do pouczenia pracodawcy o skutkach niezastosowania się przez niego do wezwania i niedopełnienia wskazanych obowiązków. To ważny aspekt i opowiemy o tym na końcu wpisu.

A na czym dokładnie polegają obowiązki pracodawcy po otrzymaniu wezwania komorniczego związanego z długiem pracownika? Określa to art. 882 Kodeksu postępowania cywilnego, zgodnie z którym pracodawca w ciągu tygodnia od odebrania wezwania ma obowiązek:

  • przedstawienia zestawienia wynagrodzenia dłużnika za pracę za okres trzech miesięcy poprzedzających zajęcie,
  • podania, w jakiej kwocie i w jakich terminach zajęte wynagrodzenie będzie przekazywane wierzycielowi;
  • w przypadku przeszkód do wypłacenia wynagrodzenia za pracę, złożenia oświadczenia o rodzaju tych przeszkód,
  • przekazanie kwoty należnej pracownikowi z zajętego wynagrodzenia bezpośrednio do rąk wierzycieli lub komornika.

Co więcej, pracodawca ma obowiązek dokonania adnotacji o zajęciu na świadectwie pracy i przekazane informacji o zajęciu do nowego pracodawcy dłużnika. Nowy pracodawca ma obowiązek realizować zajęcie od chwili otrzymania zawiadomienia lub świadectwa. Musi też zawiadomić komornika o zatrudnieniu pracownika.

Kolejnym obowiązkiem pracodawcy jest także wyliczenie kwoty, którą może przekazać wierzycielom. Co ciekawe może też (ale nie musi) złożyć na wniosek pracownika oświadczenie, że wynagrodzenie jest jedynym źródłem utrzymania pracownika i wnioskować o przekazanie do 50% wynagrodzenia. Jeśli chodzi o samą kwotę zajęcia, zgodnie z przepisami nie może być wyższa od minimalnego wynagrodzenia za pracę. Dla przypomnienia: w roku 2022 to 3010 zł brutto. Oznacza to, że pracodawca ma obowiązek odliczyć od wynagrodzenia pracownika składki na ubezpieczenie społeczne, zaliczkę na podatek dochodowy oraz pozostawia pracownikowi kwotę minimalnego wynagrodzenie netto.

A co z pracownikami zatrudnionymi w niepełnym wymiarze godzin? Tacy pracownicy są chronieni przed egzekucją wynagrodzenia w stopniu proporcjonalnym do wysokości swojego etatu. Będzie miało też znaczenie czy mówimy o dłużniku alimentacyjnym, czy nie. Od tego będzie też zależna możliwa kwota potrącenia.

Dłużnik alimentacyjny, a obowiązki pracodawcy

Warto podkreślić znaczenie i odpowiedzialność pracodawcy przy zatrudnianiu dłużnika alimentacyjnego. Zwłaszcza, że w ostatnich lata te przepisy mocno się zmieniały. Pracodawcy lub osobie działającej w jego imieniu grozi kara, jeśli pozwala pracować dłużnikowi alimentacyjnemu „na czarno”, czyli bez potwierdzenia na piśmie zawartej umowy o pracę przed dopuszczeniem do pracy, jak również gdy płaci mu „pod stołem”. Warto przy tym zaznaczyć że dłużnik alimentacyjny to osoba, wobec której toczy się egzekucja świadczeń alimentacyjnych oraz egzekucja należności budżetu państwa powstałych z tytułu świadczeń wypłacanych w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, zalegająca ze spełnieniem świadczeń alimentacyjnych za okres dłuższy niż 3 mies. Pracodawca może zostać ukarany grzywną za zatrudnianie „na czarno” i wypłaty „pod stołem”, jeśli dłużnik alimentacyjny, którego to dotyczy, figuruje w KRZ (spełnia przesłanki do zamieszczenia w rejestrze). Jakie jeszcze konsekwencje grożą pracodawcy, który nie dopełni swoich obowiązków?

Co jeśli pracodawca nie dopełni swoich obowiązków?

Brak udzielenia wymaganych informacji komornikowi oraz niewywiązywanie się z przelewów na rzecz wierzycieli może grozić nałożeniem na pracodawcę kary grzywny w wysokości do 5000 zł. Co ważne, sankcja ta może być ponawiana do czasu, aż pracodawca zacznie wypełniać swoje obowiązki i dokona wymaganych przez komornika czynności. Jeśli pracownik jest obowiązany do świadczeń alimentacyjnych, a pracodawca wbrew obowiązkowi wypłaca pracownikowi wynagrodzenie wyższe niż wynikające z zawartej umowy o pracę bez dokonania potrąceń i zalega z płaceniem alimentów za okres dłuższy niż 3 miesiące, pracodawca lub osoba działająca w jego imieniu podlega karze od 1500 zł do 45 000 zł.

Jak widzicie kary za niedopilnowanie obowiązków przez pracodawcę są dotkliwe. Na pracodawcę, w związku z nieregulowanym długiem pracownika, spada szereg obowiązków, które muszą być przestrzegane, w tym tak jak już nadmieniliśmy: komunikacja i bieżące informowanie komornika o sytuacji zadłużonego pracownika, dokonywanie wyliczeń sum podlegających potrąceniu czy comiesięczne przelewanie części wynagrodzenia. Z drugiej strony warto też pamiętać, że ta sytuacja największym obciążeniem jest dla samego pracownika. Problemy finansowe, niespłacane zobowiązania, to rzadko kiedy kwestia wyboru, a cześciej efekt problemów finansowych, które nie zawsze zależą od samego zadłużonego. Sytuacje są różne i warto podejść do nich z odpowiednim zrozumieniem, nie warto natomiast szukać nielegalnych rozwiązań. To może skończyć się źle dla obu stron.

Obowiązki w związku z długami pracownika może nie są skomplikowane, ale bywają czasochłonne i mogą powodować niepotrzebne zamieszanie organizacyjne i komunikacyjne. Korzystając z obsługi biura rachunkowego macie możliwość przeniesienia tych zadań na księgowych i specjalistów biura. Dotyczy to wszelkich formalności, kontaktu z komornikiem, instytucjami, oraz dopilnowania terminów i realizacji wszystkich obowiązków. Zachęcamy do bezpośredniego kontaktu – chętnie przedstawimy więcej korzyści i udogodnień płynących ze współpracy z naszym biurem rachunkowym. Nie tylko w kwestiach kadrowych i księgowych.

Zapraszamy!

Świadectwo pracy wzór i omówienie

Świadectwo pracy – wzór z omówieniem

Świadectwo pracy to jeden z obowiązkowych i ważnych dokumentów, które pracodawca musi przekazać pracownikowi na zakończenie współpracy. Co ważne, dotyczy jedynie pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę. Niedopełnienie tego obowiązku przez pracodawcę może wiązać się z poważnymi konsekwencjami finansowymi, dlatego tak istotne jest odpowiednie przygotowanie i przekazanie świadectwa pracownikowi, po ustaniu stosunku pracy.

W dzisiejszym artykule podsumowaliśmy najważniejsze informacje o jakich powinniście pamiętać i jakie powinny znaleźć się w dokumencie świadectwa. Udostępniamy też darmowy wzór świadectwa pracy do pobrania i wykorzystania we własnym zakresie. Zapraszamy!

Świadectwo pracy – kiedy i jak je wystawić?

Świadectwo pracy należy się każdemu pracownikowi, który miał podpisaną z zakładem pracy umowę o pracę. Niezaleznie czy mówimy o umowie na czas określony, czas nieokreślony, czy też na okres próbny. Jego wydanie pracodawca nie może uzależniać od dokończenia projektu przez pracownika, oddania firmowego sprzętu itp.

