Ryczałt, karta podatkowa

Na przedsiębiorcach ciąży obowiązek wyboru formy opodatkowania podczas rejestracji działalności. Jest to trudny wybór szczególnie dla jednoosobowych działalności oraz mikrofirm. Na szczęście, przepisy prawa polskiego dopuszczają kilka form opodatkowania, w tym również uproszczone. Należy do nich karta podatkowa oraz ryczałt. Czym się różnią i kto może z nich skorzystać?

 

Karta podatkowa

To najprostsza forma opodatkowania dedykowana małym firmom o niskich obrotach. Polega na dokonywaniu comiesięcznych wpłat na konto Urzędu Skarbowego w stałej wysokości do siódmego dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni (także za miesiąc, w którym nie uzyskano żadnego przychodu). Kwota ta w żaden sposób nie odzwierciedla osiąganych dochodów, a jej wysokość ustalana jest na podstawie m.in.:

  • – rodzaju oraz zakresu prowadzenia działalności,
  • – liczby mieszkańców i wielkości miejscowości, w której ma być prowadzona dana działalność,
  • – liczby pracowników.

 

Wybór karty podatkowej jako sposobu rozliczania się z US, zwalnia przedsiębiorcę z obowiązku prowadzenia ksiąg, a także składania comiesięcznych zeznań podatkowych. Nie oznacza to jednak zwolnienia z obowiązku złożenia rocznej deklaracji na formularzu PIT-16A do 31 stycznia, w którym należy wykazać zapłacone i odliczone od karty podatkowej w poszczególnych miesiącach składki zdrowotne.

Kto może skorzystać z karty podatkowej?

Ta forma opodatkowania przeznaczona jest dla osób spełniających warunki wymienione szczegółowo w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. W myśl artykułu 23 tej ustawy z karty podatkowej mogą skorzystać podatnicy prowadzący działalność na terenie Rzeczypospolitej Polski, którzy:

  • – nie prowadzą działalności związanej z towarami objętymi akcyzą,
  • – nie korzystają z usług osób, które nie są u nich zatrudnione w oparciu o umowę o pracę,
  • – nie prowadzą innej, dodatkowej działalności gospodarczej.

 

Co więcej, kartę podatkową można stosować do rozliczania tylko niektórych usług. Dlatego mogą z niej skorzystać przede wszystkim rzemieślnicy, lekarze, taksówkarze, dentyści, taksówkarze, fryzjerzy, osoby udzielające korepetycji, a także zajmujące się handlem, opieką nad chorymi bądź dziećmi czy też wynajmem pokoi.

Zalety:

  • – stała, zazwyczaj mała kwota opłacana co miesiąc,
  • – zwolnienie z obowiązku prowadzenia jakichkolwiek ewidencji.

 

Wady:

  • – brak możliwości założenia i prowadzenia dodatkowej działalności,
  • – podatek opłacany także w miesiącach, w których nie uzyskano przychodu,
  • – zakaz korzystania z usług osób niezatrudnionych na podstawie umowy o pracę,
  • – ograniczone możliwości współpracy z innymi przedsiębiorstwami,
  • – brak możliwości odliczenia kosztów uzyskania przychodów.

 

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych

Z tej formy opodatkowania mogą skorzystać osoby fizyczne, które uzyskują przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki cywilnej lub jawnej osób fizycznych i spełniają poniższe warunki:

  • – przychód z działalności prowadzonej samodzielnie nie przekroczył 250 000 euro w roku poprzedzającym rok podatkowy,
  • – suma przychodów wspólników spółki z prowadzonej działalności w ramach tej spółki nie przekroczyła 250 000 euro w roku poprzedzającym rok podatkowy.

 

W tym przypadku stawka podatku wyliczana jest procentowo od osiągniętego przychodu. Stawki te różnią się dla poszczególnych działalności, przykładowo:

  • – 2% – sprzedaż przetworzonych produktów zwierzęcych i roślinnych z własnego chowu lub hodowli,
  • – 3% – działalność usługowa w handlu,
  • – 5,5% – roboty budowlane, działalność wytwórcza, sprzedaż jednorazowych biletów komunikacji miejskiej,
  • – 8,5% – działalność gastronomiczna, przychody z tytułu najmu czy dzierżawy, prowadzenie przedszkoli,
  • – 17% – handel hurtowy, usługi hotelarskie, wynajem samochodów osobowych, usługi fotograficzne,
  • – 20% – wolne zawody (lekarz, dentysta, nauczyciel, tłumacz, pielęgniarka, weterynarz).

 

Kwotę należnego podatku należy co miesiąc obliczać na podstawie uzyskanego przychodu i wpłacać do US do 20 dnia miesiąca (za miesiąc poprzedni). Co istotne, podatku nie opłaca się za miesiąc, w którym nie uzyskano żadnego przychodu.

Zalety:

  • – atrakcyjne stawki opodatkowania dla większości przedsiębiorców,
  • – zapłata podatku jedynie za miesiące, w których osiągnięto przychód.

Wady:

  • – pozbawienie możliwości preferencyjnego rozliczania się wspólnie z małżonkiem,
  • – brak możliwości odliczenia kosztów uzyskania przychodów,
  • – wymóg prowadzenia uproszczonej księgowości.