Co do zasady świadectwo pracy należy wystawić w dwóch sytuacjach: przy rozwiązaniu stosunku pracy i przy wygaśnięciu umowy. W pierwszym przypadku, świadectwo należy wystawić zawsze, a w drugim – nie jest to warunek konieczny. Jeśli na przykłąd pracodawca ma zamiar kontynuować współpracę z pracownikiem (po wygaśnieciu umowy, podpisać nową) w terminie nie dłuższym niż 7 dni, nie ma konieczności przygotowywania dokumentu świadctwa. Będzie to możliwe jeśli pracownik nie złożył pisemnego wniosku o wystawienie dokumentu. A co grozi pracodawcy jeśli niedopełni swoich obowiązków związanych ze świadectwem pracy?

Jak informowaliśmy w jednym z ostatnich wpisów, dotyczącym zmian w Kodeksie Pracy przewidzianych na 2022 rok pracodawca, który nie wyda pracownikowi świadectwa w terminie naraża się na karę od 1 tys. do nawet 30 tys. zł. Jeśli chodzi o aktualne przepisy – zostały wydłużone terminy związane z prostowaniem świadectwa pracy na wniosek pracownika – z 7 dni na 14 dni. Do Kodeksu pracy wprowadzone zostaną także nowe przepisy dotyczące sytuacji, w których pracodawca nie wyda pracownikowi świadectwa pracy – pracownik będzie miał prawo wystąpienia do sądu pracy z żądaniem zobowiązania pracodawcy do wydania świadectwa pracy. Jeśli interesuje Was jak zmieniają się przepisy kadrowe i związane z zatrudnieniem – zachęcamy do obserwowania naszego profilu na Facebooku i regularne zaglądanie do naszej czytelni!

Znajdziecie w niej między innymi inne powiązane tematy i wzory dokumentów:

Co powinno zawierać świadectwo pracy?

Mimo, że nie ma jednego obowiązującego wzoru świadectwa pracy i można je przygotować samodzielnie, zgodnie z art. 97 § 2 Rozporządzenia Ministra – poprawnie przygotowane świadectwo pracy musi zawierać zestaw niezbędnych informacji takich jak:

• dane pracownika
• okres wykonywanej pracy,
• rodzaj wykonywanej pracy,
• stanowisko zajmowane przez pracownika,
• tryb rozwiązania, albo okoliczności wygaśnięcia stosunku pracy,
• niezbędne informacje potrzebne do obliczenia i ustalenia uprawnień pracowniczych oraz uprawnień z tytułu ubezpieczenia społecznego.

Na początku świadectwa pracy należy podać podstawowe dane pracownika (wszystkie imiona i nazwiska, a także rok urodzenia), jak również wpisać wszystkie okresy zatrudnienia w danej firmie (w przypadku gdy istniało kilka umów). Jeśli pracownik miał kilka umów – należy do każdej nowej umowy zapisać datę jej rozpoczęcia i zakończenia, oraz podać wymiar czasu pracy podczas trwania danego stosunku pracy. Jeśli zakład pracy posiada status agencji pracy tymczasowej, pracodawca powinien wpisać do świadectwa wszystkie okresy pracy z uwzględnieniem każdego pracownika. Jeśli zaś zakład pracy nie posiada takiego statusu, to należy wpisać w wolne miejsce „nie dotyczy”.

Pracodawca powinien też wypisać nazwy zajmowanych stanowisk, które pełnił pracownik w czasie trwania stosunku pracy, jak również informację na jakiej podstawie ustał stosunek pracy. Możliwe jest wygaśnięcie umowy (zazwyczaj wynika z powodu zakończenia okresu trwania umowy lub śmierci pracodawcy bądź pracownika) lub jej rozwiązanie. Ważne będzie podać sposób w jaki doszło do jej rozwiązania. Wyróżniamy rozwiazanie umowy za porozumieniem stron, za wypowiedzeniem pracownika lub za wypowiedzeniem pracodawcy. Pracodawca musi nie tylko zapisać sposób rozwiązania umowy słownie, ale też stosowny artykuł z Kodeksu pracy, który zezwala na tego rodzaju zakończenie stosunku pracy.

Jeśli doszło do upadłości lub likwidacji zakładu pracy, należy wpisać okres, o który został skrócony okres wypowiedzenia. Służy to do otrzymania odszkodowania przez pozostałego bez pracy i środków do życia pracownika. Na przykład gdy pracownikowi należał się 3-miesięczny okres wypowiedzenia, który został skrócony do 1 miesiąca, to za pozostałe 2 miesiące pracownik powinien otrzymać odszkodowanie.

Kolejnym ważnym elementem w świadctwie pracy jest podanie informacji dotyczących wykorzystanego urlopu wypoczynkowego, oraz urlopu na żądanie. Pracodawca powinien wpisać tylko ten urlop, który został już wykorzystany w roku bieżącym (w tym, w którym ustał stosunek pracy). Należy podać też ilość wykorzystanych dni urlopu bezpłatnego oraz podstawę prawną do jego udzielenia. Podobnie w przypadku urlopu rodzicielskiego i wychowawczego. Co więcej, pracodawca powinien zawrzeć informację odnośnie dni wykorzystanych przez pracownika zgodnie z art. 188 KP, czyli dodatkowe 2 dni urlopu opiekuńczego na dziecko w roku kalendarzowym. Przysługują one rodzicowi dziecka, które nie ukończyło jeszcze 14 lat.

W kolejny punktach świadectwa pracy muszą znaleźć się informacje o okresie niezdolności do pracy. Pracodawca ma obowiązek wpisać wszystkie okresy niezdolności do pracy, za które pracownik otrzymał prawo do wynagrodzenia chorobowego (okres ten może wynosić maksymalnie 14 lub 33 dni w skali roku kalendarzowego). Musi też wpisać wszystkie dni za które pracownik nie zachował prawa do wynagrodzenia, zgodnie z art. 92 § 11 Kodeksu Pracy. Jeśli pracownik posiada zajęcie (zajęcia) komornicze wynagrodzenia, to obowiązkiem pracodawcy jest wpisanie do dokumentu danych komornika, numer sprawy egzekucyjnej, a także wysokość potrąconych do tej pory kwot. Na koniec dokumentu powinna znaleźć się też obowiązkowa treść pouczenia. Oczywiście znajdziecie ją w poniższym wzorze do pobrania!

Świadectwo pracy – wzór do pobrania

To, jak powinno wyglądać świadectwo pracy określa Rozporządzenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 30 grudnia 2016 roku. Opisaliśmy wyżej jakie informacje powinny znaleźć się w dokumencie, natomiast co do zasady, pracodawca nie ma obowiązku korzystania ze wzorów. Może stworzyć je według własnego uznania, w indywidualnej formie. Oczywiście pod warunkiem, że znajdzie się w nim pakiet tych niezbędnych danych i informacji. Aby ułatwić Wam zadanie i oszczędzić trochę czasu, udostępniamy darmowy wzór świadectwa pracy do pobrania. Wzór jest w formacie Word (.doc), dzięki czemu łatwo zmodyfikujecie go pod własne potrzeby. Aby pobrać wzór wystarczy kliknąć poniższą grafikę:

pobierz wzór umowy zlecenie

Mamy nadzieję, że po dzisiejszym artykule nie będziecie mieć większych wątpliwości co do tego jak powinno wyglądać świadectwo pracy i jak ważne jest dopełnienie tego obowiązku. Jeśli macie jednak dodatkowe pytania, zastanawia Was jak przedstawić niektóre informacje – zachęcamy do kontaktu z naszym biurem rachunkowym i skorzystanie z naszej obsługi kadrowej!

Zmiany w Kodeksie pracy 2022

Zmiany w Kodeksie Pracy w 2022r.

Projekt nowelizacji Kodeksu Pracy we wtorek trafił do konsultacji społecznych. Oznacza to, że jeszcze w 2022 roku możemy spodziewać się zmian w Kodeksie Pracy. Wiemy też, że głównym celem wspomnianej nowelizacji jest wdrożenie dwóch unijnych dyrektyw – dyrektywy rodzicielskiej, oraz w sprawie przejrzystych i przewidywalnych warunków pracy w UE. Obie powinny być wdrożone do 1 i 2 sierpnia 2022. Na czym dokładnie polegają unijne dyrektywy? Co to w praktyce oznacza dla pracodawców i pracowników? Jakich zmian możemy się spodziewać? W dzisiejszym artykule podsumujemy najważniejsze informacje i przedstawimy planową listę zmian w Kodeksie Pracy na 2022 rok. Zapraszamy!

Główne założenia zmian w Kodeksie Pracy

Tak jak wspomnieliśmy we wstępie, głównym impulsem do zmian w Kodeksie Pracy są dwie unijne dyrektywy i teraz pochylimy się na każdą z nich. Pierwsza to dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1152 z dnia 20 czerwca 2019 r. w sprawie przejrzystych i przewidywalnych warunków pracy w Unii Europejskiej (Dz. Urz. UE. L Nr 186, str. 105). W skrócie – ma na celu zapewnić i promować przejrzystość warunków pracy wszystkich pracowników, zwłaszcza w kontekście bezpiecznego i bardziej przewidywalnego zatrudnienia. Co to oznacza w praktyce? Między innymi to, że pracodawca będzie musiał przekazywać więcej informacji o warunkach zatrudnienia. Dotyczy to na przykład szkoleń, informacje o wymiarze płatnego urlopu, procedur dotyczących rozwiązania stosunku pracy, a wszystko w terminie 7 dni od dopuszczenia pracownika do pracy.

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1158 z dnia 20 czerwca 2019 r. w sprawie równowagi między życiem zawodowym a prywatnym rodziców i opiekunów oraz uchylającej dyrektywę Rady 2010/18/UE (Dz. Urz. UE. L. Nr 188, str. 79) to drugi pakiet zmian jakie Polska musi wdrożyć do 2 sierpnia 2022 roku. W skrócie – ma na celu zapewnienie minimalnych wymagań wyrównujących sytuację kobiet i mężczyzn na rynku pracy (równego traktowania), oraz ułatwić pogodzenie życie zawodowe i rodzinne (work-life balance). W praktyce wprowadza między innymi zasady dotyczące urlopów rodzicielskich i opiekuńczych, elastyczną organizację pracy i inne rozwiązania, które mają służyć wyrównaniu szans i podziału obowiązków rodzicielskich między kobietami i mężczyznami. Musicie przyznać, że brzmi to wszystko bardzo dobrze. Zamiast jednak popadać w hurra-optymizm zachęcam przyjrzeć się dokładnej liście planowanych zmian w przepisach, których możemy spodziewać się w II kwartale 2022 roku.

Zajrzyjcie do naszego poprzedniego wpisu, gdzie podsumowaliśmy wszystko co powinniście wiedzieć odnośnie ZUS-u w 2022 roku!

Lista zmian w Kodeksie Pracy 2022r.

Poniżej prezentujemy najważniejsze zmiany dla pracodawców i pracowników, przewidzianych w nowelizacji Kodeksu Pracy w 2022 roku. Oczywiście należy założyć, że zarówno ich ilość, jak i ostateczny kształt, mogą ulec zmianie. Z drugiej strony można podejrzewać, że zdecydowania większość wspomnianych przepisów zostanie wdrożonych, z uwagi na wymagania i terminy UE.

  • Zmiany w umowach na okres próbny – pracownik, który wykonywał pracę u danego pracodawcy przez co najmniej pół roku (wliczając w to umowy na okres próbny), będzie miał prawo do wystąpienia o formę zatrudnienia z bardziej przewidywalnymi i bezpieczniejszymi warunkami. A pracodawca? Pracodawca będzie miał obowiązek w ciągu miesiąca pisemnie odpowiedzieć, wliczając w to uzasadnianie. Co więcej pojawi się możliwość ponownego zawarcia umowy o pracę na okres próbny z tym samym pracownikiem, jeśli będzie zatrudniony do wykonywania innego rodzaju pracy.
  • Zmiany w urlopach rodzicielskich. To jeden z głównych pakietów zmian, który przewiduje między innymi zmiany w urlopach ojcowskich, wprowadzenie bezpłatnego urlopu opiekuńczego, większą elastyczność pracy. Urlopy rodzicielskie mają być przede wszystkim dłuższe. Z 32 tygodni (w przypadku urodzenia jednego dziecka) i 34 tygodni (w przypadku urodzenia więcej niż jednego dziecka), ma zostać wydłużony odpowiednio do 41 i 43 tygodni. Po zmianach w Kodeksie Pracy, prawo do urlopu rodzicielskiego będzie indywidualnym prawem każdego rodzica i nie będzie jak dotychczas uzależnione od wykorzystanego urlopu macierzyńskiego. Każdy rodzic uzyska gwarancje 9 tygodni urlopu, który nie będzie mógł być przeniesiony na drugiego rodzica.
  • Zmiany w zasiłku macierzyńskim, czyli zwiększenie wysokości zasiłku macierzyńskiego za cały okres urlopu rodzicielskiego i ustalenie go na poziomie 70% podstawy wymiaru zasiłku. To korzystna zmiana, zwłaszcza gdy weźmiemy pod uwagę, że aktualnie zasiłek macierzyński wypłacany jest w wysokości 100% podstawy zasiłku za pierwsze 6 tygodni urlopu rodzicielskiego i 60% podstawy wymiaru zasiłku – za pozostałą cześć tego urlopu. W praktyce oznacza to zatem, że zasiłek za okres urlopu macierzyńskiego wynosi około 67,5% i możemy mówić o 2,5% podwyżce.
  • Urlop opiekuńczy – to kolejna zmiana, a w zasadzie nowość w Kodeksie Pracy. Na czy ma polegać? Pracownik który musi zapewnić osobistą opiekę dziecku (albo innemu członkowi rodziny) wymagającemu znacznej opieki (lub wsparcia) z poważnych względów medycznych – może wykorzystać na ten cel 5 dni bezpłatnego urlopu opiekuńczego.
  • Zatrudnienie u innego pracodawcy – zmiana polegająca na zagwarantowaniu pracownikowi możliwości jednoczesnego zatrudnienia u innego pracodawcy. Bez ryzyka gorszego traktowania pracownika z tego powodu.
  • Zwolnienie z pracy – w tym przypadku zmiana będzie dotyczyć zwolnienia z pracy z powodu siły wyższej. W Kodeksie Pracy ma zostać ujęta definicja i warunki przysługujące w pilnych sprawach rodzinnych spowodowanych chorobą, wypadkiem. Zwłaszcza, gdy niezbędna jest natychmiastowa pomoc i obecność pracownika. Pracownik będzie mógł skorzystać z takiego zwolnienia w wymiarze 16 godzin w roku kalendarzowym.
  • Zmiany w szkoleniach – nowe przepisy mają gwarantować pracownikowi prawo do nieodpłatnego szkolenia, które jest konieczne do wykonywania danego rodzaju pracy. Pracodawca ma być zobowiązany do zapewnienia takiego szkolenia bezpłatnie, w godzinach pracy i wliczając je do czasu pracy pracownika
  • Elastyczna praca – chodzi przede wszystkim o rodziców dzieci do 8 roku życia. Pracodawcy nie będą mogli zlecać (bez zgody pracownika) pracy w nocy, delegacji czy pracy w nadgodzinach pracownikom opiekującym się dzieckiem do 8 lat. Co więcej, o przyczynach odmowy dotyczącej np. udzielenia pracy zdalnej lub zgody na indywidualny czas pracy, pracodawca będzie musiał poinformować pracownika pisemnie.
  • Urlop ojcowski – jeśli chodzi o wymiar tego urlopu pozostanie prawdopodobnie bez zmian. Aktualne 14 dni jakie obowiązuje w przepisach mieści się w unijnej dyrektywie. Zmiany pojawią się natomiast w kontekście skróceniu okresu, do którego można skorzystać z tego uprawnienia. Obecnie ojciec może wykorzystać gwarantowane 14 dni do ukończenia przez dziecko 24 miesiąca życia. Po nowelizacji będzie to prawdopodobnie okres do 12 miesięcy (od dnia urodzenia dziecka).
  • Zakaz zwalniania pracowników w czasie ciąży i urlopu macierzyńskiego – od dnia złożenia wniosku o udzielenie: urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopu ojcowskiego, urlopu rodzicielskiego, opiekuńczego (lub ich części). W razie naruszeń ciężar dowodu będzie spoczywał na pracodawcy, a pracownik będzie musiał jedynie uprawdopodobnić, że do określonego naruszenia doszło.
  • Świadectwo pracy. Od 1 tys. do nawet 30 tys. zł może zapłacić pracodawca, który nie wyda pracownikowi w terminie świadectwa pracy. Wydłużone zostaną natomiast terminy związane z prostowaniem świadectwa pracy na wniosek pracownika – z 7 dni na 14 dni. Do Kodeksu pracy wprowadzone zostaną także nowe przepisy dotyczące sytuacji, w których pracodawca nie wyda pracownikowi świadectwa pracy – pracownik będzie miał prawo wystąpienia do sądu pracy z żądaniem zobowiązania pracodawcy do wydania świadectwa pracy.
  • Wypowiedzenie umowy na czas określony – pojawi się dodatkowy obowiązek dla pracodawcy, uzasadniania wypowiedzenia takich umów. Dotychczas pracodawca uzasadniał jedynie rozwiązanie umowy na czas nieokreślony.

Tak jak wspomnieliśmy, proces konsultacji nowelizacji Kodeksu Pracy dopiero się rozpoczął ale patrząc na wymagane terminy – raczej nie potrwa długo. Możemy spodziewać się, że zmiany będą pewnego rodzaju rewolucją (kolejną po Polskim Ładzie), która może nie wywróci do góry nogami życia pracodawców i pracowników ale wprowadzi szereg nowych, istotnych przepisów. Na pewno poinformujemy Was, gdy będziemy znać już wszystkie szczegóły i detale. Jeśli nie chcecie ich przeoczyć, zachęcamy do obserwowania naszego profilu na Facebooku. Pamiętajcie, że jeśli będziecie mieć problem z ich odpowiednim zrozumieniem i wdrożeniem w firmie – skontaktujcie się z nami. Nasze biuro rachunkowe świadczy nie tylko usługi księgowe ale też kompleksową, profesjonalną opiekę kadrową.

Zapraszamy!

Umowa o pracę - wzór i omówienie

Umowa o pracę – wzory z omówieniem

Czym charakteryzuje się umowa o pracę? O czym musicie pamiętać chcąc ją podpisać? W dzisiejszym artykule opowiemy Wam o tej popularnej formie zatrudnienia. Podsumujemy podstawowe informacje o umowie o pracę, formalności, praktyczne porady, oraz udostępnimy darmowe wzory, które możecie pobrać i wykorzystać we własnym zakresie. Zapraszamy!

Umowa o pracę – podstawowe informacje

Umowa o pracę zobowiązuje obie strony, czyli pracownika i pracodawcę do wypełniania względem siebie określonych obowiązków. Każda strona ma oczywiście nie tylko obowiązki ale też pewne przywileje i prawa z tym związane. Jeśli chodzi o umowę o pracę, pracownik zobowiązuje się do wykonywania określonego rodzaju pracy pod kierownictwem i na rzecz pracodawcy. Pracodawca natomiast zobowiązuje się zapewnić pracownikowi wynagrodzenie za pracę i stworzyć mu odpowiednie warunki do jej wykonywania. Dokładne warunki współpracy pracodawca i pracownik mogą ustalić indywidualnie. Dniem nawiązania stosunku pracy będzie dzień określony w umowie o pracę jako dzień rozpoczęcia pracy. Jeżeli takiego zapisku w umowie nie ma, stosunek pracy nawiązuje się w dniu zawarcia umowy. A jakie są rodzaje umów o pracę?

Przepisy Kodeksu Pracy określają 3 rodzaje umów o pracę:

umowa o pracę na okres próbny - ma na celu sprawdzić kwalifikacje pracownika. Jest podpisywana na próbę, dzięki czemu pracownik będzie mógł w praktyce zapoznać się z warunkami, organizacją i atmosferą pracy, a pracodawca upewnić się w przekonaniu, że rekrutacja akurat tego kandydata była dobrym posunięciem. Warto pamiętać, że zatrudnienie na podstawie umowy na czas próbny, nie może trwać dłużej niż 3 miesiące;
• umowa o pracę na czas określony - często praktykowana forma zatrudniania na zastępstwo albo pod konkretny projekt;
• umowa o pracę na czas nieokreślony - pod wieloma względami zapewnia największą ochronę przed zwolnieniem, daje najwięcej korzyści pracownikowi, a pracodawcy łatwiej dzięki niej utrzymać w firmie doświadczonych pracowników. 

Różnice pomiędzy wymienionymi umowami ograniczają się w praktyce do czasu ich trwania, oraz
możliwości ich wypowiedzenia. Pod względem poczucia stabilności, umowa o pracę na czas nieokreślony jest chyba najbardziej korzystna. Wydaje się też bardziej korzystna, niż inne umowy cywilnoprawne, takie jak umowa o dzieło, czy umowa zlecenie. Na temat tej drugiej, opowiadaliśmy już na blogu. Zajrzyjcie do tego wpisu, aby poznać najważniejsze informacje i pobrać darmowy wzór umowy zlecenie.

Umowa o pracę – o czym warto pamiętać?

Zgodnie z Kodeksem pracy umowa musi zawierać zestaw konkretnych informacji zarówno o pracodawcy, jak i o pracowniku. Powinna wskazywać strony umowy, powinna też zostać jasno określona forma zatrudnienia, dokładne informacje o charakterze i zakresie zadań pracownika, jego obowiązki i rodzaj wykonywanej pracy.

Rodzaj pracy to jedna z kluczowych kwestii, informuje bowiem pracownika, czym będzie się zajmował w podjętej pracy. Kolejna ważna kwestia to miejsce wykonywania pracy. Umowa o pracę powinna zawierać informację na temat tego, gdzie pracownik będzie zobowiązany wykonywać swoje obowiązki zawodowe. Miejsce powinno być tak ustalone, aby pracownik miał możliwość wykonywania zadań w ramach umówionej dobowej i tygodniowej normy czasu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym. A co jeśli chodzi o wynagrodzenie?

Wynagrodzenie za pracę powinno odpowiadać rodzajowi pracy. W umowie trzeba wskazać poszczególne składniki wynagrodzenia, nie wystarczy podać ogólnej wielkości wynagrodzenia za pracę. Należy wskazać ile wynosi wynagrodzenie zasadnicze i jak będzie ono uzupełniane premiami, nagrodami i dodatkowymi świadczeniami od pracodawcy (np. system motywacyjny, premie od wyników indywidualnych i zespołu). Wysokość wynagrodzenia powinna uwzględniać przepisy dotyczące płacy minimalnej. Między innymi te mówiące, że wysokość wynagrodzenia pracownika zatrudnionego w pełnym miesięcznym wymiarze czasu pracy nie może być niższa od wysokości minimalnego wynagrodzenia ustalonego w danym roku. Rząd ustalił wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę w 2022 r. na poziomie 3010 zł. Oznacza to wzrost o 210 zł w stosunku do najniższej płacy, która obowiązuje w roku obecnym.

Oczywiście umowa o pracę nie musi określać pełnego wymiaru czasu pracy. Nie musi być to 8 godzin dziennie i 40 godzin w pięciotygodniowym tygodniu pracy, natomiast nie powinna przekraczać przeciętnie 48 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym. Ta kwestia zależna jest od dokładnej specyfiki stanowiska, charakteru pracy do której rekrutuje pracodawca, oraz indywidualnych ustaleń między stronami. O czym jeszcze powinniście pamiętać?

Jak Polski Ład wpłynie na wynagrodzenie z umowy o pracę? Zajrzycie i skorzystajcie z kalkulatora wynagrodzeń: LINK

Umowa o pracę powinna być sporządzona na piśmie. To powszechne, polecane i najlepsze rozwiązanie. Jeżeli umowa nie została zawarta na piśmie, pracodawca przed dopuszczeniem pracownika do pracy, ma obowiązek potwierdzić na piśmie pracownikowi wszystkie istotne ustalenia do co stron umowy, rodzaju oraz jej warunków. Obowiązkiem pracodawcy jest poinformowanie pracownika na piśmie, nie później niż w ciągu 7 dni od dnia zawarcia umowy o pracę, o:

• obowiązujących normach czasowych
• częstotliwości i terminach wypłat wynagrodzenia za pracę
• wymiarze przysługującego pracownikowi urlopu wypoczynkowego,
• obowiązującej długości okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
• układzie zbiorowym pracy, którym pracownik jest objęty
• o regulaminie pracy (jeśli istnieje)
• usprawiedliwianiach nieobecności w pracy itd.

Zmiana warunków umowy o pracę wymaga formy pisemnej. Podobnie jak jej rozwiązanie. Umowę o pracę można rozwiązać na mocy porozumienia stron, za wypowiedzeniem, bez wypowiedzenia, oraz po upływie czasu, na jaki została zawarta (w przypadku umowy o pracę na czas określony). Ten temat rozwiniemy w kolejnych artykułach – odwiedzajcie naszą czytelnię, aby go nie przeoczyć!

Umowa o pracę bardzo często odwołuje się do regulaminu pracy. Przyjęty przez firmę regulamin to dokument, w którym opisane są wszystkie zasady obowiązujące w danej organizacji. Odwołanie się do niego w umowie o pracę oznacza, że pracownik podpisując umowę akceptuje także postanowienia regulaminu. Nie w każdej firmie taki regulamin obowiązuje. Jeśli nie ma go w danej organizacji, wtedy wszelkie zapisy tego rodzaju muszą zostać zamieszczone w dokumencie umowy o pracę. Poniżej udostępniamy darmowe wzory umów, które będziecie mogli uzupełnić o dodatkowe elementy.

Umowa o pracę – wzory do pobrania

Poniżej przygotowaliśmy wzór umowy o pracę, który możecie za darmo pobrać i wykorzystać we własnym zakresie. Wzór jest w formacie .doc (Word) więc możecie go modyfikować zgodnie z własnymi potrzebami i dostosować pod indywidualne warunki współpracy. Potraktujcie go jako szablon wyjściowy, przykład, a nie jako gotowiec dobry pod każdy przypadek 🙂 Polecamy zapoznać się z dokumentem i uzupełnić go w oparciu o konkretne, indywidualne informacje. Wzór umowy o pracę możecie pobrać klikając poniższą grafikę:

pobierz wzór umowy zlecenie

Mamy nadzieję, że udostępniony wzór umowy, wraz z dzisiejszym omówieniem, będzie pomocny, przyspieszy i ułatwi Wam przygotowanie niezbędnych dokumentów pracowniczych. Jeśli macie dodatkowe pytania lub wątpliwości dotyczące samej umowy o pracę albo jej rozliczania po zmianach przepisów jakie wprowadził Polski Ład, zachęcamy do skorzystania z pomocy i doradztwa specjalistów naszego biura rachunkowego.

ulga dla klasy średniej podsumowanie

Ulga dla klasy średniej

Domyślamy się, że część z Was może mieć już dość kolejnych informacji i newsów dotyczących Polskiego Ładu. Wszyscy żyją tym tematem, z każdej strony płyną kolejne interpretacje, wątpliwości, analizy. Mimo, że Polski Ład wszedł w życie dosłownie kilka tygodni temu, zdążył już nieźle namieszać. Pod wieloma względami. Nie wiemy jak Wy, ale my mamy wrażenie, że z jednej strony pojawiły się zupełnie nowe przepisy i rozwiązania, a z drugiej strony sytuacja się powtarza… Po raz kolejny skomplikowane i ważne zmiany przepisów są wprowadzane w bardzo szybkim tempie, bez kompleksowej analizy, szerszych konsultacji. A to z kolei wywołuje niemały chaos wśród przedsiębiorców, pracowników, a nawet księgowych, doradców podatkowych, czy urzędników. Możemy spodziewać się teraz lawiny nowelizacji, serii poprawek do poprawek, które z pewnością nikomu życia nie ułatwią.

W dzisiejszym wpisie omówimy jedno z rozwiązań Polskiego Ładu – ulgę dla klasy średniej, odnośnie której otrzymujemy ostatnio liczne pytania i wokół której zgromadziło się sporo wątpliwości. Jakich?

Ulga dla klasy średniej – podstawowe informacje

Zaczniemy od podstawowych informacji. Czym dokładnie jest ulga dla klasy średniej? Ulga jest rozwiązaniem pomocowym i polega na odliczeniu od podstawy opodatkowania kwoty, która jest ustalana indywidualnie w oparciu o wysokość przychodów. Przysługuje podatnikom osiągającym przychody w przedziale od 5 701 zł do 11 141 zł brutto miesięcznie, oraz od 68 412 zł do 133 692 zł brutto rocznie. Z ulgi może skorzystać każdy, kto uzyskał przychody z pracy na etacie lub z działalności gospodarczej, podlegające opodatkowaniu przy zastosowaniu skali podatkowej. Prawo do ulgi mają również osoby, które uzyskują przychody z pracy na etacie poza granicami kraju. Nie skorzystają z niej natomiast osoby zatrudnione na podstawie umów cywilnoprawnych (zlecenie, dzieło), emeryci, a także podatnicy płacący PIT według stawki liniowej. O czym jeszcze powinniście wiedzieć?

Interesuje Cię kompleksowe podsumowanie Polskiego Ładu i zmian przepisów? Zajrzyj do naszego podsumowaniaomówienia!

Wysokość ulgi dla klasy średniej jest ruchoma, czyli będzie inna dla każdej sumy przychodów/dochodów. Wysokość ulgi rozliczonej przez pracodawcę w zaliczkach może być zupełnie inna niż wysokość ulgi w zeznaniu rocznym. Przy zmiennych dochodach, nawet jeśli podatnik zmieści się w przedziale do ulgi, jej wysokość będzie różna (ta sama będzie tylko gdy przychody z pracy są jednakowe w każdym miesiącu). Jeśli chodzi o wspomniane kryterium sumy przychodów, warto pamiętać, że chodzi o wszystkie przychody w wartości brutto, a nie tylko wynagrodzenie zasadnicze. Wlicza się tu także premia, nagrody, nieodpłatne świadczenia, wynagrodzenia za nadgodziny, wartość ryczałtu z tytułu korzystania z samochodu służbowego do celów prywatnych, PPK w części finansowanej przez pracodawcę itd.

Progi ulgi dla klasy średniej:

• 1 próg - od 68.412 zł do 102.588 zł  – wartość ulgi wyniesie wtedy od 23 zł do 13 452 zł odliczenia od podstawy opodatkowania. W praktyce oznacza to, że podatnik zapłaci wówczas rocznie od 3,91 zł do 2.286,84 zł mniej podatku;
• 2 próg - od 102.588 zł do 133.692 zł – wówczas wartość ulgi wyniesie od 13 452 zł  do 15 zł odliczenia od podstawy opodatkowania, co oznacza, że korzyść podatnika wyniesie od 2.286,84 zł do 2,64 zł.

Jeśli podatnik z różnych powodów, w rozrachunku rocznym nie osiągnie przychodów co najmniej 68 tys. 412 zł lub je przekroczy, wówczas będzie musiał zwrócić otrzymaną ulgę. Może tak się zdarzyć np. w przypadku utraty pracy, długotrwałego zwolnienia lekarskiego, zasiłku macierzyńskiego (o czym powiemy za chwilę) lub w przypadku wzrostu wynagrodzenia, otrzymania premii, czy innych opodatkowanych świadczeń ze stosunku pracy.

W trakcie roku pracodawca przy obliczaniu zaliczek na podatek stosuje ulgę „z urzędu”, dlatego nie musicie składać wniosku o stosowanie tej ulgi. Wniosek będzie natomiast konieczny jeśli nie chcecie skorzystać z tego rozwiązania (o rezygnacji z ulgi opowiemy na koniec). Nie ma urzędowego wzoru wniosku o niestosowanie ulgi – wiemy, że musi zostać złożony na piśmie, odrębnie dla każdego roku podatkowego. Jeżeli zrezygnujecie z ulgi dla klasy średniej w trakcie roku, nie tracicie prawa do skorzystania z niej po zakończeniu roku. Po spełnieniu warunków zarówno w zakresie źródeł przychodów jak i limitów, możesz w zeznaniu podatkowym skorzystać z odliczenia ulgi za cały rok.

Ulga dla klasy średniej w rozliczeniu rocznym

Jeżeli po zakończeniu roku rozliczasz się indywidualnie i chcesz skorzystać z ulgi dla klasy średniej, uwzględnij łączne przychody z pracy oraz z działalności gospodarczej opodatkowane według skali podatkowej. Jeżeli łączny przychód mieści się w przedziale od 68 412 zł do 133 692 zł, masz prawo do ulgi. W przypadku wspólnego opodatkowania małżonków, każdy z małżonków może skorzystać z odliczenia, jeżeli spełnia warunki do jego zastosowania. Jeśli małżonkowie składają wspólne zeznanie podatkowe, z ulgi dla klasy średniej może skorzystać każdy małżonek pod warunkiem, że połowa rocznych, łącznych uprawniających do ulgi przychodów małżonków, mieści się w przedziale od 68 412 zł do 133 692 zł, lub ten małżonek którego przychody mieszczą się we wskazanym przedziale.

Jeżeli małżonkowie zdecydowali się na obliczenie ulgi od połowy łącznego przychodu – nie mogą zastosować mieszanego sposobu jej uwzględniania. W tym przypadku prawo do ulgi ustala się zawsze od połowy łącznych przychodów małżonków. Taki sposób skorzystania z ulgi jest też możliwy, gdy jeden z małżonków nie uzyskuje żadnych przychodów.

Ulga dla klasy średniej, a kobiety w ciąży

Ulga dla klasy średniej może być problematyczna dla kobiet w ciąży, a skorzystanie z urlopu macierzyńskiego może wiązać się z koniecznością oddania stosowanej w ciągu roku ulgi w rozliczeniu rocznym. Może ale nie musi. Dużo zależy od wysokości miesięcznego przychodu lub wynagrodzenia brutto, ponieważ jest głównym wyznacznikiem czy mamy prawo do stosowania ulgi. Inna sprawa to liczby miesięcy w ciągu rozpoczętego roku, podczas których kobieta skorzysta z urlopu macierzyńskiego. Jeżeli kobieta zatrudniona na umowie o pracę zarabiająca 8 500 zł brutto miesięcznie (czyli kwotę znajdującą się w środku przedziału uprawniającego do ulgi dla klasy średniej), mająca prawo do korzystania z ulgi dla klasy średniej przejdzie na zasiłek chorobowy, a następnie urlop macierzyński od lipca to jej wynagrodzenie roczne z umowy o pracę wyniesie 59 500 zł – za mało do skorzystania z ulgi dla klasy średniej. Jednocześnie, pracodawca tej kobiety od stycznia do lipca w miesięcznych zaliczkach na podatek dochodowy uwzględniał ulgę, a w związku z tym jej zaliczki na podatek były mniejsze o 187 zł miesięcznie. W efekcie końcowym i w rozliczeniu rocznym, wspomniana kobieta w ciąży będzie musiała zwrócić do Urzędu Skarbowego 1309 zł. To tylko przykład ale pokazuje dobitnie, że nawet osoby z wynagrodzeniem niebędącym na granicy progu, muszą uważać i zachować czujność stosując ulgę.

Co ważne przy tym temacie, zasiłek macierzyński nie jest podstawą ulgi dla klasy średniej. Zasiłki wszelkiego rodzaju (w tym chorobowy, macierzyński) są wypłacane przez ZUS i zgodnie z prawem nie stanowią przychodu z tytułu umowy o pracę. Nie wliczają się zatem do przychodów uwzględnianych przy stosowaniu ulgi dla klasy średniej.

Ulga dla klasy średniej – połączenie etatu i działalności gospodarczej

Co w sytuacji kiedy mamy do czynienia z pracą etacie i jednoczesnym prowadzeniu działalności gospodarczej? Ten temat poruszaliśmy już na naszym bogu – zajrzyjcie do tego wpisu. Jak w takiej sytuacji obliczyć przychody? Ważna będzie suma uzyskanych przez podatnika w roku podatkowym i podlegających opodatkowaniu przychodów ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy zgodnie z art. 27 (czyli według skali podatkowej), oraz uzyskanych w ciągu roku przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Jeśli zatem podatnik będzie uzyskiwał przychody ze stosunku pracy i z pozarolniczej działalności gospodarczej, ale opodatkowanej w inny sposób, nie można zsumować przychodów z etatu i działalności. Brane pod uwagę będą tylko przychody ze stosunku pracy.

Ulga dla klasy średniej, a kilka etatów

Co w sytuacji kiedy podatnik pozostaje w kilku stosunkach pracy? Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zakazuje stosowania ulgi przez dwóch lub więcej pracodawców – płatników podatku – z którymi osobę fizyczną łączą stosunki pracy. W każdym przypadku należy jednak przestrzegać warunków stosowania ulgi w wariancie rocznym lub miesięcznym:

• ulga rozliczana miesięcznie - brany jest pod uwagę przychód uzyskany w ramach konkretnego stosunku pracy – w konkretnym zakładzie pracy;
• ulga rozliczana rocznie - brany jest pod uwagę przychód uzyskanych ze wszystkich stosunków pracy w ciągu roku podatkowego.

Rezygnacja z ulgi dla klasy średniej

Wspominaliśmy już wyżej ale warto to podkreślić. Pracodawca, na wniosek pracownika, może zrezygnować z uwzględniania przy miesięcznej kalkulacji zaliczki na podatek PIT ulgi dla klasy średniej. Wówczas ulga nie jest uwzględniana w kalkulacji zaliczki na podatek PIT co miesiąc, co sprawia, że zaliczka na PIT jest wyższa. Dzięki temu nie ma ryzyka związanego z koniecznością dopłaty podatku w rozliczeniu rocznym. Co ważne, złożenie wniosku, rezygnacja z ulgi i nienaliczanie przez pracodawcę ulgi dla klasy średniej przy miesięcznej kalkulacji zaliczek na PIT, nie skutkuje tym że pracownik całkowicie traci prawo do rozliczenia tej ulgi. Pracownik, jeżeli jego przychody opodatkowane mieszczą się w przedziale między kwotą 68.412 zł a 133.692 zł (brutto), będzie mógł tę ulgę rozliczyć w swoim zeznaniu rocznym i uzyskać zwrot podatku z tego tytułu.

Wniosek o niestosowanie ulgi może być złożony raz w roku podatkowym. W ciągu tego samego roku podatkowego pracownik nie może zmienić swojej decyzji.

Co ciekawe, ulga dla klasy średniej może przysługiwać pracownikowi w ujęciu miesięcznym, a nie będzie mu przysługiwała w rozliczeniu rocznym. Taka sytuacja może mieć miejsce u pracowników, których zarobki nie są równe z miesiąca na miesiąc, a ekstra premia może spowodować, iż ulga w rozliczeniu rocznym nie będzie przysługiwała. Podobnie, gdy zatrudnienie nie będzie trwało cały rok. Jeśli Wasze spodziewane przychody są na granicy limitów w ujęciu rocznym, albo dotyczy Was inna sytuacja opisana w dzisiejszym wpisie – może warto zrezygnować z rozliczenia ulgi dla klasy średniej? To z pewnością temat do indywidualnej analizy. Każdy z Was musi przekalkulować to uwzględniając własną sytuację.

Mamy nadzieję, że dzisiejszy wpis wniesie nieco światła w temacie ulgi dla klasy średniej i łatwiej będzie Wam ocenić ryzyko i korzyści tego rozwiązania. Oczywiście możecie liczyć również na naszą pomoc! Jeśli macie wątpliwości, nadal nie do końca rozumiecie sposób obliczania ulgi i potrzebujecie praktycznego wsparcia – skontaktujcie się z naszym biurem rachunkowym i skorzystajcie z naszego doradztwa!

działalność gospodarcza na etacie

Działalność gospodarcza i praca na etacie

Odwieczne pytanie: praca na etacie, czy własna działalność gospodarcza? Zapewne nie raz zastanawialiście się co będzie dla Was lepszym rozwiązaniem. Być może do tej pory nie jesteście w stanie ostatecznie zdecydować. To szczególnie nie dziwi. Odpowiedź na to pytanie może nie być łatwe, ponieważ każda z wybranych opcji ma swoje mocne i słabsze strony, a ich ocena jest bardzo indywidualna. Coś co dla jednej osoby będzie atutem, dla innej może być problemem.

Dzisiejszy artykuł nie jest jednak po to, aby ułatwić Wam ten wybór, a pokazać trzecią możliwą drogę i scenariusz, czyli prowadzenie działalności gospodarczej przy jednoczesnej pracy na etacie. Podsumowaliśmy najważniejsze informacje, kwestie podatkowe i wszystko o czym warto pamiętać decydując się na takie połączenie. Zapraszamy!

Działalność gospodarcza na etacie – najważniejsze informacje

Prowadzenie działalności, przy jednoczesnej pracy na etacie jest możliwe i wcale nie jest tak problematyczna jak może się wydawać. Jeśli chodzi o formalności – nie ma w zasadzie żadnych przeciwskazań. To co wydaje się najważniejsze to odpowiedź czy rzeczywiście jesteście w stanie tak zorganizować swoje życie zawodowe, aby móc sprawnie połączyć działalność z etatem. Najlepiej tak, aby jedno nie przeszkadzało drugiemu. Nie zawsze to się uda. Niektóre zawody są bardzo wymagające – często już sama praca na etacie bywa na tyle angażująca, wyczerpująca i czasochłonna, że nie będziecie w stanie prowadzić dodatkowo działalności. To może wykluczać ambitniejsze plany i prowadzenie własnej działalności równolegle do aktualnej pracy. Może się okazać, że w Waszym konkretnym przypadku pogodzenie roli pracownika i przedsiębiorcy będzie nierealne. A nawet jeśli macie taką możliwość i w teorii jesteście w stanie działać równolegle – może się szybko okazać, że kosztuje to Was zbyt wiele.

Prowadzenie działalności gospodarczej na etacie wymaga nie tylko odpowiedniej sytuacji, zaangażowania i dobrych chęci. Przede wszystkim to kwestia dobrej organizacji, planowania i dyspozycji własnym czasem. Nie każdy to udźwignie, zwłaszcza gdy z ładnie brzmiącej teorii trzeba przejść do praktyki. Żeby była jasność – nie chcemy Was odciągać od takich pomysłów. Wręcz przeciwnie! Jednak już na wstępie chcemy Wam uczulić i zachęcić do gruntownego przemyślenia tej kwestii. Jeśli sami macie pewność, że praca na etacie i działalność gospodarcza mogą iść w parze w Waszym przypadku – warto spróbować. Oczywiście pamiętając o kilku kwestiach, które rozwiniemy w dalszej części wpisu 😉

A może zastanawiacie się nad wyborem spółki jako formy prowadzenia działalności? Na naszym blogu podsumowaliśmy niedawno i porównaliśmy jednoosobową działalność i spółkę z o.o. – zachęcamy do lektury tego artykułu!

Jeśli chodzi o formalne kwestie, to tak jak już wspomnieliśmy – nie powinny stanąć Wam na drodze. Formalnie nie musicie nawet informować szefa o planie założenia działalności gospodarczej. Wyjątkiem są urzędnicy administracji państwowej, którzy muszą uzyskać zgodę przełożonego na podjęcie dodatkowej działalności. Jeśli nie jesteście urzędnikami, jedynym problemem może okazać się treść Waszej umowy z pracodawcą. Może się okazać, że znajduje się w niej zapis o zakazie konkurencji, albo inne ograniczenia. Jeśli nie ma tego rodzaju zastrzeżeń nie ma, macie wolną drogę. Warto jednak przemyśleć, czy nie warto tak czy inaczej porozmawiać na ten temat z pracodawcą. Głównie po to, aby nie miał mylnego wrażenia, że działacie przeciw niemu, albo za jego plecami zgarniacie mu klientów sprzed nosa 😉 Najważniejsze to zapewnić go (a wcześniej dobrze przemyśleć czy rzeczywiście tak będzie), że własna działalność nie będzie kolidować w żaden sposób z obowiązkami w pracy, że nie będziecie wykorzystywać firmowego sprzętu itd. Oczywiście to tylko sugestia z naszej strony – nie znamy Waszych szefów. Natomiast taka „gra w otwarte karty” powinna sprawić, że Wasze relacje z pracodawcą nie ucierpią, a może nawet zaproponuje on bardziej elastyczne warunki pracy, które ułatwią Wam start i rozwój własnej działalności. Historia zna takie przypadki. Ze swojej strony zachęcamy do jawnego i uczciwego postawienia sprawy, w końcu zależy Wam na skutecznym połączeniu działalności i etatu. Zwłaszcza kiedy macie dobre stosunki z szefem i nie chcecie, aby Wasze plany miały na nie negatywny wpływ. O czym jeszcze musicie pamiętać?

Działalność gospodarcza na etacie, a kwestie formalne

Jak się zapewne domyślacie, prowadzenie własnej firmy jest związane z wypełnieniem pewnych formalnych i organizacyjnych obowiązków. W zasadzie jeszcze zanim założycie działalność, staniecie przed ważnym wyborem formy opodatkowania. Do wyboru są trzy opcje – na zasadach ogólnych, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych i karta podatkowa. W przypadku zasad ogólnych, istnieją dwie metody opodatkowania – skala podatkowa (mająca dwa progi podatkowe: 18% i 32%) i podatek liniowy (19%). W przypadku skali podatkowej, dochody uzyskane z pracy etatowej i działalności gospodarczej łączą się i razem stanowią podstawę do określenia progu podatkowego. Jeśli spodziewacie się wysokich dochodów, albo dokładnie wiecie jak będą się one przedstawiać (gdy np. nawiązaliście współpracę B2B i znacie stawkę miesięcznego wynagrodzenia) lepiej będzie wybrać podatek liniowy. Pozwala on bowiem opodatkować przychody z działalności jedną, niską stawką 19%, niezależnie od wielkości dochodów. Przychody z działalności możecie również opodatkować (o ile nie prowadzicie działalności wykluczającej tego rodzaju opodatkowanie) ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Ryczałt jest uproszczoną formą opodatkowania. Podatek płaci się od osiągniętego przychodu i nie ma możliwości pomniejszenia go o koszty uzyskania przychodu, co może mieć dla Was duże znaczenie.

Każdy przedsiębiorca ma możliwość odejmować składkę zdrowotną od podatku dochodowego. Dla osoby, która prowadzi firmę i pracuje na etacie, znaczącą kwestią jest możliwość zmniejszania podatku z przychodów pochodzących z różnych źródeł (w tym z umowy o pracę). Jeśli własna firma przynosi małe przychody i podatek dochodowy z tego tytułu jest na tyle niski, że nie pozwala na odliczenie składki zdrowotnej, to można ją odjąć od podatku zapłaconego z umowy o pracę. W takiej sytuacji zysk ze składki zdrowotnej odliczonej w związku z prowadzoną działalnością przedsiębiorca uzyska dopiero w zeznaniu rocznym.

Musicie zagłębić się trochę w ten temat, zwłaszcza że przepisy zmieniają się bardzo dynamicznie. W zależności do momentu, w którym czytacie ten tekst – konkretne rozwiązania i szczegóły będą przedstawiać się już inaczej. Tak jak w przypadku Polskiego Ładu, który mocno namiesza w 2022 roku. Jeśli jesteście ciekawi co dokładnie się zmieni i na ile będzie miało to znaczenie przy prowadzeniu działalności na etacie – zajrzyjcie koniecznie do naszego podsumowania (LINK). A jeśli macie dodatkowe wątpliwości – polecamy skorzystać z naszych konsultacji i doradztwa.

O czym musicie pamiętać prowadząc działalność na etacie?

A teraz kilka istotnych szczegółów miedzy innymi w kontekście organizacji i rozliczania działalności na etacie. Działalność gospodarczą, oraz dochody z pracy etatowej rozliczacie, składając deklarację PIT-36. W odpowiednich rubrykach uzupełniacie odpowiednie kwoty z rozróżnieniem na poszczególne źródła przychodów. Jeśli działalność jest opodatkowana podatkiem liniowym musicie złożyć dwie oddzielne deklaracje PIT – z działalności gospodarczej (PIT-36L) i drugą z pracy na etacie (PIT-37). Do tego jeszcze załącznik PIT/B, który określa wysokości dochodu/straty z pozarolniczej działalności gospodarczej z danego roku podatkowego.

Jeśli wybraliście ryczałt jako formę opodatkowania, musicie składać dwa zeznania podatkowe: jedno z tytułu rozliczenia dochodów z pracy na etacie – PIT-37 oraz PIT-28 którym rozliczysz przychody z prowadzonej działalności gospodarczej. Do deklaracji PIT-28 należy załączyć formularz PIT-28/A, który zawiera szczegółową informację o przychodach przedsiębiorcy opodatkowanego na zasadach ryczałtu. Podobnie jak w przypadku podatku liniowego, nie możecie skorzystać z preferencyjnego rozliczenia dochodów małżonków, lub osób samotnie wychowujących dzieci. Zeznanie roczne PIT-37 należy złożyć do 30 kwietnia danego roku, a na rozliczenie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na formularzu PIT-28 macie czas tylko do 31 stycznia danego roku.

Jeśli działalność gospodarcza jest opodatkowana na zasadach karty podatkowej i jednocześnie wykonujecie pracę na etacie, pojawia się obowiązek złożenia dwóch odrębnych deklaracji podatkowych. Rozliczenia dochodów z pracy na etacie, należy dokonać za pomocą deklaracji PIT-37, którą należy złożyć do 30 kwietnia danego roku za poprzedni rok podatkowy. Natomiast deklarację PIT-16A, zawierającą informacje o wysokości składki na ubezpieczenie zdrowotne, zapłaconej i odliczonej od karty podatkowej w poszczególnych miesiącach roku podatkowego, należy złożyć do 31 stycznia danego roku za poprzedni rok podatkowy.

Kolejna ważna sprawa – przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą, zobligowany jest do regulowania składek na ubezpieczenie społeczne. Nie oznacza to jednak, że w przypadku zbiegu dwóch tytułów ubezpieczeniowych należy opłacać je w podwójnej wysokości.

Przedsiębiorca podlega składkom społecznym ze stosunku pracy i nie musi opłacać je zakładając własną działalność, pod warunkiem, że jego wynagrodzenie nie jest niższe od minimalnego wynagrodzenia w danym roku.

Jeśli z tytułu umowy o pracę przedsiębiorca będzie osiągał miesięczne oskładkowane wynagrodzenie równe, lub wyższe niż minimalne wynagrodzenie w danym roku, to z tytułu prowadzonej działalności nie będzie potrzeby opłacać ubezpieczeń społecznych. Ważną informacją jest, że kwota wynagrodzenia nie musi pochodzić z jednego etatu. Liczy się łączna suma wynagrodzeń. Jeśli łączna kwota ze wszystkich etatów będzie niższa od minimalnego wynagrodzenia – do kosztów prowadzenia działalności dojdą obowiązkowe składki ZUS. A skoro jesteśmy już przy ZUSie…

Inaczej niż w przypadku składek na ubezpieczenie społeczne wygląda sprawa ubezpieczenia zdrowotnego. Jest ono obowiązkowe i należy opłacać je z obu tytułów – zarówno z etatu jak i działalności gospodarczej. Jeżeli przedsiębiorca dopiero co zaczyna prowadzenie działalności gospodarczej, a jest już zatrudniony na umowę o pracę to, musi złożyć w ZUS-ie formularz ZUS ZZA. Ma na to 7 dni od daty rejestracji działalności. Złożenie tego formularza oznacza, że przedsiębiorca będzie podlegał wyłącznie ubezpieczeniu zdrowotnemu z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej. W przypadku gdy praca na etacie została rozpoczęta w momencie gdy już była prowadzona działalność gospodarcza – w takim wypadku należy dokonać wyrejestrowania z ubezpieczeń społecznych na deklaracji ZUS ZWUA.

Działalność gospodarcza i praca na etacie – czy to ma sens?

Pogodzenie pracy na etacie z prowadzeniem własnej działalności gospodarczej może okazać się niemałym wyzwaniem, natomiast przy odpowiedniej organizacji przynosi szereg korzyści. Przede wszystkim takie połączenie pozwala realizować własne cele biznesowe, nie tracąc przywilejów i komfortu związanego z pracą na etacie. Na przykład jeśli chodzi o staż pracy, który sumuje wszystkie okresy zatrudnienia i na tej podstawie określane są dodatkowe przywileje. Z drugiej strony, możecie też korzystać z przywilejów jakie mają przedsiębiorcy. Zwłaszcza na początku swojej drogi. Mówimy między innymi o uldze na start, która polega na tym, że przez pierwsze 6 miesięcy (liczone od dnia rozpoczęcia działalności gospodarczej), przedsiębiorca płaci wyłącznie składką zdrowotną. Po tym okresie można skorzystać ze składek preferencyjnych przez kolejne 24 miesięcy. Jeśli prowadząc działalność nie będziecie osiągać dużych przychodów – będziecie mogli skorzystać z Małego ZUS-u. Z tej ulgi mogą skorzystać przedsiębiorcy, których roczny przychód nie przekroczył 120 000 zł. Co więcej – prowadzenie działalności w trakcie pracy na etacie daje realną możliwość zwiększenia swoich comiesięcznych przychodów i oszczędności.

Prowadzenie działalności w trakcie pracy na etacie, to też większe bezpieczeństwo i niezależność. Mając stałe i pewne źródło dochodu (z którego przecież nie rezygnujecie) łatwiej jest podjąć decyzję o założeniu własnej działalności. O ile macie na to odpowiednie warunki i możliwości. Ryzyko związane z ewentualnym niepowodzeniem jest zdecydowanie mniejsze. A jeśli coś pójdzie nie tak, pamiętajcie, że działalność gospodarczą możecie łatwo zawiesićodwiesić w zależności od indywidualne sytuacji.

Jeśli planujecie połączyć działalność gospodarczą i pracę na etacie musicie być świadomi nie tylko korzyści ale też tego jak dużo pracy i czasu ono pochłonie. Konieczna jest właściwa organizacja ale nie oznacza to, że w każdym przypadku musi być to problemem. Znamy wiele przykładów na to, że własna działalność, prowadzona np. po godzinach pracy, jest świetnym rozwiązaniem. Zwłaszcza w zawodach, w których można wykonywać ją zdalnie. Wiele zależy tu od indywidualnych czynników, których niestety nie znamy pisząc ten artykuł. Nie musi jednak tak być. Skontaktuj się z naszym biurem rachunkowym, opowiedz nam o swoich planach, a pomożemy Ci wszystko sensownie zorganizować. Powierz nam obsługę księgową, podatkową, kontakty z urzędami – a duża cześć formalności odejdzie Ci z głowy. Co więcej będziesz miał pewność, że jesteś pod dobrą opieką i nie musisz śledzić każdej zmiany w prawie. Porozmawiajmy i przekonaj się jak bardzo możemy Ci pomóc prowadzić firmę na etacie! A może już to robisz? Jeśli prowadzisz działalność na etacie podziel się w komentarzach swoim doświadczeniem i przemyśleniami!

Powodzenia!